Τελευταία ευκαιρία

Κοίταξε το ρολόι του και ήταν χθες. Απίστευτο! Και όμως του είχε δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία. Δεν ήξερε για ποιο λόγο, δε θυμόταν τι είχε πάει στραβά, γνώριζε μέσα του μόνο ότι έπρεπε να διορθώσει το λάθος. Τόσες φορές στο παρελθόν είχε ευχηθεί να μπορούσε να γυρίσει το χρόνο πίσω και να τα αλλάξει όλα. Τώρα είχε συμβεί. Μακάρι να γνώριζε τι έπρεπε να κάνει. Τα μάτια του δεκατέσσερα. Πόσες δεύτερες ευκαιρίες μπορεί να έχει κανείς στη ζωή του; Ούτε να διανοηθεί να την αφήσει να πάει χαμένη.

Κοίταξε τριγύρω του. Ένας γεράκος μετράει κέρματα στη χούφτα του, πιο δίπλα μια θεία με ανέκφραστο πρόσωπο και ένας πιτσιρικάς με ακουστικά στα αυτιά και φαρδύ παντελόνι. Φλασιά. Ήταν άραγε η κοπέλα που καθόταν απέναντί μου στο λεωφορείο; Θυμάμαι. Κατέβηκε στη στάση της. Την είδα να χάνεται μέσα στο αστικό τοπίο. Δε βρήκα το θάρρος να της μιλήσω. Το λεωφορείο σταμάτησε μπροστά του.

Σχεδόν όλα τα καθίσματα πιασμένα και μερικοί όρθιοι να κρατιούνται από τα χερούλια. Γνώριμες φυσιογνωμίες. Ο χοντρός που ξύνει τη μύτη του, η γιαγιά που κοιτάζει επικριτικά το φαρδύ παντελόνι του νεαρού, δυό δωδεκάχρονες που χασκογελούν ανταλλάσοντας μυστικά και στο βάθος εκείνη. Με τα ανάκατα ξανθιά μαλλιά και τη ματιά που διαπερνούσε τα πάντα να διαβάζει το μυθιστόρημά της.

Βιάστηκε να πάει κοντά της. Σε πέντε δεύτερα θα σηκωνόταν η κυρία δίπλα της. Η κάθε του κίνηση μελετημένη. Σήκωσε το βλέμμα της από το βιβλίο και τον κοίταξε κατάματα. Λοιπόν τι έχεις να μου πεις σήμερα? Πως θέλεις να με γνωρίσεις; Πως δε γίνεται να με αφήσεις να κατέβω γιατί τότε αυτή θα είναι η τελευταία μας ευκαιρία; Της έγνεψε καταφατικά προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει σε ποια χρονική στιγμή συμβαίνουν όλα αυτά. Λυπάμαι. Δεν έπρεπε να με αφήσεις να κατέβω χθες. Τώρα είμαι αναγκασμένη να φύγω και εσύ ανήμπορος θα με κοιτάζεις να απομακρύνομαι.

Προσπάθησε να της εξηγήσει πως είχε επιστρέψει για να διορθώσει αυτό το λάθος, πως δεν ήταν ανάγκη να κατέβει μόνη της μα πριν προλάβει καν να ολοκληρώσει το συλλογισμό του η κοπέλα βρισκόταν δια μαγείας ήδη στο δρόμο να κοιτάζει το λεωφορείο που απομακρύνεται και αυτός μέσα, φυλακισμένος.

Ο γεράκος που μετρούσε τα κέρματα κάθισε δίπλα του κοιτάζοντάς τον στοργικά. Δεν είναι οι δεύτερες ευκαιρίες που μας λείπουν. Είναι οι πρώτες που τις αφήνουμε να χάνονται ανεκμετάλλευτες και αυτές επαναλαμβάνονται αιώνια στο μυαλό μας. Μας βασανίζουν μέχρι να μάθουμε να τις αξιοποιούμε. Να βρούμε τον τρόπο να τις αναγνωρίζουμε και να τις εκτιμάμε.

Σήκωσε το κεφάλι του να κοιτάξει τον γεράκο. Το ρολόι του έδειχνε πάλι σήμερα. Απέναντί του εκείνη, του χαμογελάει.

2l8 @ eightball [25/3/2010]

more pics 2l8@eightball [B&W]

Piano Magic @ Club Mylos

ΕξαίσΧιο το χθεσινοβραδινό Live των Piano Magic, ενώ εξίσου απολαυστικό υπήρξε το σαπορτάρισμα των Sugar Factory. 1.30' έκανα να φτάσω στο Μύλο λόγω μποτιλιαρίσματος στη Χαριλάου - περίπου όσο κράτησε και η εμφάνιση των Piano Magic. Συγνώμη στα παιδιά που τράκαρα (χωρίς εισαγωγικά - καλά δε μας πήραν και τα αίματα) από τη βιασύνη μου. Πήραμε ενέργεια για αρκετό καιρό, συγχαρητήρΓια-στη Melotron, πάντα τέτΧοια, κτλ.

Ακολουθεί review του Emañon για το tranzistor.gr.

Sleeping Pillow

Live στην εκπομπή της Μέμας [Off Radio]

Βαβυλωνία

“Μουμπατις γκνουμ”. Ο νέος υπάλληλος κοίταξε τον Κ. για λίγο με απορία και αποσύρθηκε. Είχε πάψει από καιρό να προσπαθεί. Είχε αποφασίσει ότι δεν υπάρχει λόγος να επικοινωνεί αφού κανείς δεν ήταν ικανός να τον κατανοήσει αληθινά. Τα γράμματα που ξεστόμιζε σε μορφή λέξεων δεν έβγαζαν κανένα νόημα. Σα μια μορφή κωδικοποίησης που κανείς δε μπορούσε να σπάσει. Ηταν σίγουρα οι πιο διασκεδαστικές στιγμές της μέρας του. “Γιάγκαντουμ μπλε”.

Ολοι είχαν υποθέσει τα καλύτερα και τα χειρότερα για αυτόν από τη μέρα που σταμάτησε να επικοινωνεί. Φήμες τον ήθελαν διάνοια με μια σπάνια ασθένεια που κάνει τα εγκεφαλικά κύτταρα να δουλεύουν γρηγορότερα. Ισως αν ηχογραφούσαν τις απαντήσεις του να μπορούσαν να τις κατανοήσουν σε μια διαφορετική συχνότητα. “Αμούρντις κομπαγιέ”.

Μέχρι που μια μέρα ο Κ. άρχισε να μιλάει ξανά κανονικά. Καλημέρα, ευχαριστώ, παρακαλώ. Οι ερμηνείες στο γραφείο δίναν και παίρναν μέχρι που πέρασε ο καιρός και ο κόσμος σταμάτησε να ασχολείται μαζί του. Είχε γίνει πλέον συνηθισμένος. Είχε ξεχαστεί. Κανείς τους δεν έμαθε ποτέ γιατί ο Κ. σταμάτησε να επικοινωνεί. Κανείς δεν έμαθε για ποιο λόγο ξανάρχισε. Ισως κατά βάθος να ήλπιζε ότι θα βρισκόταν κάποιος μια μέρα να του απαντήσει “αμπούνταλα μπουμ” και είχε κουραστεί να περιμένει.

Tχιούsday μόrning

Σήμερα στα τρένο ταξίδεψα με τρεις γύφτους, μάλλον τέσσερις μαζί με το μπόμπιρά τους. Το σετ περιλάμβανε νεαρό ζετγάρι (γονείς), γιαγιά και πιτσιρίκο. Ο μπόμπιρας ήταν πολύ αστείος και οι υπόλοιποι τρεις ασχολιούνταν μαζί του όλη την ώρα. Συμπαθείς, δεν ενοχλούσαν κανέναν. Ο εισπράκτορας πήρε τα εισιτήριά τους τους και τα έλεγξε σχολαστικά. Αυτά είναι τρία, είπε. Ο άλλος; Αρχικά απόρησα που ο εισπράκτορας περίμενε να πάρει εισιτήριο από τον μπόμπιρα και μετά κατάλαβα ότι εννοούσε εμένα. Μετά είδε το εισιτήριο που είχα στο χέρι και κατάλαβε ότι δεν ήμουν μαζί τους. Με ρώτησε γιατί δεν πάω στο άλλο βαγόνι που έχει κενές θέσεις. Δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Απλά κούνησα αδιάφορα τους ώμους..

~ ~ ~

Θα μπορούσε να είναι σενάριο ταινίας του Tom Tykwer. Και όμως το Σάββατο που μας πέρασε και ενώ στο Βερολίνο βρισκόταν σε εξέλιξη ένα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά τουρνουά πόκερ [EPT] 5 μασκοφόροι μπήκαν με όπλα στο καζίνο για ληστεία!
Μετάδοση είδησης από RTL

~~~

Στο www.kazandb.com μπορεί κανείς να διεκδικίσει πρόσκληση για συναυλίες. Δυστυχώς πλέον είναι σχετικά λίγες οι συναυλίες της kazandb που έχουν ενδιαφέρουν. Ας ελπίσουμε ότι θα περιλαμβάνει το μενού προσκλήσεις και για Piano Magic που παίζουν τη μεθεπόμενη Κυριακή με support Sugar Factory σε συνδιοργάνωση με Melotron.

Have a Nice Life | Times of the Land

Have a nice Life | Times of Land

δωρεάν φρέσκο ep των Have a nice life

[via tranzistor.gr]

Her name is Callas | Long Grass

Δωρεάν download ή παραγγελιά για βινύλιο..