Zpiderland

Monday, May 29, 2006

Νηνεμία

*Αυτή η Δευτέρα μου φαίνεται πως είναι η πρώτη βαρετή Δευτέρα του καλοκαιριού. Ραθυμία, ατονία, άπνοια. Δεν κινείται τίποτε. Αντε να ξεκινήσει το video festival [Intro - Out] στο Ξυλουργείο μπας και πάρω λίγο μπρος. Ασε που τώρα τελευταία δεν παίρνει ούτε το αυτοκίνητο [φτάνει ρε Νάσο με τις γκαντεμιές σου...].
*Τετάρτη έχω πάρει απόφαση να βγάλω καινούρια ταυτότητα [την παλιά την έχω χάσει]. Από ότι κατάλαβα τα πράγματα είναι απλά. Το μόνο που πρέπει να κάνω (αφού έχω κάνει ήδη δήλωση και έχω τακτοποιήσει παράβολα, φωτογραφίες κτλ) είναι να πάω στο τμήμα στις 11:00 [την Τετάρτη ισχύει απογευματινό ωράριο], να περιμένω στην ουρά ως τη 13:00 που αρχίζουν να γράφουν ονόματα στη λίστα αναμονής, για να ξεκινήσει η διαδικασία στις 14:30 και να έρθει η σειρά μου κατά τις 17:00. Παράλογο;
*Περιμένουμε και Massive Attack. Για κατεβασιά προς New Order μάλλον δεν προβλέπεται στο πρόγραμμα. Ποιά Αθήνα έξω από το σπίτι μου βαριέμαι να βγω...


'Intro - Out'
1-8/6/06

Thursday, May 25, 2006

2 μηνες μετα

Σήμερα Πέμπτη, από ότι ακούω στις ειδήσεις του 102 FM, αναμένεται να ανακοινώσει ο Αβραμόπουλος τη δημιουργία της νέας υπερσύγχρονης μονάδας μοριακού ελέγχου του ΑΧΕΠΑ, η οποία πρόκειται να καλύψει τις ανάγκες της πόλης.
Ετσι ακριβώς τουλάχιστον πρέπει να έγραφε στο δελτίο τύπου που διάβασε ο Βικόπουλος στον αέρα. Μπορεί λοιπόν ο κρατικός μηχανισμός να βρίσκεται για χρόνια σε πλήρη αδράνεια, μπορεί η κοινωνία πρόνοιας να μοιάζει με κακόγουστο αστείο, όταν όμως έχουμε πρώτη είδηση μια τραγωδία όπως αυτή της 16-17χρονης τότε ως εκ θαύματος όλα λειτουργούν τάχιστα και η κοινωνία μας ξαναβρίσκει τη χαμένη της ανθρωπιά.
Από 1η Μαιου ήδη οι φιάλες αίματος που χορηγούνται στους πάσχοντες Μεσογειακής Αναιμίας του Ιπποκρατείου (πιθανότατα και των άλλων νοσοκομείων) είναι λευκαφαιρεμένες, πράγμα που σημαίνει ότι μειώνονται αισθητά οι πιθανότητες αλλεργικών συμπτωμάτων για τους μεταγγιζόμενους. Από σήμερα λοιπόν παίρνει μπρος και η εφαρμογή του μοριακού ελέγχου, η οποία ελαχιστοποιεί όσο το δυνατό περισσότερο τις πιθανότητες μετάγγισης μολυσμένου (από HIV) αίματος.
Το ξέρει καλά το επικοινωνιακό παιχνίδι ο Αβραμόπουλος και ήμουν σίγουρος ότι θα φρόντιζε να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να διορθώσει το image του. Τώρα αν όντως ενδιαφέρεται και ευαισθητοποιείται πραγματικά, αυτό είναι αλλού παπά ευαγγέλιο και δε με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή.
Μια σημαντική λεπτομέρεια μόνο. Στο χώρο της μονάδας Μεσογειακής Αναιμίας ακούγεται καιρό τώρα πως η μονάδα μοριακού ελέγχου του ΑΧΕΠΑ δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες όλης της πόλης. Για αυτό και πρόκειται να εφαρμοστεί στις φιάλες αίματος που θα χορηγούνται στους μεταγγιζόμενος του ΑΧΕΠΑ, αλλά και στους πάσχοντες Μεσογειακής Αναιμίας του Ιπποκρατείου (πιθανότατα και Αγίου Παύλου - δεν το ξέρω). Κοινώς ακούγεται πως δεν είναι δυνατό να περάσουν όλες οι φιάλες αίματος από τον μοριακό έλεγχο.
Τονίζω ότι την πληροφορία αυτή τη μεταφέρω με επιφύλαξη. Οπως και να 'χει έχω περιέργεια να δω με τι ύφος θα κάνει την ανακοίνωση ο Αβραμόπουλος. Θα κάνει δηλώσεις με τον αέρα του επιτυχημένου πολιτικού, ή με σκυμμένο το κεφάλι. Μπορεί βεβαίως να μην ευθύνεται ο ίδιος για το ατυχές συμβάν αλλά η θέση του απέναντι στους πολίτες γενικότερα, αλλά και στην οικογένεια του κοριτσιού ειδικότερα, είναι αναμφίβολα πολύ δύσκολη. Περιμένω λοιπόν να δω με τι μούτρα θα σταθούν απέναντι στις κάμερες οι αρμόδιοι και οι πολιτικοί, όπως επίσης περιμένω να ακούσω σε ποιον ακριβώς βαθμό θα καλύψει τις ανάγκες των Θεσσαλονικέων η νέα μονάδα μοριακού ελέγχου.
Μια νέα παραπληροφόρηση θα ήταν το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε. Αν τεθεί τέτοιου είδους ερώτηση στον κ. Αβραμόπουλο και τον δείτε να μασάει τα λόγια του τότε θα ξέρουμε...

Wednesday, May 24, 2006

Διαφημίσεις


25-28/5 η έκθεση βιβλίου
Για περισσότερες πληροφορίες κλικ στην εικόνα [Introspection]



Ελληνική σκηνή για Παρασκευή και Σάββατο στο Μύλο




'Intro - Out' Video Art Festival

Στα προσεχώς και το επόμενο video art festival που γίνεται στο Ξυλουργείο του Μύλου. Τώρα 28/5 - 4/6 θα γίνει, 1/6-8/8 θα γίνει, δε βγάζω άκρη. Στο site της kazan dB αναγράφονται και οι δύο ημερομηνίες.

Monday, May 22, 2006

Ιστοριες Θαρρους

Δευτέρα πρωί και ο Alfonso ξυπνάει κακόκεφος. Για άλλη μια φορά είχε κάνει κακό ύπνο. Διάφορες σκέψεις κατέκλυζαν το μυαλό του αφήνοντάς τον άγρυπνο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Οι λίγες ώρες ύπνου που είχαν ακολουθήσει ήταν στοιχειωμένες από ημιεφιαλτικά όνειρα. Οι βραδινές ώρες αϋπνίας ήταν οι πιο επικίνδυνες, παρ'όλα αυτά αν μπορούσε να προσπεράσει το 12ωρο της μέρας θα το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη.
9:00 στο γραφείο. Καμία όρεξη για δουλειά. Ο Alfonso προσπαθεί να βάλει σε τάξη τις χθεσινοβραδινές του σκέψεις. Και τα όνειρα όμως. Διαπίστωσε πως δεν υπήρχε όνειρο στο οποίο να μπει σε αμάξι και να μην τρακάρει. Τι μπορεί να σημαίνει άραγε; Δε μπορούσε να εξηγήσει τα όνειρά του, ήξερε όμως από που πηγάζουν οι σκέψεις που τον ταλαιπωρούν. Αρκούσε να ρίξει μια ματιά τριγύρω του. Ηξερε πως δεν ήταν αυτή η καθημερινότητα που ονειρεύοταν μικρός. Είχε στηρίξει πολλές φορές τις ελπίδες του σε Λοττο και λαχεία, πιστεύοντας πως αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος για να αλλάξει τη ζωή του. Μάταια.
Σε τρεις ημέρες ο Alfonso έκλεινε τα 30. Αναπόφευκτα τις τελευταίες μέρες το κυρίαρχο θέμα στον εσωτερικό του διάλογο ήταν η ανασκόπηση. Είχε συνειδητοποιήσει πως από τα 25 του κι έπειτα γινόταν ολοένα και πιο δυστυχισμένος. Δε μπορούσε να καταλάβει πότε ακριβώς άρχισε να νιώθει δυστυχισμένος. Πότε ακριβώς συμβιβάστηκε με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω του. Πόσο θα ήθελε να είχε ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στους γονείς του όταν έπρεπε. Να είχε ρισκάρει δίνοντας μια ευκαιρία στη μουσική του αντί να διαλέξει τη βαρετή δουλειά του γραφείου προκειμένου να εξασφαλίσει στα σίγουρα τα προς το ζειν. Μετά οι σκέψεις του παίρναν άλλη τροχιά. Αν ήθελε ο Θεός θα τον είχε βοηθήσει να ξεφύγει από αυτό το τέλμα.
Ξαφνικά ταράχτηκε. Μια ευκαιρία, μία μόνο ευκαιρία χρειάζομαι τίποτε παραπάνω. Δώσ'μου μια ευκαιρία και το ορκίζομαι πως θα τα αλλάξω όλα. Ο Alfonso πίστεψε βαθιά μέσα του πως αν κάνει συμβόλαιο με το Θεό, ο Θεός θα του έκανε τη χάρη και θα του έδινε την ευκαιρία που ζήτουσε τόσο καιρό. Αποφάσισε λοιπόν πως αν πιστέψει πραγματικά ότι ο Θεός θα του δινε χρήματα που χρειαζόταν για να αλλάξει τη ζωή του, ο Θεός θα του έκανε το χατήρι. Αρκεί να έδινε ο ίδιος κάποιο αντάλλαγμα. Το αντάλλαγμα που υποσχέθηκε λοιπόν ο Alfonso ήταν πως θα παρατούσε τη δουλειά του την επόμενη κι όλας μέρα. Μετά θα πήγαινε στους γονείς του να τους ανακοινώσει πως παράτησε τη δουλειά και πως είναι αρκετά μεγάλος για να πάρει μόνος του αποφάσεις και πως έχει μετανιώσει πολύ για τα λάθη που δεν έκανε όλα αυτά τα χρόνια.
Κοίταξε το ρολόι του [13:30]. Απίστευτο πότε πέρασαν τόσες ώρες. Σηκώθηκε κι έφυγε νωρίτερα από για κολατσιό. Δεν είχε πεινάσει ακόμα αλλά δεν έβλεπε την ώρα να παίξει το δελτίο που θα σηματοδοτούσε την έναρξη μια νέας εποχής. Πήγε καρφί στο πρακτορείο πήρε ένα δελτίο του Λοττο, το συμπλήρωσε μέσα σε 10 σευτερόλεπτα, του έριξε μια πονηρή ματιά και αυτό ήταν. Είχε προαποφασίσει για τα νούμερα που θα έπαιζε.3 & 11 η ημερομηνία της γέννησής του. 25 & 10 η ημερομηνία γέννησης της πρώτης του αγάπης και τέλος 13 & 5 η ημερομηνία γέννησης ενός αγαπημένου του προσώπου που είχε πλέον χαθεί. Δεν ήταν η πρώτη φορά που δοκίμαζε να παίξει με ημερομηνίες γεννήσεως. Δεν είχε κερδίσει ποτέ στο παρελθόν, αυτή τη φορά όμως ήταν αλλιώς τα πράγματα και χρειαζόταν κάποια νούμερα με βαθύτερο νόημα.
Τσίμπησε κάτι και γύρισε στη δουλειά. Εργάστηκε με έντονους ρυθμούς μέχρι το σχόλασμα. Καθ'όλη τη διάρκεια της εργασίας σκεφτόταν πως αυτές είναι οι τελευταίες ώρες που εργάζεται σε αυτή την τρύπα. Ηταν τόσο έντονες οι σκέψεις του και τα συναισθήματά με αποτέλεσμα να αναρωτιέται αν είναι άραγε οφθαλμοφανές το σαρδόνιο χαμόγελό του ή αν το νιώθει μόνον ο ίδιος.
Το βράδυ έφτασε. Ο Alfonso ξάπλωσε συνεχίζοντας το έργο του. Επρεπε να μείνει συγκεντρωμένος στο σκοπό του αν ήθελε να πετύχει το στόχο του. Επρεπε να είναι απόλυτα προετοιμασμένος. Να ξέρει ακριβώς πως θα ενεργήσει στο νέο του ξεκίνημα. Ηταν πλέον πλέον σίγουρος. Θα έμπαινε στην 4η δεκαετία της ζωής του σε μια νέα φάση.

Τρίτη πρωί το ξύπνημα και πάλι δύσκολο. Για άλλη μια φορά δεν είχε κλείσει μάτι. Ηταν αυτή η νέα υπόσχεση που δεν τον άφηνε να ηρεμήσει. Στο γραφείο η ατμόσφαιρα ήταν ίδια και απαράλαχτη. Λες και δεν άλλαζε τίποτε εκεί μεσά. Σκέφτηκε πως η θεωρία του χωρόχρονου πρέπει να έχει κάποια εφαρμογή στο χώρο εργασίας που δε μπορούσε ο ίδιος να κατανοήσει. Οι ώρες δε περνούσαν με τίποτε. ΥΠΟΜΟΝΗ ήταν η λέξη που του έδινε κουράγιο για να τελειώσει τη μέρα του. Και ύστερα ήρθς το βράδυ. Σχεδόν έτρεμε κάτω από τα παπλώματα. Θεέ μου η μεγάλη στιγμή πλησιάζει. Τρομακτικές σκέψεις άρχισαν και πάλι να στοιχειώνουν το μυαλό του. Κι αν δεν πετύχει τίποτε ως καλλιτέχνης; Ο κόσμος θα τον χλευάζει προσδίδοντάς του διάφορα ευτελή χαρακτηριστικά όπως έχει συμβεί εξάλλου πληστάκις σε διάφορες περιπτώσεις πλούσιων τεμπελχανάδων. Φανταζόταν επίσης την έκφραση απογοήτευσης στο πρόσωπο των γονιών του όταν θα τους έλεγε όλα αυτά που σκεφτόταν τόσο καιρό. Οι συνάδερφοι; Σίγουρα θα τον κοίταζαν και αυτοί με απαξίωση. Κανείς δε συμπαθεί τους ανθρώπους που βγάζουν πολλά χρήματα χωρίς κόπο. Πόσο τρομαχτικά φάνταζαν όλα αυτά μες στο σκοτάδι.

Η μέρα της κρίσης ήταν πλέον γεγονός. Το κάθε λεπτό κυλούσε βασανιστικά αργά για τον Alfonso που είχε μείνει άυπνος όλο το βραδύ. Οι αμφιβολίες που είχαν κυριεύσει το μυαλό του είχαν πλέον ισοπεδώσει τις ελπίδες που στεγάζοταν στην καρδιά. Ο Alfonso έφυγε λίγο νωρίτερα το απόγευμα από τη δουλειά. Ηλπιζε πως θα προλάβαινε να ξεκουραστεί για λίγο πριν την ώρα της κλήρωσης. Μάταια η υπερένταση δεν του επέτρεπε να χαλαρώσει.
20:59 ένα λεπτό είχε απομείνει και η καρδιά του κόντευε να σπάσει. το όμορφο φωτομοντέλο είχε ήδη περιγράψει τη διαδικασία που θα ακολουθούσε με το ίδο αστραφτερό χαμόγελο και τις ίδιες ακριβώς λέξεις που χρησιμοποιούσε κάθε εβδομάδα. η κληρωτίδα άρχισε να περιστρέφεται και τα 6 νούμερα έιχαν πλέον βγει. 1, 33, 37, 39, 44, 49.

Εκείνο το βράδυ ο Alfonso κοιμήθηκε σαν πουλάκι

Thursday, May 18, 2006

Επικοινωνια Ανθρωπου - Ανθρωπου

Ξεκινάω σήμερα το πρωί στη Λάρισα να φύγω και βρίσκω ένα χαρτάκι στο παμπρίζ. 'Ποιός ξέρει τι μαλακία θα κανα πάλι' ήταν η πρώτη σκέψη. 'Μάλλον κάποιον θα ενοχλώ εδώ που πάρκαρα', [αν και ήμουν παρκαρισμένος κανονικά]. Αφήνω τις σκέψεις και διαβάζω:
'Το βράδυ εχθες στις 1:42 κάνοντας όπισθεν χτύπησα λίγο το αυτοκίνητό σας. Δεν είδα τίποτα σοβαρό. Αν ωστόσο έγινε κάτι που δεν είναι αμφανές καλέστε με στο **********. Πινακίδα ΝΖΖ****'.
Κοιτάζω μπροστά, κοιτάζω από εδώ κοιτάζω από εκεί τίποτα. Δεν υπήρχε περίπτωση να το πάρω χαμπάρι μόνος μου. Δυό ώρες αργότερα τηλεφωνώ στον κύριο (ευχάριστος τύπος), του λέω πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, τον ευχαριστώ για το μήνυμα, ανταποδίδει, λέμε κανά δυο κουβέντες... χάρηκα για τη γνωριμία, γειά χαρά.

Εύκολο δεν ήταν;
Γιατί τέτοιου είδους περιστατικά πρέπει να αποτελούν εξαιρέσεις;
Είναι άραγε υποχρέωσή μας να συμπρειφερόμαστε πάντοτε σα γαϊδούρια;

Wednesday, May 17, 2006

Το Παραδοξο της Ερωτησης

Ο Αγγελος έχει κέφια

Tuesday, May 16, 2006

Avdarman's Blog

Ο υπερημιμέγιστος εξωτερικός ανταποκριτής του Zpiderland άνοιξε δικό του μπλογκοτσαντίρι. [Ετσι είναι τους δγιαφημίζεις, τους προμοτάρεις και μετά σε παρατάνε ;-( ]
Ο υπέρτατος γκουρού τέχνης, κουλτούρας και πολιτιζμού πλέον γράφει για την πάρτη του στο Tertuliano Maximo Afonso. Τα πρώτα του posts αφορούν στη Θεατρική Ανοιξη και θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα μικρό οδηγό για τους θεατρόφιλους της Βόρειας Μπλογκερίας. Μπορείτε να διαβάσετε και το review της χθεσινής παράστασης 'Μυστικός Δείπνος', τη μουσική της οποίας παράστασης έγραψε ο Θ. Παπακωσταντίνου [έπρεπε να το αναφέρω Νάσο, αλλιώς δε βλέπω να τσιμπούσε κανένας...].

Υποδεχθείτε τον με θέρμη

Monday, May 15, 2006

Pixel Dance //

Τελειώνει σήμερα το 2ο Pixel Dance. Αναμφισβήτητα πολύ καλή η προσπάθεια των παιδιών της Influx Art που φαίνεται πως έχει γίνει πλέον μια μεγάλη παρέα. Αξίζουν συγχαρητήρια στα 30 περίπου μέλη της που χτυπήσαν 12ωρα στις τρεις αυτές ημέρες που πέρασαν.
Πολύ ευχάριστη έκπληξη η μεγάλη ποικιλία του προγραμμάτος. Παράλληλες προβολές video σε 5 αίθουσες, perfomances, live dj sets και εικαστικά δρώμενα σε μια τριόροφη (μαζί με το ισόγειο) οικοδομή, την οποία και φρόντισαν να μεταμορφώσουν τα τσακάλια σε στέκι ελεύθερης έκφρασης.
Οκ μπορεί τα ατελείωτα βιντεάκια να μου δημιούργησαν ένα πονοκεφαλάκι, μερικά από αυτά ήταν και ψιλο χάλια, αλλά αυτά είναι γνωστά. Οπως είπε και η αγαπημένη Αλίνα: 'είναι ντροπή για ορισμένους δημιουργούς να μην σέβονται το κοινό'.
Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να πάει καλύτερα από άποψη στησίματος γι αυτό και δυσκολεύτηκα να συμπληρώσω το ερωτηματολόγιο αξιολόγησης. Οποιος ενδιαφέρεται προλαβαίνει σήμερα τις τελευταίες προβολές + 1 live & dj set. Αν πάτε για πρώτη φορά προτείνω τα videos του Kasseler [Kassel Documentary Film and video festival (στο Back Space κάτω στο ισόγειο)], ορισμένα εκ των οποίων ήταν απολαυστικά.
Εύγε - άιντε και του χρόνου

Friday, May 12, 2006

Παγκοσμιοποιηση & Ντοκυμαντερ

Είδα χθες βράδυ για λίγο το ντοκυμαντέρ 'Bullshit' που προβλήθηκε στην ΕΤ1 στη Θεματική ενότητα του Κούλογκλου που ασχολήθηκε με τον ακτιβισμό. Η κάμερα ακολουθούσε καθ'όλη τη διάρκεια της ταινίας μια γνωστή Ινδή ακτιβίστρια, το όνομα της οποίας δυστυχώς μου διαφεύγει. Η Ινδή με - μεγάλη φήμη στο Δυτικό κόσμο - ταξίδευε σε όλο τον κόσμο πρωτοστατώντας σε δράσεις κατά των μεταλλαγμένων τροφίμων [που μοιράζονταν στους πεινασμένους Ινδούς], κατά της αγροτικής πολιτικής των ΗΠΑ & ΕΕ προς τις υπόλοιπες χώρες [σημειώθηκαν 576 αυτοκτονίες Ινδών αγροτών σε ένα μήνα], κατά της Coca-Cola που δημιούργησε ρύπανση στο νερό της περιοχής όπου άνοιξε εργοστάσιο κτλ.
Πραγματικά εντυπωσιακή η Ινδή ακτιβίστρια. Ρητόρευε με σιγουριά και στωικότητα. Εδειχνε να κουβαλάει πάνω της την κληρονομιά του Γκάντυ. Από την άλλη ο πολιτικός αντίπαλός της στην Ινδία έμοιαζε με συμβιβασμένο ανθρωπάκο. Ηθελε να μοιράζονται μεταλλαγμένα στου Ινδούς, ήθελε παρέμβαση Αμερικανών και Ευρωπαίων και γενικότερα ήταν υπερ της αντίληψης ότι τόσα προβλήματα που έχουμε ότι και να κάνουν οι ξένοι με τις παρεμβάσεις τους για καλό θα είναι. Ο συμβιβασμένος αυτός ανθρωπάκος εκ των άλλων αναφέρει ότι η Ινδία χρειάζεται την παγκοσμιοποίηση για να εξελιχθεί, όπως και οι Ινδοί χρειάζονται την παγκοσμιοποίηση για να αποκτήσουν καλύτερο επίπεδο ευημερείας.
Σε αυτό το σημείο θυμήθηκα το ντοκυμαντέρ China Blue, όπου ο ο σκηνοθέτης ξεγέλασε τον διευθυντή εργοστασίου παραγωγής τζιν ώστε να γυρίσει την ταινία του μέσα στο εργοστάσιο. Οι Κινεζούλες δούλευαν ασταμάτητα όσο χρειαζόταν για να τελειώσει η παραγγελία. Άλλες φορές 10ωρα, άλλες 15ωρα, μέχρι και 24ωρα σε ορισμένες έκτακτες περιπτώσεις. Ζούσαν στιβαγμές σε άθλια δωματιάκια ανα 8 άτομα. Ολα αυτά για να βγάλουν 20-30 ευρώ το μήνα!
Εκεί λοιπόν που βλέπεις το αίσχος της οικονομικής παγκοσμιοποίησης σε όλο της το μεγαλείο ξαφνικά ανακαλύπτεις ότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Ενώ ο σκηνοθέτης αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει σεκιουριτάς που χτυπάει κάρτες για να φαίνεται ότι οι εργάτες δουλεύουν 8ωρα, ένας Κινέζος εργάτης κάνει την εξής δήλωση: 'Το χτύπημα της κάρτας και όλες οι υπόλοιπες τυπικότητες τακτοποιούνται από τους αρμόδιους για να νιώθετε καλά εσείς οι Δυτικοί...Εδώ στην Κίνα το χειρότερο από το να σε εκμεταλλεύονται είναι να μη σε εκμεταλλεύεται κανείς'.
Στο ντοκυμαντέρ A Decent Factory η Nokia στέλνει μια ομάδα με συμβούλους ηθικής σε εργοστάσιο παραγωγής σχετικών αξεσουάρ στην Κίνα, ώστε να βεβαιωθούν πως οι εργάτες στο εργοστάσιο δουλεύουν κάτω από ανθρώπινες συνθήκες. Οι σύμβουλοι να ξέρουν καλά τη δουλειά τους. Στριμώχνουν σε αρκετές περιπτώσεις τους ιθύνοντες, αλλά δε φαίνονται διαθετιμένοι να ΄χωσουν το μαχαίρι βαθιά στο κόκαλο. Τελειώνουν την έρευνά τους, κάονουν συστάσεις στον διευθυντή και γυρίζουν στη Nokia για να ανακοινώσουν τα ευρήματά τους. Οι αρμόδιοι της Nokia ακούνε με προσοχή, συμφωνούν ότι κάποια πράγματα θα έπρεπε να λειτουργούν καλύτερα στο εργοστάσιο και κλείνουν εκεί το θέμα. Κοινώς οι μεγάλες εταιρείες κάνουν τέτοιου είδους ελέγχους στα εργοστάσια παραγωγής. Σκοπόες τους όμως δεν είναι η ουσιαστική παρέμβαση στη δουλεία που βιώνουν οι εργάτες, αλλά το άλλοθι απέναντι στην κοινωνία. Οι μεγάλες εταιρείες κάνουν τέτοιου είδους ελέγχους ώστε να έχουν καλύτερο Image απένατι στους πελάτες τους.

Ωρα περισυλλογής. Η παγκοσμιοποίηση αυτή καθ'αυτή είναι κάτι το υπέροχο, ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι. Ποιος μπορεί να πει πχ ότι η παγκοσμιοποίηση της μουσικής δεν είναι κάτι το εξαιρετικό. Παρ'όλα αυτά η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας είναι φανερό ότι έχει απίστευτες συνέπειες. εκατομμύρια άνθρωποι ζούνε κάτω από εξευτελιστικές συνθήκες δουλεύοντας για μηνιάτικο της τάξης των 20 ευρώ. Επιστροφή στη δουλεία λοιπόν.
Μήπως όμως είναι τελικά υποκρισία να καταριόμαστε την παγκοσμιοποίηση χωρίς να υπάρχει εναλλακτική λύση. Θέλω να πω αν ακυρώναμε ξαφνικά την παγκοσμιοποίηση, κλείνανε τα εργοστάσια δουλείας στις χώρες των φτωχών, τότε τι..? Οι άνθρωποι έχουν τόσο σοβαρό οικονομικό πρόβλημα που ταξιδεύουν μέρες ελπίζοντας να βρουν κάποιον εργοστασιάρχη να τους εκμεταλλευτεί.
Ο ντοκυμαντερίστας του 'We feed the world' σε συνέντευξη που έδωσε μετά την προβολή της ταινίας του στο πλαίο του 8ου φεστιβαλ ντοκυμαντέρ, δήλωσε πως κανένας Μπους και καμία κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να λάβει μέτρα. Μόνον οι μεγάλες εταιρίες μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα. Σκεφτείτε το λίγο. Οι Κινεζούλες δούλευαν ατελείωτες ώρες για 20-30 ευρώ το μήνα. Ο διευθυντής έβγαζε καλά λεφτά για τα δεδομένα της χώρας, δε φτουρούσε μία όμως μπροστά σε οποιονδήποτε εργοστασιάρχη δυτικής χώρας. Το παντελόνι το έδινα για 4 ευρώ. Πόσοι μεσάζοντες μπορεί να υπάρχουν μέχρι να φτάσει το παντελόνι στη βιτρίνα κοστολογημένο στα 50 ευρώ; Σίγουρα θα υπάρχουν λεπτομέρειες που αγνοώ αλλά για σκεφτείτε πόσο καλύτερη θα ήταν η κατάσταση αν μπορούσαμε να πάρουμε 2-3 ευρώ από το κέρδος (από το κάθε παντελόνι) της φίρμας που πουλάει τα τζιν και να τα μεταφέρουμε στους μισθούς των εργατών. Αυτή η αλλαγή σε συνδυασμό με έναν σοβαρό έλεχγο ηθικών συμβούλων στα εργοστάσια θα έδινε ανάσα στους φτωχούς εργάτες.
Αν θέλανε 5-10 ετιρείες να αλλάξουν τα δεδομένα του πλανήτη θα μπορούσαν να το κάνουν. Πως να περιμένουμε όμως σε κάτι όταν ο πρόεδρος της Nestle, της μεγαλύτερης εταιρείας τροφίμων και εμφιαλομένων νερών στον κόσμο, κάνει δηλώσεις τύπου: 'Είναι κάποιοι που υποστηρίζουν την ακραία άποψη ότι το νερό πρέπει να είναι δημόσιο αγαθό' ή 'υπήρξε το παράλογο αίτημα για 35ώρο εργασίας, με την εξήγηση ότι οι ώρες εργασίας πρέπει να είναι λιγότερες για τον καθένα και να προσφέρονται σε πολλούς. Είναι όμως φανερό ότι μόνο η πολύ δουλειά φέρνει νέες θέσεις εργασίας'. [Από το 'We feed the world']

Το θέμα φυσικά και σηκώνει συζήτηση. Δεν έχω σπουδάσει κάτι που να βοηθάει να εντρυφήσω στο θέμα, οπότε όποιος νομίζει ότι μπορεί να συνεισφέρει στην κουβέντα ας κάνει τον κόπο να το πράξει αφήνοντας σχόλιο.

Expert Medicine

"το single που δίνουν οι expert medicine για download στο site τους είναι ένα εξαίσιο τραγούδι, κινηματογραφικό και jazzy -τόσο υψηλού επιπέδου..."

Κατεβάστε το

[Via M.Hulot's Nothing Days]

Thursday, May 11, 2006

Καληνυχτα

Καληνύχτα ma nigga





PS:
Καληνύχτα και σε εσένα John boy

Wednesday, May 10, 2006

Πραγματι Απιστευτο

Η ιστορία ενός 18χρονου αυτιστικού που στρατολογήθηκε στις ΗΠΑ
Κατευθείαν από το μπλογκ του Richard via manifesto

Yorke-Greenwood live

Ισα που προλαβαίνετε να κατεβάσετε 3 κομμάτια από το live που έδωσαν οι Thom Yorke & Jonny Greenwood για φιλανθρωπικούς σκοπούς [Friends of the Earth] την 1η Μαιου στο Λονδίνο.
Το Playlist μαζι με τα mp3 στο μπλογκ του Mystery falls down [Mouxlaloulouda].

Επισκεπτες στη Φωτια

Σούμα. Λοιπόν έχουμε και λέμε.
Ανταπόκριση με φωτογραφικό υλικό από Μωρά στη Φωτιά [5/5/06]
Ανταπόκριση με φωτογραφικό υλικό από Αγγελάκα με Επισκέπτες [7/5/06]
Video clip από Μωρά στη Φωτιά ['Αποτυχημένο παιδί' LP: Στο Δρόμο]




Ολα στο μαζεμένα στο μπλογκ ΠΑΟΙΔΓΙΑ της ΟικογένΙας των Δγιαμαντγιών του Γιάννη Σημαντήρα
Δγιαλέχτε

Monday, May 08, 2006

Escape myself

Νέο cd από τους Nouvelle Vague και πάλι με διασκευές; Η ιδέα μου φέρνει στο μυαλό μέτριο sequel μετά από επιτυχημένη ταινία. Παρ'όλα αυτά η νέα εκτέλεση του 'Can't escape myself' με κέρδισε με το πρώτο άκουσμα. Περιμένω να ακούσω και τα υπόλοιπα

Pixel Dance II

Το πρώτο Pixel Dance πέρσι ήταν ευχάριστη έκπληξη. Φέτος επανέρχεται σε νέο χώρο ανανεωμένο. Video art, χοροθεατρικές δράσεις και ποιος ξέρει τι άλλο σε τέσσερις αίθουσες στο στρατόπεδο Κόδρα 15-18/5.
Σίγουρα θα είμαι εκεί όπως και ο Nada άλλωστε
Cya

www.PixelDance.gr

Ποια Anderson...


Pamela Rogers
[gets arrested again over nude videos]

Που δίδασκες κοπέλα μου τόσο καιρό..?

- - -

και μια που το φερε η κουβέντα πιάσε κι ένα copy-paste από προηγούμενη υπόθεση:

McMINNVILLE, Tenn. - A Warren County teacher who got out of jail two months ago after being accused of having sex with a 13-year-old student has blogged about the boy on the Internet, a local prosecutor said.

for more...

Προσέχουμε λοιπόν και τι κάνουμε και τι γράφουμε έτσι;

Επισκεπτες 7/5/06



Ατςς έτοιμο.
Φωτοντοκουμέντο και ανταπόκριξη στο ΠΑΟΙΔΓΙΑ

Saturday, May 06, 2006

Mulholland Dr. Tiny Quotes

Τις προάλλες με προκάλεσαν -μιας που έκανα τον έξυπνο- να αναλύσω τι σημαίνουν τα ανθρωπάκια στο τέλος του Mulholland Drive. Είναι από τις εξηγήσεις που δίνω καμαρώνοντας μιας που πιστεύω ακράδαντα ότι έχω κατανοήσει το συγκεκριμένο κομμάτι της ταινίας. Τόσο σίγουρος μάλιστα που μου φαίνεται περίεργο πως δεν το καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι. Ο Σταύρος γέλασε (καλοπροαίρετα) με την ερμηνεία που έδωσα, λέγοντας πως ο ίδιος ο Λιντς δεν ήξερε τι ακριβώς ήθελε να πει και πως θα έπρεπε να τα εξηγήσω και στον ίδιο τον David. Σήμερα η Φένια που μόλις είδε την ταινία έχει την ίδια απορία. Τι σημαίνουν τα νανάκια με ρωτούσε (μέσω του Νάσου) στο τηλέφωνο. Οποιος δεν έχει δει την ταινία και θέλει να τη δει χωρίς να ξέρει πολλά πολλά καλύτερα να μη συνεχίσει την ανάγνωση του παρόντος άρθρου. Οποιος θέλει να θυμηθεί περι τίνος πρόκειται ορίστε ένα παλαιότερο review από τον Crazy monkey.


3:45 καμία άλλη στιγμή δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη για τέτοιου είδους ανάλυση. Δυστυχώς δεν έχω καταναλώσει αρκετή ποσότητα αλκοόλ. Το προσπερνάω...


'Εχεις κάνει ποτέ κάτι για το οποίο θα ντρεπόσουν αφάνταστα αν το μάθαιναν οι δικοί σου άνθρωποι; Κάτι που θα τους πλήγωνε, που θα τους έκανε να απορούν με την κατάντια σου, κάτι που θα τους απογοήτευε ολοκληρωτικά; Αφόρητη πίεση να πρέπει να κρατήσεις τέτοιο μυστικό.'

Η Diane ήταν χάλια. Ο μεγάλος της έρωτας κατέληξε τρομερή απογοήτευση. Η γυναίκα που αγαπούσε την εγκατέλειψε για τον σκηνοθέτη της ταινίας στην οποία πρωταγωνιστούσε ως ηθοποιός που ήταν. Μην μπορώντας να υποφέρει την κατάσταση αποφάσισε να πληρώσει δολοφόνο για να σκοτώσει την πρώην σύντοφό της.
Μεσα σε μαύρο χάλι προφανώς έχοντας καταναλώσει άφθονο αλκοόλ και ηρεμηστικά (έχει καιρό που την είδα την ταινία δεν παίρνω όρκο για τέτοιου είδους λεπτομέρειες) η Diane κοιμάται και εδώ αρχίζει στην ουσία και η ταινία, μέσα στο όνειρο της Diane.
Η Diane βλέπει στον ύπνο της τη ζωή που θα ονειρευόταν στην πραγματικότητα να είχε αποκτήσει. Είναι λαμπερή και αστράφτει από χαρά και προσωπική ικανοποίηση. Ανάλαφρη και ευχάριστη η κοπέλα που θα ήθελε ο κάθε άντρας για γυναίκα, ο κάθε γείτονας για παρέα και ο κάθε γονιός για παιδί (προσωπικές παρατηρήσεις δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι υπαινιγμοί στο φιλμ, πέρα από την τελευταία παρατήρηση).
Η Diane φτάνοντας στο LA εγκαταλείπει το αεροδρόμιο αποχαιρετώντας ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, το οποίο αφήνεται να εννοηθεί πως είχε γνωρίσει κατα τη διάρκεια του ταξιδιού. Οι δύο ηλικιωμένοι αποχαιρετούν χαμογελώντας τη νεαρή κοπέλα που είχαν γνωρίσει και μπαίνουν στο ταξί. Η κάμερα συνεχίζει να είναι στραμένη πάνω και μέσα στο ταξί, χωρίς να φαίνεται πως εξυπηρετεί τη συγκεκριμένη στιγμή η λήψη μιας που δε βγαίνει κάποιο σαφές νόημα. Οι δύο ηλικιωμένοι φαίνονται πραγματικοά χαρούμενοι. Μοιάζουν να καμαρώνουν για λογαριασμό της υπέροχης κοπέλας που γνώρισαν.
Το ζευγάρι των ηλικιωμένων δεν ξαναεμφανίζεται μέχρι το φινάλε της ταινίας. Εκεί η Diane έχει ξυπνήσει και αναλογίζεται τις συνέπειες των πράξεών της. Το πρόσωπο της δε θυμίζει σε τίποτε το πρόσωπο της υπέροχης κοπέλας που φανταζόταν στον ύπνο της. Είναι φανερό πως έχει αποτύχει.
Οι δύο ηλικιωμένοι είναι οι γονείς της. Στο όνειρό της τους φαντάζεται να καμαρώνουν για την κόρη τους. Στο όνειρό της είναι ευτυχισμένοι, πλήρως ικανοποιημένοι και περήφανοι για την εξέλιξή της. Αντιθέτως στην πραγματικότητα γνωρίζει πολύ καλά πως έχει διαπράξει έγκλημα το οποίο δε μπορεί να διορθωθεί. Βρίσκεται σε αδιέξοδο. Σκέφτεται πόσο πολύ θα απογοητευτούν οι γονείς της μόλις μάθουν την πράξη της.

'Πως είναι δυνατόν; Το παιδί μας; Με τέτοια ανατροφή; Πως μπόρεσες; Πως μας το έκανες αυτό; Πως; Πως; Πως;'


Η εικόνα των γονιών της στοιχειώνει το μυαλό της. Τα μικρά ανθρωπάκια που την κυνηγούν μεγαλώνουν ολοένα και περισσότερο. Δεν αντέχει την εικόνα. Τα ανθρωπάκια συμβολίζουν την ιδέα των γονιών της Diane. Εκανε κάτι τραγικό και πρέπει τώρα να αντιμετωπίσει τις συνέπειες.

'Πίστεψέ με όταν έχεις ένα μυστικό σαν κι αυτό το μοναδικό πράγμα που δε μπορείς να αντέξεις είναι η ιδέα της απογοήτευσης που βιώνουν οι γονείς σου.'

Η ιδέα αυτή γίνεται αφόρητη για τη Diane. Τα ανθρωπάκια μεγαλώνουν και άλλο και άλλο και άλλο. Η Diane δεν αντέχει να αντιμετωπίσει τις πράξεις της και διαλέγει τη λύση της αυτοκτονίας γνωρίζοντας ότι δε θα μπορούσε να αντικρίσει ξανά τους γονείς της.



- - - - -

Ισως είναι ανόητο να προσπαθείς να δώσεις σαφείς εξηγήσεις για ταινίες σαν το Mulholland Dr., οι οποίες διαδραματίζονται σε ονειρική ατμόσφαιρα. Σίγουρα υπάρχουν σκηνές στην ταινία λόγω ατμόσφαιρας στις οποίες δε χωρούν πολλές εξηγήσεις. Παρ'όλα αυτά από την πρώτη στιγμή ένιωσα πως ο συμβολισμός των δύο ηλικιωμένων ανθρωπάκων ήταν σαφής. Γενικότερα η ταινία σηκώνει πολλές πολλές απόψεις και όλες έχουν ενδιαφέρον. Το συγκεκριμένο κείμενο είναι η δική μου εκδοχή. Δεν έχω διαβάσει σχολιασμόυς και κριτικές σχετικά με την εξήγηση της ταινίας οπότε θα πρέπει να γνωρίζετε πως πρόκειται απλώς για τη δική μου άποψη. Ισως να είναι σωστή ίσως όχι. Ισως πάλι ο καθένας να μπορεί να βρε μέσα στους συμβολισμούς του Λιντς τις δικές του αλήθειες...

ΥΓ: Το παρόν κείμενο δημοσιεύεται και στο cineblog


Friday, May 05, 2006

Shrink

Κι εκεί που ανοίγω το monitor αμέριμνος με χαλαρή διάθεση τι βλέπω; Η γραμματοσειρά στο postάκι μου έχει συρρικνωθεί! Θεέ μου τι έκανα για να αξίζω κάτι τέτοιο! Γιατί να με βρει εμένα τέτοιο κακό; Ωι ωι ωι. Γιατρέ μου υπάρχει ελπίδα;-)

Bad Guy

Η περιγραφή του Νάσου ήταν όλα τα λεφτά:
'Το Bad Guy του Kim Ki-duk είναι ένα αριστούργημα + 10 λεπτά'

Αυτή τη φορά φιλαράκο με βρίσκεις σύμφωνο (βαριέμαι να πράξω κρύο αστείο με το σύμφωνο). Η ταινία έπρεπε να τελειώσει 10 λεπτά νωρίτερα. Κατά τα άλλα όσοι τα πάτε καλά μα τον ασιατικό κινηματογράφο μπορείτε να την προσθέσετε στη λίστα με τις προτεινόμενες. Είναι του 2001 άρα λογικά θα υπάρχει σε video clubs, αλλιώς για τους Θεσσαλονικείς υπάρχει άλλη μια προβολή στο Παύλος Ζάννας (στο Ολύμπιον) τη Δευτέρα 23:00 στο πλαίσιο του αφιερώματος 'Sex, προβλήματα και σινεμά' [5 ευρώ].

Update:Ακου εκεί Bud guy (στον τίτλο) που τα έμαθα τα αγγλικά τέλος πάντων...Διόρθωση επράχθη



Wednesday, May 03, 2006

The Color of Money

λοTo story τελείως συνηθισμένο. Ο παλιός στο κουρμπέτι Εντι (Paul Newman) παίρνει από κοντά τον νέο πλην ταλαντούχο μπιλιαρδόρο Βίνσεντ (Tom Cruise) και του μαθαίνει τα κόλπα προκειμένου να τα κονομήσουν παίζοντας στοιχήματα.
Συμπαθέστατη ταινία βασισμένη σε νουβέλα του Walter Tevis με δύο δυνατά ονόματα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Χιλιοπαιγμένο το εργάκι και όμως δεν υπάρχει περίπτωση να προβάλλεται στην τηλεόραση και να μην κάτσω να δω έστω και μια ωρίτσα και αυτό όχι για να θαυμάσω τον απολαυστικό Πωλ Νιούμαν, ούτε και τον Κρουζ.
Το 'Χρώμα του Χρήματος' [1986] αποτελεί μια ωδή στο εννιάμπαλο. Οι κανόνες του παιχνιδιού απλοί. Στο σπάσιμο είναι τοποθετημένες οι μπάλες από το 1 ως το 9 και οι παίχτες πρέπει να βάλουν τις μπάλες με τη σειρά. Το εξαιρετικό σε αυτό το παιχνίδι είναι ότι μπορεί ο ένα παίχτης να βάλει τις 8 μπάλες και να χάσει. Κοινώ όλα τα λεφτά είναι η 9. Οποιος βάλει την 9 κερδίζει. Δεν είναι απαραίτητο να αδειάσει πάντοτε το μπιλιάρδο για να μπει η 9, μπορεί να τη βάλει ο παίχτης εαν έχει πρώτα χτυπήσει με την άσπρη τη μπάλα που είχε σειρά.
Το χρώμα του χρήματος είναι η μοναδική ταινία από όσες θυμάμαι όπου παίζεται αληθινό μπιλιάρδο και όχι αηδίες. Σε κάθε άλλη ταινία βλέπουμε τον ηθοποιό να κρατάει μια στέκα να λέει 1-2 ατάκες και να βάζει μια μπάλα, η οποία πάντοτε είναι στημένη για να μπει εύκολα στην τρύπα. Πολλές φορές ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο κρατάει ο ηθοποιός τη στέκα είναι για κλάμματα. Ο Νιούμαν όπως και ο Κρουζ φαίνεται πως ξέραν να παίζουν μπιλιάρδο κι αν δεν ήξεραν μάθανε μέχρι να γίνουν τα γυρίσματα.
Τα σερί που κάνουν (βάζοντας 3-4 μπάλες στη σειρά) είναι ρεαλιστικά. Ο κάθε καλός παίχτης χτυπάει απαλά την άσπρη [τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις με λίγες μπάλες στο τραπέζι] ώστε να βάλει τη μπάλα που σημαδεύει και να στήσει την άσπρη σε σημείο που να μπορεί να βάλει εύκολα την επόμενη μπάλα.
Τέλος στην ταινία υπάρχουν σκηνές με εξαιρετικές στεκιές που συναρπάζουν τον κάθε λάτρη του αθλήματος. Μπορεί να περάσαν χρόνια από τότε που σταμάτησα να παίζω, αλλά τα πλάνα του Σκορτσέζε εξακολουθούν να με γοητέυουν. Μπράβο του λοιπόν όχι μόνο για τη οπτική του συνολικά πάνω στο σενάριο, αλλά κυρίως για τον σεβασμό και την προσοχή που επέδειξε σε ότι αφορά στο μπιλιάρδο που είναι και ο κύριος πρωταγωνιστής της ταινίας.


Tuesday, May 02, 2006

Math Help

Ποιος καλός άνθρωπος ξέρει να μου πει πως μπορώ να υπολογίσω (στο Excel κατά προτίμηση) πράξη τύπου 'e εις την 3.25';

Οι σωστές απαντήσεις κερδίζουν αγάπη και εκτίμηση
:-)


Update
Ok ο Gas έδωσε λύση, ξεκόλλησε και το μυαλό μου...
2.7172^3.25 θα το γράψω

Από περιέργεια γνωρίζει κανείς κάποια συνάρτηση που να υπολογίζει αυτομάτως τέτοιου είδους πράξεις, ή λογάριθμους;