Sex, Προβληματα και Σινεμα VI

4-10/5/06 το 6ο κινηματογραφικό αφιέρωμα 'Σεξ, προβλήματα και σινεμά' στο Ολύμπιον [& Παύλος Ζάννας] από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου σε συνεργασία με το Κέντρο Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας.
Οι ταινίες δεν είναι ολόφρεσκες αλλά πρόσφατες [2001-2005] και άκρως ενδιαφέρουσες. Kim ki-duk [Bad Guy], Antonioni, Sodebergh, Wong Kar-Wai [Eros], Spielmann [Antares] κτλ. 8 ταινίες στο σύνολο [+ Συναυλία μουσικής δωματίου & έκθεση ζωγραφικής (Παύλος Ζάννας και τα δύο)].

Για να μην ξεχνάμε και το στόχο της ενημέρωσης αντιγράφω από το φυλλάδιο που έχω στα χέρια μου.


Εχετε σκεφτεί τι σημαίνει σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία;

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η σεξουαλική υγεία δεν είναι μόνο η απουσία μιας νόσου, δυσλειτουργίας ή αδυναμίας. Ο όρος "σεξουαλική υγεία" αναφέρεται στη σύνθεση των σωματικών, συναισθηματικών, νοητικών και κοινωνικών παραμέτρων της σεξουαλικότητας, με τρόπους που προάγουν την προσωπικότητα, την επικοινωνία και την αγάπη.
Αντίστοιχα, η αναπαραγωγική υγεία δεν αναφέρεται μόνο στην απουσία μιας ασθένειας ή δυσλειτουργίας του αναπαραγωγικού συστήματος, αλλά και στην ελευθερία του ατόμου να αποφασίζει αν και πότε θα αναπαραχθεί.

Περισσότερες πληροφορίες στο σχετικό site

Ευχαριστουμε που Ενοχλειτε

Αντιγράφω από το Thess.gr το κείμενο που αντέγραψε ο Argos (-;όπως του 'ρθε ;-)

«ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΕΝΟΧΛΕΙΤΕ»

Οι νέοι της Γαλλίας κέρδισαν ακόμη μια μάχη , οι νέοι της Ελλάδας θα εμπλακούν ποτέ σε μία; Αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στη γιορτή που ετοιμάζουμε στις 5 Μαΐου στην πλατεία Ναβαρίνου και έχει τίτλο «Ευχαριστούμε που ενοχλείτε» . Με το σύνθημα παρμένο από παρόμοια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Γαλλία τις ημέρες των μαζικών διαδηλώσεων οργανώνουμε μια γιορτή τέχνης και πολιτισμού για όλους τους νέους και τις νέες της πόλης.

Την εκδήλωση συντονίζει η μη κυβερνητική οργάνωση «Παιδιά Εν Δράσει» (για περισσότερες πληροφορίες www.kidsinaction.gr) . Στην γιορτή θα πάρουν μέρος ομάδες της πόλης που ασχολούνται με την τέχνη και την έκφραση. Πιο συγκεκριμένα λοιπόν στην εκδήλωση θα συμμετέχουν νέοι και νέες που ασχολούνται με το θέατρο δρόμου, το τσίρκο, τη μουσική, τη φωτογραφία, το χορό και το βίντεο.

Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 19:00 το απόγευμα και θα τελειώσει αργά το βράδυ με μουσική και χορό. Προβολές , κλόουν, ζογκλέρ, ακροβάτες, ξυλοπόδαροι, μουσικά συγκροτήματα, χορευτές εκθέσεις φωτογραφίας και πολλές εκπλήξεις σε μια πλατεία που θα μεταμορφωθεί για λίγες ώρες στην πιο ζωντανή και ηχηρή γωνία της πόλης. «Ευχαριστούμε που ενοχλείτε» ένα σύνθημα από νέους για νέους, αφορμή για συνάντηση και συζήτηση, δράση και έκφραση, εικόνες για σκέψη και όνειρα. Μια ευκαιρία για δυναμική παρουσία της πιο εγκαταλελειμμένης ομάδας ανθρώπων στην χώρα μας, των νέων…

Σε μια πόλη αδύναμη και απαίδευτη, αφιλόξενη και μοχθηρή που κατασπαράσσει κάθε είδους ενθουσιασμό και δημιουργία. Μια πόλη που την ονειρευόμαστε πιο ζωντανή και ανοικτή, πιο κοντά στους ανθρώπους της και τις ανησυχίες τους. Ανοικτή πρόσκληση λοιπόν σε όλους για να «ενοχλήσουμε» και να διεκδικήσουμε περισσότερο χώρο και χρόνο στην πόλης μας , στην πόλη που ανήκει σε όλους και όχι στους λίγους. Ελάτε λοιπόν για να «ενοχλήσουμε»…

Περισσότερες πληροφορίες :
Παιδιά Εν Δράσει , Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία.
Λαγκαδά 12, 54630, Θεσσαλονίκη,
info@kidsinaction.gr, www.kidsinaction.gr
τηλ : 2310 552655, κιν: 6977352239 (Γιώργος Γεωργιάδης)

Βρυξέλλεζ

Αν εμείς οι Ελληνες έχουμε την κατάρα να βλέπουμε τα τουριστικά καταστήματα να ξεχειλίζουν από κιτς αγαλματίδια με τεράστια πέη, οι Βέλγοι έχουν την κατάρα να βλέπουν παντού αγοράκια να κατουράνε. Maneken piss όπου και να κοιτάξεις

Στο αεροδρόμιο χρειάζεσαι μισή ώρα για να φτάσεις στο 'γύρω γύρω όλοι' που έρχονται οι αποσκευές.

Στη λέσχη της commission η ουρά την ώρα του φαγητού ξεπερνάει τα δεδομένα της λέσχης του Αριστοτελείου. Γενικότερα ο κόσμος δεν γκρινιάζει ποτέ σε ουρά. Υπομονή.

Οι οδηγοί συνήθως σταματούν για να περάσεις, καλού καού όμως πρέπει να το τσεκάρεις πρώτα. Υπάρχουν όμως και στιγμές που θυμίζουν Ελλάδα. Καμιά κόρνα που και που, τέρμα μουσική με ανοιχτό παράθυρο κτλ.

Στα τσιγάρα η επιγραφή κατά του καπνίσματος είναι γραμμένη σε τρεις γλώσσες. Οι Βέλγοι είτε μιλάνε Γαλλικά, είτε Ολλανδικά είτε Γερμανικά.

Η Grand Place είναι πράγματι από τις πιο εντυπωσιακές πλατείες που έχω δει. [Την επόμενη φορά θα κάνουμε έρανο για να αγοράσω μηχανή και να επιστρέψω με φωτογραφικό υλικό].

Πολύ γκρίζο. Μια πόλη γεμάτη γραφεία. Εχει όμως και τα ωράια της. Πάρκα, σοκάκια κτλ. Ο δρόμος είναι πλακώστρωτος στα περισσότερα σημεία - σίγουρα από την Καβάλα την ξεσήκωσαν την πατέντα.

Υπάρχει ένας δρόμος γεμάτος ελληνικά γυράδικα όλα στη σειρά: Athens, Plaka, Mykonos, Thessalonique κτλ... Πολύ γέλιο να βλέπεις τους Βέλγους να τρώνε γύρο πίτα με μαχαιροπήρουνο

Το Archiduke είναι ωραίο μέρος για πιεις τη μπύρα σου.

Τέλος οφείλω να ευχαριστήσω τους Βέλγους που ανέβασαν προ τιμήν μου στο πλησιέστερο κινηματογράφο ταινία αφιερωμένη στη Θεσσαλονίκη ['Salonique'], καθώς και τη Μια Ου που υπήρξε άψογη ξεναγός [αχ τι θα κανα χωρίς εσένα αχ αχ αχ].

Stop Stop

So we sold our hearts to pet shops
for the perfect red Ikea match
Say "I love you" and "I miss you", "Yours for ever"
just ti keep in touch
...

Stop Stop
Film [LP: Angel B]

[{}]

Τα φιλιά που δε δίνουμε αναλώνουμε σε αποχαιρετιστήρια μηνύματα

The Death Penalty in 2005

In 2005

• at least 2,148 people were executed in 22 countries
• 94% of them were killed in China,, Iran, Saudi Arabia and the USA
• An additional 5,186 people were sentenced to death

For more click here
[www.Amnesty.org]

Blog' Party

Πολιτες για την πλατεια Αριστοτελους

Το παρακάτω είναι αναδημοσίευση του κειμένου για τη συλλογή υπογραφών για τη διάσωση της Πλατείας Αριστοτέλους.



ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ

Και ξαφνικά, εμείς οι Θεσσαλονικείς, έκπληκτοι πληροφορηθήκαμε από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας ότι ο Δήμαρχος της πόλης αποφάσισε αλλαγές στη μορφή και στη χρήση της Πλατείας Αριστοτέλους.

Μάθαμε επίσης ότι η πρόταση του Δημάρχου υπερψηφίστηκε νυχτιάτικα με 12 ψήφους από το εκλεγμένο Δημοτικό Συμβούλιο. Ως πολίτες θα πρέπει να σκεφτούμε καλά τι υπερασπίζουν τούτοι οι άρχοντες που εκλέξαμε. Μια σειρά ενέργειες του Δημάρχου έχουν το αλαζονικό σκεπτικό «αποφασίζουμε και διατάσσουμε». Η θέση του νέου Δημαρχείου, η επέμβαση στο Λευκό Πύργο και άλλα.

Αυτή τη φορά όμως οι πολίτες αντέδρασαν αυθόρμητα, θυμωμένα και μαζικά, υπογράφοντας κατά εκατοντάδες αυτό το κείμενο.

Όχι κύριε Δήμαρχε, αυτές δεν είναι διαδικασίες που μπορούν να έχουν τη συναίνεση των ενεργών πολιτών της Θεσσαλονίκης. Αν σκοπεύετε να κάνετε οτιδήποτε στην Πλατεία Αριστοτέλους πρέπει να ζητήσετε τη γνώμη της πόλης, της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων, των φορέων της, των επιστημόνων της, του λαού της.

Η Πλατεία Αριστοτέλους είναι ιστορικό αλλά και ζωντανό Μνημείο για όλους μας. Κατά έναν συγκλονιστικό τρόπο είναι και η Ιστορία μας και η Καθημερινή μας Ζωή. Δίχως την ενεργή υποστήριξη των πολιτών δεν μπορεί να γίνει καμιά επέμβαση.

Κύριε Δήμαρχε, κάτω τα χέρια από την Πλατεία Αριστοτέλους.

Κάθε ενέργειά σας που δεν θα μας πάρει υπόψη, θα έχει σαν αποτέλεσμα να αντιδράσουμε δυναμικά και εάν χρειαστεί και δικαστικά με Ασφαλιστικά Μέτρα, όπως δικαιούται κάθε πολίτης της Θεσσαλονίκης όταν αισθάνεται πως θίγεται ό,τι πολύτιμο έχει.

- - - - -

Όποιος θέλει να διαμαρτυρηθεί προσυπγράφωντας το παρόν κείμενο διαδικτυακώς μπορεί να το κάνει άμεσα στέλνοντας email με τα στοιχεία του (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, ιδιότητα, τηλέφωνο, ηλεκτρονική διαύθυνση) στο mail της Ελένης Χοντολίδου (hodol@edlit.auth.gr)

Πιο αναλυτικά στο агит проп

Η αλητεια σκοτωνει τη μουσικη

Ατάκα από spot που παίζεται αυτό τον καιρό στην τηλεόραση:

'Ενα cd κοστίζει όσο τέσσερις καφέδες. Πάρε το cd...'

Μας κοροϊδεύουν κανονικά και με το νόμο. Η ιδέα έχει βεβαλθως βάση αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Ελληνας είναι τόσο ανόητος καλοπερασάκιας ωστέ να μη σταματάει να πίνει έξω σε καθημερινή βάση τον ακριβότερο καφέ της Ευρώπης, παρ'όλα αυτά όμως είναι τουλάχιστον προκλητικό να χρησιμοποιείς το γεγονός αυτό ώς κριτήριο ή άλλοθι προσπαθώντας να πουλήσεις το δικό σου υπερτιμημένο προϊόν. Ούτως ή άλλως είναι ιδιαιτέρως ανόητη η ιδέα. Δε σας παίρνει βρε ντουβάρια να χρησιμοποιήσετε την τιμή του προϊόντος σας ως ατού δεν το καταλαβαίνετε;

Αν πουλούσα πειρατικά cd's θα έφτιαχνα πανό με την ατάκα:

'Ενα πειρατικό cd κοστίζει όσο ένας καφές. Τι τέσσερις, τι πέντε...'

Κάτι μου λέει ότι η ιδέα της διαφήμισης στην οποία αναφέρομαι είναι προϊόν του Ν. Τσιαμτσίκα. Δεν εξηγείται αλλιώς. Φαντάζομαι μελλοντικές ατάκες:

- Ενα cd κοστίζει όσο 15 λίτρα βενζίνη...
- Ενα cd κοστίζει όσο 4 κιλά ντομάτες...
- Ενα cd κοστίζει όσο 4 Κυριακάτικες εφημερίδες
-Σε τι κόσμο θα ακούσουν μουσική τα παιδιά μας Νίκο Τσιαμτσίκα;

Ε ρε Fruto 5 που σας χρειάζεται...

Revolution

Χθες βράδυ έπραξα ένα σύντομα ζαπινγκ και δεν πέτυχα ούτε ένα ριάλιτυ! Ξεκίνησε η επανάσταση και δεν το πήρα είδηση ή μήπως η βλακεία την Κυριακή είναι τόση 'πολΥ' που δεν επιδέχεται ανταγωνισμό;
Φυσικά και το ερώτημα είναι ρητορικό. Στάνταρ 2 η βλακεία είναι ανίκητη...

Η Φανελα με το ?

Ξέρω ότι είναι άδικο να κρίνω οποιονδήποτε συγγραφέα χωρίς να έχω διαβάσει βιβλίο του αλλά δε μπορώ να μην την πω την κακία μου. Ο Μένιος καμαρώνει δίπλα στους Πανουτσοκαρπετόπουλους για το μυθιστόρημά του. Ποια είναι η πλοκή; Αργεντίνος ποδοσφαιριστής ξεκινάει από το 0 γνωρίζει τη δόξα για να καταστραφεί τελικά από το life-style και τον glamorous τρόπο ζωής που υιοθετεί.

Να δεις βρε Μένιο που αν το γυρίσουν ποτέ σε ταινία τον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Τζώρτζογλου θα τον πάρει. Μη σου πω ότι θα φοράει και τη φανέλα με το 9...
Clik for the upgrade σα να λέμε

ΑΡΗ Μαζι...

Λένε ότι οι οπαδοί του Αρη ξέρουν καλύτερα το μπάσκετ από τους οπαδούς των άλλων ομάδων. Μύθος; Ισως ναί ίσως όχι. Σίγουρα όμως ασχολούμαστε με το άθλημα περισσότερο από ότι κάνουν οι οπαδοί των άλλων ομάδων. Εντάξει θα μου πεις φταίει και η κατάντια της ομάδας σε ότι έχει να κάνει με το ποδοσφαιρο. Αλήθεια. Δεν είναι όμως ο μοναδικός λόγος.
Ακούγεται κλισέ αλλά όποιος Αρειανός έζησε την πενταετία 1987-1992 δε μπορεί να μην έχει ανεξίτηλα χαραγμένες αναμνήσεις. Η εποχή που οι κινηματογράφοι αναγκάστηκαν να καθιερώσουν το μειωμένο εισιτήριο για τις προβολές της κάθε Πέμπτης. Τις Πέμπτες που αδημονούσαμε να δούμε τον Γκάλη με την παρέα του να ρίχνουν 100ρα στην Ντεν Μπός, παλεύοντας για μια θέση στο final four.
Το 1987 πρέπει να ήταν όταν η Τρέισερ διασύρθηκε μέσα στο Παλέ (31 πόντοι διαφορά). Δεν υπάρχει Αρειανός που να μην έχει στοιχειωθεί από την ήττα με 34 πόντους στη ρεβάνς μέσα στο Μιλάνο. Πολλοί μιλήσαν για στημένο παιχνίδι. Μετά από τόσα χρόνια ποιος ξέρει πια. Απίστευτο πόσο οδυνηρή εξακολουθεί να είναι αυτή η ήττα σχεδόν 20 χρόνια μετά.
1988 final four στη Γάνδη και οι παπάδες τη Μεγάλη Τρίτη γκρινιάζουν και καταριούνται (όχι όλοι - υπήρχαν όμως και τέτοιες περιπτώσεις) τους πιστούς που αφήναν τη λειτουργία πριν την ώρα της για να τρέξουν. Ο Αρης χάνει από την Τρέισερ και τερματίζει τελικά 4ος με μοναδικό ξένο τον Καναδό Γουίλτζερ, έναν ξένο που στις μέρες μας δε θα μπορούσε παρά να κοσμεί τον πάγκο της ομάδας.
Ακολούθησε το Μόναχο με την 3η θέση και η Σαραγόσα με την 4η. Ειρωνεία ο μεγαλύτερος Ελληνας μπασκετμπολίστας όλων των εποχών δεν κατάφερε να σηκώσει ευρωπαϊκή κούπα σε συλλογικό επίπεδο.
Ο Αρης έχει στο ενεργητικό του 21 κούπες, 3 εκ των οποίων ευρωπαϊκές. Ολοι οι Αρειανοί θυμόμαστε την πρώτη ευρωπαϊκή κούπα 50-48 κόντρα στην Efes Pilsen, τη νίκη μέσα στην Προύσα με 17 πόντους διαφορά (66-77 το πρώτο ματς στο Παλέ) σε δύο τελικούς με έντονο πολιτικό παρασκήνιο, καθώς και το αλησμόνητο καλάθι του Ραϊσεβιτς στο τελευταίο δευτερόλεπτο στο Σαπόρτα που ήταν και το τελευταίο ευρωπαϊκό κύπελλο που σηκώσαμε.
Καμία από αυτές τις αναμνήσεις δε μπορεί να συγκριθεί με τις μνήμες των χαμένων κυπέλλων. Την εποχή της μπασκετικής αγνότητας όταν το γήπεδο γέμισε ασφυκτικά από λάτρες του αθλήματος. Και πως να μην το λατρέψεις το άθλημα όταν έχεις μέσα στο παρκέ έναν Γκάλη να προσφέρει συγκινήσεις που μέχρι τότε δε μπορούσες να φανταστείς ότι θα μπορούσες να βιώσεις μέσω της καλαθοσφαίρισης. Πως να μην το λατρέψεις όταν η ομάδα που υποστήριζες αποτελούσε τη δεύτερη εκδοχή της εθνικής ομάδας. Είναι αλήθεια ότι όλη η Ελλάδα ήταν Αρης (στο μπάσκετ) εκείνη την εποχή.

18 χρόνια μετά τη Γάνδη η ομάδα έχασε χθες άλλη μια ευκαιρία για τίτλο. Μας έδωσε όμως την ευκαιρία να αναπολήσουμε. Να θυμηθούμε τα παλιά και να νιώσουμε ότι υπάρχει ελπίδα. Στα θετικά της βραδιάς η συμμετοχή όλων των Ελλήνων παιχτών. Πολύ ευχάριστο ότι χάσαμε το παιχνίδι με τον Σιγάλα, τον Χαριτόπουλο, τον Ασημακόπουλο και τον Ορφανό, έστω κι αν δεν είχαν πολύ μεγάλο χρόνο συμμετοχής. Η κούπα χάθηκε σημασία έχει όμως να μείνει η συντροφιά ενωμένη [και στη συντροφιά δε χωράνε οι χουλιγκάνοι που αποτελείωσαν την ομάδα πέρσι στο ματς με τον Ηρακλή]

Αρη μαζί...

Clerks II

Το πρώτο Clerks είναι μια από τις ταινίες που μου έχουν μείνει αξέχαστες. Πραγματικά απολαυστικό (μην το δένετε κι όλας δεν άρεσε σε όλους). Ο Kevin Smith αναμφισβήτητα στην καλύτερή του στιγμή. Αν αναλογιστούμε όμως τι είδους άθλια εμπορικά μπουρδολογήματα ακολούθησαν μετά το Clerks (οκ υπάρχουν 1-2 εξαιρέσεις) από τον εν λόγω κύριο, ε τότε πολύ φοβάμαι ότι το Clerks II μπορεί να συνοδεύεται από τον τίτλο: 'Clerks II Η Απομυθοποίηση' ή 'Clerks II Η Αρπαχτή' κτλ... Οπως και να 'χει το concept της πρώτης ταινίας ήταν τόσο διασκεδαστικό που αποκλείεται να μην υπάρξουν καλές στιγμές και στο δεύτερο. Καλώς ή κακώς θα τρέξω να το δω μόλις κυκλοφορήσει.

Την είδηση πρωτοδιάβασα πριν από λίγη ωρίτσα στο Movies For the Masses όπου μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τη νέα ταινία {συμφωνώ απόλυτα με την εισαγωγή σου Dalaiklama - το trailer δεν το είδα ακόμα}. Οσοι δε γνωρίζετε το Clerks πράξτε κλικ πάνω στη φωτογραφία για review από το cineblog

Fringe Review

Gamarjobat - Graig Hill - Station House Opera

Πολύ ευχάριστες οι εντυπώσεις που μας άφησε η προχθεσινή παράσταση που πραγματοποιήθηκε στο Principal στο πλαίσιο του (mini) Fringe Festival. Στην ουσία είδαμε 3 παραστάσεις μιας που το πρόγραμμα περιλάμβανε 3 διαφορετικές ομάδες πειραματικού θεάτρου. Εν ολίγοις γελάσαμε μέχρι δακρύων με το Shut Up Comedy των Ιαπωνων Gamarjobat οι οποίοι χρησιμοποιόντας παντομίμες [εξ ου (στ) και shut up] κέρδισαν το κοινό με το που βγήκαν στη σκηνή, βρήκαμε συμπαθή τον Σκωτσέζο Graig Hill με το Stand up comedy show του [ίσως να τον αδικό αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι έχασα αρκετές από τις ατάκες του], ενώ πολύ ενδιαφέρον ήταν και το Roadmetal Sweetbread των Station House Opera στο οποίο και θα σταθώ.
Ενας άντρας και μια γυναίκα περφορμάρουν σε δύο διαφορετικές πραγματικότητες. Η μια ζωντανή επι σκηνής και η άλλη βιντεοσκοπημένη σε προβολή. Πολύ απαιτητικό υπήρξαν στιγμές που είχα αρχίσει να τα ψιλοχάνω. Σε αυτό που συμφωνήσαμε με τον υπερμέγιστο ανταποκριτή Νασο είναι ότι δε μπορούμε να καταλάβουμε πότε πρόλαβαν να προβάρουν και να ετοιμάσουν το έργο οι δύο ηθοποιοί, καθώς τα πλάνα που προβάλονταν στην οθόνη ήταν εξ ολοκλήρου γυρισμένα στο χώρο του Principal και χρειαζόταν απόλυτος συγχρονισμός για να φέρουν εις πέρας την παράσταση. Δύσκολο αλλά σίγουρα διαφορετικό. Πρέπει να προειδοποιήσω ότι όποιος πάει στην παράσταση να πάρει καλού κακού ένα αδιάβροχο μαζί του. Αν καθήσετε σε πρώτο τραπέζι πίστα κινδυνεύετε να σας πάρουν σκάγια. Υπάρχουν στιγμές που το ζευγάρι κάνει πόλεμο μπροστά στα μάτια μας με νερά σαμπάνιες* και σπασμένα ποτήρια να πετάγονται δεξιά και αριστερά!

*Η στρογγυλη στάμπα που βλέπετε κάτω δεξιά στη φωτογραφία είναι από το πώμα της σαμπάνιας που τσάκισε η κοπέλα μέσα σε 5 λεπτά, το οποίο και βρέθηκε μέσα στο ποτήρι μου. Ο κύριος με τα γαλάζια μάτια είναι ο Σκωτσέζος Graig Hill.

- - -

Ο εξωτερικός ανταποκριτής Nasos βρέθηκε σε μια prive παράσταση του Fringe. 4 θεατές σε ένα διαμέρισμα! Ο ίδιος μοιράζεται μαζί μας τις εντυπώσεις του [Είδες ρε Νάσος βιάστηκες να μου την πεις ότι τεμπέλιασα να ρίξω ανταπόκριση και έφτιαξα ποστάκι της στιγμής για να σε κάνω να φαίνεσαι χαζός...;-)]

Με τιμή σας παρουσιάζω την ανταπόκριση του υπερημιμέγιστου Nasos

- - -

Curious

Μια ξεχωριστή θεατρική παράσταση στο πλαίσιο του φετινού Fringe festival στη Θεσσαλονίκη είναι η ‘Curious’. Το ιδιαίτερο σε αυτήν είναι το γεγονός ότι δεν λαμβάνει χώρα σε μία θεατρική αίθουσα ή σε κάποιον άλλο τυπικό χώρο παραστάσεων, αλλά σε ενα ιδιωτικό διαμέρισμα της πόλης. Αυτό που την κάνει ακόμη πιο ξεχωριστή είναι ότι ο αριθμός των θεατών κάθε φορά είναι μόνο 4! Η είσοδος γίνεται μόνο με προσκλήσεις -οι οποίες σχεδόν σίγουρα έχουν ήδη εξαντληθεί- και τις οποίες είχαν την δυνατότητα να αποκτήσουν όσοι είχαν προαγοράσει εισιτήρια για τις άλλες δύο παραστάσεις στο Principal και στο θέατρο Σοφούλη (με μόνη ίσως εξαίρεση εμένα που για να περάσω απλά δήλωσα ‘φίλος του Zpiderman’...).
Το γενικό θέμα της παράστασης αφορά ‘τη λεπτή διασύνδεση μεταξύ μυρωδιάς και ανάμνησης’.

Γενικά η όλη παράσταση χαρακτηρίζεται από μια μυσταγωγία η οποία ξεκινά από την στιγμή που φτάνεις στην πολυκατοικία –στην περιοχή των 40 Εκκλησιών- όπου βρίσκεται το διαμέρισμα. Οι 4 θεατές ενημερωνόμαστε ότι πρέπει να ανέβουμε μόνοι μας στον όροφο του διαμερίσματος όπου μας περιμένουν. Μπαίνοντας μέσα συναντήσαμε μια γυναίκα (με μετρημένο και σοβαρό ύφος αριστοκράτισσας) να κάθεται σε μια πολυθρόνα στο σαλόνι του σπιτιού –το οποίο παρεπιμπτόντως έχει υπέροχη θέα της πόλης- και να μιλά μόνη της σε μια κάμερα. Έπειτα από λίγο σταματά και μας υποδέχεται. Ψεκάζει ένα άρωμα στο χέρι της και μας δίνει να το μυρίσουμε ξεκινώντας παράλληλα να αφηγείται μια ιστορία που σχετίζεται με το άρωμα, ενώ μετά η ίδια οσμίζεται τους θεατές. (Τώρα που το σκέφτομαι μόνο σε εμένα το έκανε. Βρε μπας και είναι καιρός για κανένα μπάνιο;... Μπα, έκανε θετικό –ευτυχώς!- σχόλιο.)
Στη συνέχεια μας οδηγεί στην κουζίνα του σπιτιού όπου μας αφήνει σε μία άλλη γυναίκα η οποία κάθεται μπροστά σε ένα τραπέζι γεμάτο με κόκκινες πιπεριές ενώ οι μυρωδιές είναι διάχυτες στο δωμάτιο. Καθόμαστε και εμείς. Άλλη αφήγηση ξεκινά. Μας μιλά για τα παιδικά της χρόνια στο Μεξικό, για τον πρώτο της έρωτα, για τον παππού της, για το πως πηγαίναν στην εκκλησία τα Χριστούγεννα, ενώ τα περισσότερα από αυτά μας τα συνοδεύει και από την αντίστοιχη μυρωδιά. Η κολώνια του παππού, το λιβάνι, το άρωμα του τσιγάρου... Παράλληλα καθώς μιλά την ίδια στιγμή στο μάτι της κουζίνας βάζει να τηγανίζεται κρέας, έπειτα φτιάχνει ποπ κορν, με αποτέλεσμα όλα αυτά να συνθέσουν μια αρωματικά έντονη -αλλά καθόλου βαριά- ατμόσφαιρα η οποία βοηθά την θύμηση και φυσικά γεννά συνειρμούς. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η οσμή είναι η αίσθηση με την μεγαλύτερη μνήμη.
Το πιο ακραίο όμως που κάνει κατά τη διάρκεια που καθόμαστε στο τραπέζι είναι να σνιφάρει κόκ...κινη τριμμένη πιπεριά! Μόνο που δεν έδωσε και σε εμάς να δοκιμάσουμε... Πάντως δεν έχουμε παράπονο, στο τέλος μας προσέφερε από ένα ποτήρι τεκίλα.

Έπειτα, βγαίνουμε από την κουζίνα και οδηγούμαστε στην κρεβατοκάμαρα όπου μια νεότερη γυναίκα (πολλές γυναίκες βρε παιδί μου, τι τυχεροί...) βρίσκεται ξαπλωμένη και σκεπασμένη με μια κουβέρτα στο κρεβάτι. Παράλληλα με το κρεβάτι και ακριβώς δίπλα σε αυτό, υπάρχουν τέσσερις καρέκλες όπου και καθόμαστε. Αρχίζοντας την αφήγηση μαθαίνουμε από την ίδια ότι βρίσκεται εκεί γιατί είναι άρρωστη. Αυτή την φορά η ομιλία είναι πολύ πιο χαμηλόφωνη. Οι μυρωδιές εδώ και οι αναμνήσεις γεννιούνται σχεδόν αποκλειστικά από το λόγο.

Στο τέλος, μετά και από την κρεβατοκάμαρα, επιστρέφουμε στο σαλόνι όπου η οικοδέσποινα μας επιπλήττει γιατί ήρθαμε με άδεια χέρια! Σαν αντάλλαγμα λοιπόν ζητά από τον καθένα μας να περιγράψει (ενώ μας τραβά με την κάμερα...) κάποια μυρωδιά και κυρίως τους συνειρμούς που μας γενιούνται από αυτή.

Τελειώνοντας μας ευχαριστεί και μας κερνά μερικά -πολύ νόστιμα πρέπει να πω- σοκολατάκια.
Φεύγουμε με την αίσθηση ότι βιώσαμε μια παράσταση με ξεχωριστή αμεσότητα στην επικοινωνία μεταξύ του έργου, των ηθοποιών και του θεατή. Άξιζε αρκετά και μόνο για τη διαφορετικότητά του.

Υ.Γ.: Μιας και ο Ζπάης ακόμη δεν έστειλε καμιά ανταπόκριση από το Principal παρότι έδωσε το παρόν, να πω γενικά ότι καλές και ενδιαφέρουσες είναι οι παραστάσεις και εκεί με τους δύο Ιάπωνες να ξεχωρίζουν με τα κωμικά τους σκετς.

Θα παρακαλούσα επίσης αν κάποιος δει τους Peepolykus στο θέατρο Σοφούλη πριν την Κυριακή, ας στείλει κάποιο σχόλιο με εντυπώσεις.

Τέλος, αν κάποιος δεν ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για το Curious ας πατήσει εδώ.


Αποκλειστικά για την Zpiderland,
ο υπερημιμέγιστος εξωτερικός ανταποκριτής,
Nasos

Ατσαλακωτα Ονειρα

Θεσσαλονίκη με συντριβανάτη Αριστοτέλους. Θεσσαλονίκη με μετρό. Θεσσαλονίκη με Μεσογειακούς αγώνες το 2013, με παγκόσμια έκθεση EXPO το 2017, με Ολυμπιακούς Αγώνες το 2032 ή το 2036 [δεν έχουμε πρόβλημα όποτε σας βολεύει]. Μπορεί να του πήρε λίγο καιρό του Ατσαλάκωτου, λίγους μήνες όμως πριν τις Δημοτικές το βρήκε το όραμά του για τη Θεσσαλονίκη. Ανεμίζοντας με υπερηφάνια την τιμημένη σημαία της πόλης πάμε να σαρώσουμε τον κόσμο...

Αντιγράφω από τον Αγγελιοφόρο [7/4/06] τις δηλώσεις του Ατσαλάκωτου μετά από την ανακοίνωση για τις υποψηφιότητες της πόλης (για Ολυμπιακούς, EXPO κτλ):

'Ετσι πρέπει να βλέπουμε μπροστά. Να αποκτήσουμε αθλητικές υποδομές και να διεκδικήσουμε τις διοργανώσεις', εξήγησε το απόγευμα στον "Α", ομολογώντας ότι πρόκειται για δική του ιδέα, την οποία δεν έχει συζητήσει με κανέναν εκ των αρμοδίων φορέων. Μάλιστα, στην ομιλία του ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης ζήτησε σαν "προίκα"¨για το στρατηγικό σχεδιασμό της πόλης το 5% της φορολογίας που πληρώνουν οι Θεσσαλονικείς στο κράτος, ενώ εξέφρασε την πεποίθηση ότι η μητροπολιτική διακυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη θα γίνει πράξη το επόμενο δίμηνο'.

Για να καταλάβω τώρα. Είμαστε ο Αγροτικός Αστέρας και ο Πρόεδρος βγαίνει στα κανάλια και δηλώνει με καμάρι: Κάναμε πρόταση σε Ζιντάν, Λαμπάρντ, Μπέκαμ και Ροναλντίνιο! Και άιντε και ο Μπέκαμ είναι ντεφορμέ, πιστεύει κανείς ότι θα έρθει στον Αγροτικό Αστέρα; Πιστεύει κανείς πως ο Αγροτικός Αστέρας θα γίνει ξαφνικά Ρεάλ; Μιλάμε για κινήσεις εντυπωσιασμού που μόνο στους προχθεσινούς - βαμμένους μπλε - ΔΑΠίτες [ναι αυτούς που ζήτησαν συγνώμη από τον Βουλγαράκη επειδή βρίσαν τον Γιωργάκη] θα μπορούσαν να σκορπίσουν ενθουσιασμό. Πάρτε λοιπόν άλλη μια παρλαπίπα έτσι για να έχουμε να πανηγυρίζουμε χωρίς λόγο.

Ο Ατσαλάκωτος μάλιστα στις δηλώσεις φαίνεται να καμαρώνει για την αιφνιδιαστική πρόταση υποψηφιότητας (της Θεσσαλονίκης) που κατατέθηκε, μιας που πρόκειται για δική του ιδέα, την οποία δεν έχει συζητήσει με κανέναν εκ των αρμοδίων φορέων. Μωρέ μπράβο! Κυρ. Ατσαλάκωτε φέρτε πρώτα την EXPO στη Θεσσαλονίκη και εμείς ειλικρινά θα παραδεχτούμε την επιτυχία σας. Υποψηφιότητα θα μπορούσε να καταθέσει και η γιαγιά μου για καλλιστεία, θα υπήρχε όμως λόγος να υπερηφανεύεται για αυτό; Κι άιντε αν γίνει κανένα έργο με το 5% που θέλετε να δεσμεύσετε έχει καλώς. Αν όμως το 5% το θέλετε για να το σπαταλήσετε έτσι απλά για να κάνετε το κομμάτι σας...ε όχι πια έλεος, πάει πολύ.

Για την τρύπα του μετρό δεν έχω να σχολιάσω τίποτε. Θα περιμένω να περάσουν μερικοί μήνες μετά τις Δημοτικές και θα δούμε.

Οσο για την Αριστοτέλους ΑΕ, ε για αυτό έχουν ήδη γράψει οι εκλεκτοί συνάδερφοι:

• Αριστοτέλους ΑΕ (Dark Angel, 7/4/06)
• Προς Θεσσαλονικείς (και όχι μόνο) Bloggers: Δράση ΤΩΡΑ (Gloria Mundi, 7/4/06)
• Εξω το βλαχομπαρόκ (Dark Angel, 6/4/06)
  
• Συντριβανάτη Ανάπλαση (Non - Linear Complexity, 5/4/06)
  
• Τσαλακώνει την Αριστοτέλους ο "ατσαλάκωτος" (θοδωρής Γούτας, 6/4/06)
• Πλατεία Αριστοτέλους (Τα μυστικά του Κόλπου, 4/4/06)
• Αέρα! (και ήλιο) (Non - Linear Complexity, 6/3/06)
• Όχι άλλες αρχιτεκτονικές γλυκατζούρες για τη Θεσαλονίκη (θοδωρής Γούτας, 6/3/06)
• Η δημοκρατία του φραπέ (e-rooster, 1/2/06)
• Η νέα μας Καμάρα! (Τα μυστικά του Κόλπου, 3/12/05)
• Requiem για έναν «έρωτα» (Παραμύθια χωρίς νόημα, 14/9/05)

New Sunny Mikro Film

Και τώρα τι διαλέγουμε για σήμερα το βράδυ στην ανέραστη Θεσσαλονίκη;

Film, Raining Pleasure και Abey Gale [ΦΙΞ] ή New Model Army με Deus Ex Machina και Background Noises [Υδρόγειος];

Για τα πιο χαρούμενα τυπάκια στο Λιμάνι παίζουν Μίκρο, Κοργιαλάς, Μπλε και Marsho (σχωράτε με δε θυμάμαι πως γράφεται το Μαρσό).
Και για τους πιο βιτσιόζους όμως τι έχει για σήμερα; Sunny Μπαλτζή βρε κουτά στο Μύλο

Το live των Jazz Jamaika αναβάλλεται

Αιντε καλά να περάσετε

Update:
Αν θέλει κανείς να πάει στη Μπαλτζή ο Μαρκ χαρίζει την πρόσκλησή του.
Θα ξανατσεκάρω το blog στις 20:15

Δεν του πιασε...

Προειδοποίηση: Αν έπρεπε να εντάξω το παρόν ποστ σε μια κατηγορία άρθρων, θα διάλεγα την κατηγορία 'Αποκύημα Φαντασίας' και αυτό διότι αν και πιστεύω ότι σίγουρα τα πράγματα έχουν γίνει όπως τα περιγράφω, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει την ορθότητα των λεγομενων μου.

Ας γίνω όμως πιο σαφής
Ολα ξεκίνησαν πριν από 5-6 χρόνια όταν παρακολουθούσα έναν αγώνα Champions League. Το Παναθηναϊκός - Manchester United πρέπει να ήταν [εδω θα προσθέσω και στοιχεία μπας και πιστέψετε ότι θυμάμαι στα αλήθεια ποιο παιχνίδι ήταν], τότε που έκανε ντεμπούτο ο Σεϊταρίδης και έβαλε και το πρώτο του γκολ στη διοργάνωση. Σε αυτό το ματς λοιπόν εκεί που κατεβάζει τη μπάλα ο Μπασινάς πάει να βγάλει στο κέντρο πάσα για τον καραγκούνη την τσιμπάει ο Μπέκαμ και βγάζει σέντρα ακριβείας για τον Γκιγκς λίγο έξω από τη μεγάλη περιοχή του Νικοπολίδη. Ο Σωτηρακόπουλος σχολιάζει:
-Είναι μόνος τώρα ο Γκιγκς απέναντι στο Νικοπολίδη. Δοκιμάζει το ψιλοκρεμαστό πλασέεε. Ουφ ευτυχώς δεν του πιασε του Γκιγκς.

Βρε τον Σωτηρακόπουλο μπέρδεψε τη γλώσσα του από το άγχος, σκέφτηκα. Δεν ήξερε ποια ατάκα να διαλέξει, το 'δεν το έπιασε (όπως το ήθελε το σουτ)' ή το 'δεν του βγήκε (η φάση)' και από τη βιασύνη του είπε 'δεν του πιασε'.
Σήμερα 5, 6, 16 χρόνια (ποιος μετράει) αργότερα* διαπιστώνω πως δεν υπάρχει speaker που να μην έχει υιοθετήσει την ανόητη αυτή ατάκα. Κοινώς το 'δεν του πιασε' θεωρείται πλέον ποδοσφαιρικά δόκιμη φράση. Ο κάθε speaker την ξεστομίζει γεμάτος καμάρι νομίζοντας πως φαίνεται προς τα έξω ότι παίζει την ποδοσφαιρική αργκό στα δάχτυλα...

Χρόνια τώρα με πλανιούνται ερωτήματα στο μυαλό μου. Προσπαθώ να καταλάβω ποιος ήθελε να του πιάσει του Γκίγκς; Τι ήθελε να του πιάσει; Γιατί δεν του πιασε τελικά; Ο Γκίγκς το ήξερε ότι κάποιος προσπαθούσε να του πιάσει;

- - -

Τα ξαναθυμήθηκα όλα χθες αργά το βράδυ όταν ξαναάκουσα την ατάκα στην περιγραφή του αγώνα Ζενιτ-Σεβίλη. Καταπληκτική ιδέα του MEGA να προσφέρει στο κοινό του το πιο πληκτικό και ημιαδιάφορο παιχνίδι του UEFA σε ένα γήπεδο βούρκο. Μόνο ο εκφωνητής είχε άγχος μη τυχόν και νικήσει η Ζενίτ και μας περάσουν οι Ρώσοι στην κατάταξη της UEFA και μείνουμε με μια ομάδα λιγότερο στα Ευρωπαϊκά. Τι καταλάβατε που την κρατήσαμε την 8η θέση; Με το ποδόσφαιρο που έχουμε σε λίγο θα μας περάσει και η Ουγκάντα. Θέμα χρόνου είναι.

*Από τον Σωτηρακόπουλο την άκουσα για πρώτη φορά την ατάκα, αλλά ποιος ξέρει πότε και από ποιον εκφωνητή πρωτοειπώθηκε...

Mini - Fringe Festival

Ο εξωτερικός ανταποκριτής Nasos the Avdarman ήταν απόλυτος απόλυτος στο τηλέφωνο. Γράψε για το Fringe μου διέταξε κι εγώ... υπακούω. Από ότι με ενημέρωσε ο ανταποκριτήξ και από ότι διαβάζω στο site του British Council το Fringe είναι φεστιβάλ πειραματικού θεάτρου και λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στο Εδιβούργο. Πέρσι πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά και στη Θεσσαλονίκη, όπου παρουσιάστηκαν ορισμένες από τις καλύτερες παραστάσεις του Φεστιβάλ (γι αυτό και το mini στον τίτλο). Φαίνεται πως άρεσε στο κοινό και το εγχείρημα επαναλαμβάνεται και φέτος.
Το Mini Fest έχει διάρκεια 4ρων ημερών [Πάμπτη 6/4 - Κυριακή 9/4] και οι παραστάσεις πρόκειται να γίνουν στο Principal και στο Θέατρο Σοφούλη. Ο ανταποκριτήξ οι φανατικοί των Monty Pythons απαγορεύεται να χάσουν την παράσταση των Peepolykus [Παρασκευή-Κυριακή στο θέατρο Σοφούλη - 15 ευρώ]. Για ολόκληρο το πρόγραμμα και περισσότερες λεπτομέρειες κλικάρετε στο link του British Council. Αν είμαστε τυχεροί ο υπερμέγιστος Nasos θα μας πράξει κάπχοιο σχόλιο [Φίρμα θα σε πράξω αγκόρι μου...]

Peepolykus

ΥΓ: Για σήμερα το πρόγραμμα έχει Graig Hill Gamarjobat Station House Opera στο Principal [21:30 / 20 ευρώ]

Καταντια

Παρακαλώ άλλη φορά να με ενημερώνετε όταν υπάρχει προεκλογική περίοδος φοιτητικών εκλογών. Πέρασα αμέριμνος και χαλαρός ο κακομοίρης χθες το πρωί από το ΠΑΜΑΚ για μια δουλειά που είχα και το ξαναπαθα το σοκ. Καλά είχα ξεχάσει τα τελευταία χρόνια πόσο ευτελές νταβαντούρι είναι όλη αυτή η ιστορία. Καμάρωναν για την προεκλογική τους καμπάνια οι Δαπίτες φωνάζοντας με τη συνοδεία τυμπάνων το εμπνευσμένο- και γεμάτο πολιτικό περιεχόμενο- σύνθημα 'εεε οεεε οεεε οεε...', ενώ από την απέναντι πλευρά οι Σοσιαλοαριστεροί φρόντιζαν να μας σπάσουν τα αυτιά παίζοντας σε ανεξέλεγκτα (πραγματικά όμως ανεξέλεγκτα) υψηλά desibel τη μισοχαλασμένη τους κασέτα με τα επαναστατικά τραγούδια.

Συγχαρητήρια κύριοι στα 19 σας είστε ήδη πολύ χειρότεροι από τους 50ρηδες πολιτικούς που βρίζουμε. Φύσικα και δεν είναι έτσι όλοι οι φοιτητές αλλά η σημαντικότατη πλειοψηφία των φοιτητών που συμμετέχουν σε παρατάξεις καταφέρνουν να βγάλουν προς τα έξω τη χειρότερη εικόνα.

Δεν ήξερα πως να αρχίσω και πως να τελειώσω το ποστ, το αφήνω όμως εδώ στη μέση μιας που ο newmanifesto με έχει ήδη καλύψει πλήρως.

Ερχονται οι New Order Κομνηνε

Μεταφέρω από Avopolis:

'Στις 3 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί, όπως έχουμε πει, το δεύτερο Ejekt festival και δίπλα στα ονόματα των Hooverphonic, Radio 4 και Vitalic προστέθηκε κι αυτό των New Order!

Το event θα λάβει χώρα στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Ελληνικού (πρώην Ανατολικό Αεροδρόμιο, Ολυμπιακά Ακίνητα - Γήπεδο Baseball και Γήπεδο Ξιφασκίας). Ανανεωμένο σε ένα καινούργιο χώρο και με δύο διαφορετικά stage.'

- - -

Αν δεν κάνω λάθος ένας από τους χορηγούς επικοινωνίας είναι και ο Republic. Μπράβο του με γεια του και χαρά του. Εχω όμως μια ένσταση (άσχετη με τη χορηγεία επικοινωνίας - και καλά τώρα μου έκανα πάσα...) για τον Κομνηνό που τόσο πολύ έχω παινέψει σε προηγούμενα ποστς.
Την είδηση της επερχόμενης συναυλίας των New Order στην Ελλάδα την πρωτοάκουσα στην εκπομπή του Κομνηνού. Δεν την άκουσα όμως από τον ίδιο τον Κομνηνό αλλά από μια ακροάτριά του, η οποία έστειλε sms αναφέροντας πως ανακοινώθηκε η συναυλία των New Order στην Αθήνα για τον Ιούνιο. Η ένστασή μου έχει να κάνει με τον τρόπο που χειρίστηκε ο Κομνηνός το όλο θέμα.
Φυσικά όταν δέχεσαι μια τέτοια πληροφορία στον αέρα δε μπορείς να την ανακοινώσεις επισήμως χωρίς να έχεις επιβεβαιώσει πρώτα ότι αληθεύει. Ο Κομνηνός όμως δε διατήρησε απλώς επιφυλάξεις, αλλά είπε στον αέρα το μαντάτο και στην ουσία το διέψευσε την ίδια κι όλας στιγμή. 'Ποια ανακοίνωση είναι αυτή και δεν την ξέρω. Δεν υπάρχει τέτοια ανακοίνωση, σας είχα για πιο έξυπνους ακροατές. Δεν ακούμε ράδιο αρβύλα...'.
Τη στιγμή εκείνη σκεφτόμουν ότι θα βγει αληθινή η είδηση και θα το χτυπάει το κεφάλι του και να που βγήκε. Δεν τον έχω για ξεροκέφαλο τον Κομνηνό και είμαι σίγουρος ότι σε κάποια από τις επόμενες εκπομπές του θα αυτοσαρκάστηκε μετανιώνοντας για τη συμπεριφορά του. Εντάξει όπως και να 'χει δεν έκανε και κανένα έγκλημα αλλά γιατί βρε Κομνηνέ ντε και καλά να τη διαψεύσεις την κοπέλα; Τέτοια σιγουριά βρε αδερφέ; Μήπως να σου ζητήσουν συγνώμη οι New Order που δε σε ενημέρωσαν πρώτο προσωπικά; Μωρέ κάτι ήξερε ο Πορτοκάλογλου όταν ηχογραφούσε το καλοκαιρινό σποτάκι για τις πρώτες μεταδόσεις...

Sociopolis

Αν και δε σκοπεύω να βγω σήμερα το βράδυ...

...τούτο φαίνεται ενδιαφέρον

Εγκαίνια έκθεσης εικαστικών γραφιστικής
με συνοδεία από Dj set των ίνφο

ΥΓ: Δυστυχώς το site δε δίνει περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση του Τριαντάφυλλου Σαχτάρη

Hedwig and the Angry Inch

Hedwig και η οργισμένη ίντσα... πιο οργισμένη από ποτέ.
Το απόλυτο cult movie τη Δευτέρα 3:50 στο MEGA [ναι φυσικά 3:50 το βράδυ και όχι το απόγευμα]
John Cameron σκηνοθέτης, John Cameron πρωταγωνιστής [Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει]. Πρέπει να το δεις και να με θυμηθείς όταν λατρέψεις το soundtrack. Ρώτα και τη μαϊμού.

[Telson thx for the suggestion man]

Θεμος Overdose

Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος Θέμος

Θέμος στον ALPHA, Θέμος στον ΑΝΤΕΝΝΑ, Θέμος στο ΟΛΑ Χ, Θέμος στη Eurovision, Θέμος στη Λαμπίρη, στη Τατιάνα, στη Ζούγκλα, στο Dream Show, Σαράφης στην Πάτρα, Σαράφης στα Τρίκαλα...

Πραγματική επιδημία. Μπορεί να να μην παρευρίσκεται ο ίδιος ο Θέμος σε όλες τις εκπομπές, αλλά όπως και να'χει, βρέξει χιονίσει μια αναφορά στο όνομά του θα γίνει. Οι πελάτες της AGB βλέπετε τσιμπάνε στο άκουσμα του Θείου ονόματος.

Παρακαλώ σε ποιον πρέπει να απευθυνθώ για να χρησιμοποιήσω τα πνευματικά δικαιώματα του Θέμου; Θα ήθελα η blog_AGB να μου καταγράψει περισσότερα uniques.

Η εισαγωγή του Post(ός) με τους ατελείωτους Θέμους είναι ένα ανόητο πείραμα. Μη με παρεξηγείτε δε θέλω να προσβάλλω όσους διαβάσουν το αρθράκι επιλέγοντάς το από το Monitor, αλλά αν το post 'Θέμος Overdose' εμφανίζεται το Σάββατο το βράδυ με μεγάλη γραμματοσειρά τότε μάλλον η επιδημία θα έχει εξαπλωθεί και στη μπλογκόσφαιρα...

Update / ΥΓ [Σκέψεις 2 λεπτά μετά το publish]:
Η τόσο συχνή αναφορά στο όνομα του Θέμου σε ένα ποστ όπου κατακρίνεται η συχνή εμφάνιση του ονόματος στην τηλεοπτική και όχι μόνο καθημερινότητα μάλλον ήταν ανόητη ιδέα. Λες και προσπαθώ να διαιωνίσω το πρόβλημα. Ισως να πέτυχε τελικά η πλύση εγκεφάλου.
Νιώθω σαν τους δήθεν έγκριτους δημοσιογράφους που ανεβάζαν νούμερα στις εκπομπές τους κατακρίνοντας τα reality shows (προ 5ετίας). Αν δεν τα γούσταραν θα έπρεπε να τα αγνοήσουν και όχι να τα διαφημίσουν κάνοντας καθημερινά ρεπορτάζ για τα reality.
Ζητώ συγνώμη για το παρόν ποστ και μου βγάζω από μόνος κίτρινη κάρτα. Σκεφτόμουν να το διαγράψω αλλά μιας που πάτησα το publish (ακόμα και τα διαγραμμένα posts κάπου εμφανίζονται) αποφάσισα τελικά να το κρατήσω. Μιας που αναγνωρίζω το λάθος μου ίσως θα έπρεπε να ανεβάσω ένα ποστ απολογητικού χαρακτήρα σαν αυτό της ΑΓΝΟ για την απάτη με τα γάλατα...

Συγνώμη ήταν λάθος...