Τα Δγιαμάντγια είναι Παντοτινά

Την Παρασκευή 1/7/2005 η ραδιοφωνική εκπομπή 'Δγιαμάντγια' του Γιάννη Σημαντήρα κλείνει 10 χρόνια.
Όλοι οι ακροατές της εκπομπής καλούνται να στείλουν τις ευχές τους κατά τη διάρκεια της αυριανής εκπομπής (19:00 - 20:00 ΕΡΑ 102FM για Θεσσαλονίκη / http://www.ert3.gr), ενώ απαραίτητη κρίνεται η συμμετοχή των σκληροπυρηνικών Δγιαμαντοπαδών στην εκzombie που πρόκειται να αεριστεί τη Δευτέρα. Τα Δγιαμάντγια πρόκειται να περάσουν σε νέα εποχή, καθώς τη Δευτέρα ψηφίζεται από τα μέλη της Οικογένειας το Σύνταγμα - Μανιφέστο των Δγιαμαντγιών. Όσοι θελήσουν να γίνουν μέλη της ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ (ΠΑνελλήνια ΟΙκογένεια ΔΓΙΑμαντγιών) ας συντονιστούν το συντομότερο δυνατό περιμένοντας νέες οδηγίες. Το κίνημα γεννιέται...

Thess Blogmeeting#2

Ναι ναι είναι γεγονός και το καλύτερο...μπορείς κι εσύ να συμμετέχεις. Η 2η Βόρεια μπλογκοσυνάντηση έχει κανονιστεί για την Τρίτη 5 Ιουλίου ώρα 20:00. Τοποθεσία δεν έχει αποφασιστεί ακόμα, θα εξαρτηθεί και από τις συμμετοχές. Δηλώστε γρήηηγορα συμμετοχή για να ξέρουμε τι μας γίνεται. Αν κάποιος ενδιαφερόμενος έχει πρόβλημα με τη μέρα ας το πει τώρα για να βρούμε ημερομηνία που να βολεύει τους πάντες (σιγά μην υπάρχει τέτοιο πράγμα). Το σίγουρο είναι πως όπως και να 'χει θα κανονίσουμε καθημερινή μετά τις 20:00, ώστε να μη λείπουν εκδρομείς και να 'χει σχολάσει ο κοσμάκης από τη δουλειά του.



ΥΓ: Όποιος καλός άνθρωπος βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο το πρωί, ας κανονίσει να βγει για ένα καφέ με τη Μαρίνα που έρχεται στην πόλη μας.



Upadate: Το ραντεβού έκλεισε: Τρίτη 5 Ιουλίου 20:00 - Αριστοτέλους έξω από το Blow UP

Blogmeeting #2

Η συζήτηση έχει ήδη ξεκινήσει στο blog του Γιάννη (tyxod). Η συνάντηση δεν αποκλείεται να πραγματοποιηθεί πολύ σύντομα (ίσως αύριο ή μεθαύριο), οπότε βιαστείτε να δηλώσετε συμμετοχή προτείνοντας μέρα, ώρα και τοποθεσία.
Βρε τρέχτε που σας λέω

Update: Αν θέλτε ρίξτε κι εδώ μια απάντηση. Υπάρχει δυνατότητα για πολλαπλές απαντήσεις (δεν είναι απαραίτητο να διαλέξετε μια).

Το Blogmeeting#2 (Θεσσαλονίκη) θέλετε να γίνει:
	Τρίτη 28/6/2005
	Κάποια στιγμή μέσα στην επόμενη εβδομάδα (4-8/7/΄2005)
	Κάποια άλλη μέρα (Γράψτε με comment ποιά)
Free polls from Pollhost.com

Βίδα: Ανοίγματα

Υπάρχουν κάποια ανοίγματα στο μίλημα τα οποία είναι ευραίως αποδεκτά από την πλειονότητα των παιχτών. Αυτό σημαίνει ότι κάνοντας κάποιο από αυτά ανοίγματα ο παίχτης Α, δίνει τη δυνατότητα στο συμπαίχτη του (Γ) να καταλάβει τι φύλλο έχει, πετυχαίνοντας μια καλή τιμή η οποία δε θα βάζει την αγορά σε κίνδυνο.

Όπως αναφέρθηκε στην ενότητα 'Βασικοί Κανόνες' υπάρχει:
το μονό άνοιγμα, όταν ο παίχτης έχει μόνο το J ή το 9, το οποίο και ανοίγεται με 80 πόντους και
το διπλό άνοιγμα, όταν ο παίχτης έχει J και 9, το οποίο και ανοίγεται με 90 πόντους.

Ας δούμε μερικά ακόμη προτεινόμενα ανοίγματα:
Όταν ο παίχτης έχει J,9,A μπορεί να ανοίξει την αγορά κατευθείαν στους 100 πόντους ώστε να καταλάβει ο συμπαίχτης του ότι έχει και τον Α στο χρώμα που προτείνει για αγορά. Καλό είναι η αγορά να ανοίγεται στους 100 πόντους μόνο όταν υπάρχει κάποιο καλό φύλλο στα ξώφυλλα ή έστω ένα 4ο κόζι. Σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει κίνδυνος να πάρει η ομάδα την αγορά δηλώνοντας υψηλή τιμή και να μη μπορέσει να τη βγάλει.

Όταν ο παίχτης έχει 50ρα (τετάρτη - 50 πόντοι αέρα) στον Α (άσσο), δηλαδή J,Q,K,A τότε συνήθως ανοίγει την αγορά στους 130 πόντους. Με τα 4 αυτά φύλλα έχει αέρα 70 πόντους και του λείπει μόνο το 9 από τα δυνατά κόζια. Πολλοί παίχτες ανοίγουν 130 και με την 50ρα 10,J,Q,Κ. Αν όμως αυτός ο παίχτης τραβήξει στο παιχνίδι το J, υπάρχει κίνδυνος να έχει κάποιος αντίπαλος 9,Α,8 (ή 7 αντί για 8) και να του μείνουν τα δύο επόμενα δυνατότερα κόζια (9,Α) στο παιχνίδι. Αν λοιπόν έχει πάρει η ομάδα, μετά από μίλημα, την αγορά σε υψηλή τιμή θα υπάρχξει ο κίνδυνος να τη βάλει μέσα.

Όταν ο παίχτης έχει 100ρα (πέμπτη - 100 πόντοι αέρας) τότε ανοίγει την αγορά στους 180 ή 190 πόντους. Τα προτεινόμενα ανοίγματα του γράφοντος είναι
180 όταν ο παίχτης έχει 100ρα χωρίς το 9, δηλαδή 10,J,Q,K,A
190 όταν ο παίχτης έχει 100ρα με το 9 (ο J δεν υπάρχει περίπτωση να λείπει στην 100ρα)

Υπάρχουν de facto ανοίγματα και στην περίπτωση ενός καρέ
Όταν ο παίχτης έχει καρέ του J τότε ανοίγει 200
Υπάρχει περίπτωση να πετύχετε και άνοιγμα των 210 ή 220 πόντων. Αυτό σημαίνει πως ο παίχτης δεν έχει μόνο καρέ του J, αλλά έχει και το 9 στο χρώμα που προτείνει για αγορά.

Όταν ο παίχτης έχει καρέ του 9 τότε ανοίγει 150
Υπάρχει περίπτωση να πετύχετε και άνοιγμα των 160 πόντων. Αυτό σημαίνει πως ο παίχτης δεν έχει μόνο καρέ του 9, αλλά έχει και το J στο χρώμα που προτείνει για αγορά.

Στην ουσία στη βασική εκδοχή των δύο αυτών ανοιγμάτων ο παίχτης Α δηλώνει το ποσό που έχει στο χέρι του μόνο από τον αέρα. ΠΑΝΤΟΤΕ στις δύο αυτές περιπτώσεις ο συμπαίχτης Γ θα πρέπει να μιλήσει δείχνοντας στον παίχτη Α σε ποιό χρώμα είναι αυτός δυνατός. Η αγορά με το πρώτο μίλημα του παίχτη Α βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα τιμών (αν αναλογιστεί κανείς τον αέρα), οπότε υπάρχει η δυνατότητα για περαιτέρω ψάξιμο.

Για τα υπόλοιπα καρέ δεν υπάρχει κάποιο στανταρ μίλημα. Είναι θέμα της ομάδας να κάνει μια συνεννόηση σε ότι αφορά το καρέ του 10, του A, του K, ή της Q. Προτεινόμενο άνοιγμα του γράφοντος είναι οι 120 πόντοι, ή 140 σε περίπτωση που έχει ήδη κάνει κάποιος άνοιγμα σε 80,90 ή 100 πόντους.

Τα ανοίγματα που αναφέρονται προτείνονται πάντα στην περίπτωση που δεν έχει ήδη μιλήσει κάποιος άλλος παίχτης. Πολλές φορές ο παίχτης αναγκάζεται να κάνει κάποιο άλλο άνοιγμα και να αυτοσχεδιάσει. Όταν έχει ήδη μιλήσει κάποιος άλλος ο παίχτης θα πρέπει να σκεφτεί αν θα γίνει αντιληπτός από το συμπαίχτη του κάνοντας κάποιο από τα προτεινόμενα ανοίγματα.
Πχ Έστω ότι ο παίχτης Γ έχει καρέ της Q, το οποίο είναι το χειρότερο καρέ καθώς η Q είναι αδύναμο φύλλο στο παίξιμο. Αν υποθέσουμε ότι ο παίχτης Α ανοίγει 80 μπαστούνια και ο παίχτης Β 100 σπαθιά. Αν ο παίχτης Γ με το καρέ της Q ανοίξει πχ 120 κούπες, τότε ο συμπαίχτης του θα καταλάβει ότι ο Γ έχει J & 9 και διάφορα άλλα καλά φύλλα για να ανοίγει νέα αγορά στους 120 πόντους. Καλό θα ήταν λοιπόν σε αυτή την περίπτωση ο παίχτης Γ να μην ανοίξει δική του αγορά, αλλά να δώσει πόντους στο συμπαίχτη του ο οποίος είχε ήδη ανοίξει δική του αγορά. Προσοχή όμως, σε αυτή τη περίπτωση (που προτείνεται) ο παίχτης Γ θα πρέπει να προσέξει και πάλι πόσους πόντους θα δώσει ώστε να μη νομίζει ο συμπαίχτης του Α ότι του δίνει κάποιο κόζι ή κάποιο Α. Από τη στιγμή λοιπόν που ο παίχτης Α έχει δηλώσει 80 που σημαίνει ότι έχει κάποια καλά φύλλα πάνω του, τότε ο παίχτης Γ θα πρέπει να του δώσει αρκετούς πόντους ώστε να καταλάβει ο Α ότι ο συμπαίχτης του δεν του δίνει κόζι και άσσους αλλά αέρα. Μια καλή τιμή στη συγκεκριμένη περίπτωση θα ήταν 140 μπαστούνια.

Απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει ένας παίχτης να γίνει καλός βιδοπαίχτης είναι η γνώση των ανοιγμάτων, όπως ακριβώς συμβαίνει και στο σκάκι, στο τάβλι ή στο bridge (υπάρχει σχετική θεωρία ανοιγμάτων για κάθενα ένα από αυτά τα παιχνίδια). Όπως μπορείτε να φανταστείτε τα ανοίγματα που προτείνονται σε αυτό το ποστ μπορούν να αποτελέσουν οδηγό για κάθε αρχάριο παίχτη, δεν είναι όμως δυνατό να γίνει κάποιος επαγγελματίας αν δε δοκιμάσει τα ανοίγματα αυτά στην πράξη ώστε να διαπιστώσει μόνος τις διάφορες πιθανές εκδοχές που μπορεί να συναντήσει σε κάθε περίπτωση.

Βιδα

Η βίδα είναι δύσκολο παιχνίδι για κάποιον που δεν ξέρει από μπουρλότ ή έστω από πρέφα. Μετά από παράκληση μυρίων αναγνωστών, αποφάσισα να γράψω ένα ποστ που θα περιλαμβάνει βασικούς κανόνες και συμβουλές για όποιον θέλει να μάθει πως παίζεται η βίδα. Ποιός ξέρει ίσως κάποια μέρα να υπάρξει και πρακτική πέρα από τη θεωρία. Καλό κουράγιο ξεκινάω...

Βίδα: Βασικοί Κανόνες

Πρόκειται για upgrade στο παιχνίδι bourlotte (μπουρλότ), το οποίο μπορεί να έχετε ακούσει και ως πιλότα αν κάνετε παρέα με Κύπριους.
Η βίδα παίζεται με 4 άτομα. (2 ομάδες των 2 ατόμων) και χρειάζεται τα 32 "μεγάλα" φύλλα της τράπουλας (7,8,9,10,J,Q,K,A).
Τα φύλλα μοιράζονται όλα, οπότε ο κάθε παίχτης πρέπει να έχει στα χέρια του 8 από τα φύλλα της τράπουλας. Από τη στιγμή που τα φύλλα έχουν μοιραστεί ξεκινάει η διαδικασία του "μιλήματος".
Πριν φτάσουμε όμως στο μίλημα ας δούμε πως έχει η δυναμικότητα των φύλλων. Ανάλογα με το μίλημα αποφασίζεται τα φύλλα ποιανού χρώματος θα είναι τα κόζια (ατού) και ποια θα είναι τα απλά.
Στα κόζια η δυναμικότητα, αλλά και οι πόντοι που αντιστοιχούν στα φύλλα έχουν ως εξής:
J (20 πόντοι)
9 (14 πόντοι)
A (11 πόντοι)
10 (10 πόντοι)
K (4 πόντοι)
Q (3 πόντοι)
8 (0 πόντοι)
7 (0 πόντοι)

Στα απλά φύλα:
A (11 πόντοι)
10 (10 πόντοι)
K (4 πόντοι)
Q (3 πόντοι)
J (2 πόντοι)
9 (0 πόντοι)
8 (0 πόντοι)
7 (0 πόντοι)

Σε κάθε παιχνίδι το σύνολο των πόντων είναι 162 (152 οι πόντοι των φύλλων και 10 πόντοι για όποια ομάδα πάρει την τελευταία μπάζα), εκτός αν υπάρχει κάποιος παίχτης με "αέρα" οπότε το σύνολο των πόντων θα είναι 162+αέρα.
[Στην περίπτωση που η ομάδα Α έχει μαζέψει στο τέλος του γύρου πχ 146 πόντους και η ομάδα Β 16 πόντους, τότε η στρογγυλοποίηση θα γίνει υπερ της ομάδας που έχει στις μπάζες της το κόζι J, δηλαδή στο συγκεκριμένο παράδειγμα η ομάδα Α θα πάρει 150 πόντους και η Β 10. Το άθροισμα είναι πάντα 160 (λόγω της στρογγυλοποίησης)].
Αέρα λέμε τις τρίτες (τρία συνεχόμενα φύλλα του ίδιου χρώματος), τις τετάρτες, τις πέμπτες, το καρέ ή το μπουρλότ. Πιο συγκεκριμένα οι τρίτες δίνουν 20 πόντους, οι τετάρτες 50, οι πέμπτες 100. Οι πόντοι που δίνουν τα καρέ εξαρτώνται από το φύλλο. Καρέ με βαλέδες (J) δίνει 200 πόντους, καρέ με εννιάρια 150, καρέ με Α, 10ρια, παπάδες (Κ) και ντάμες (Q) δίνουν 100. Καρέ του 8 και του 7 δε δίνει τίποτε. Σε κάθε χεριά περνάει ο αέρα μόνο της μιας ομάδας.
Πχ αν οι δύο παίχτες της ομάδας Α έχουν δύο τρίτες (7,8,9 μπαστούνι & J,Q,K σπαθί) οι οποίες είναι μικρότερες από τη μια τρίτη που έχουν οι παίχτες της ομάδας Β (Q,K,A κούπα), τότε περνάει μόνο η τρίτη της ομάδας Β, δηλαδή η ομάδα Β θα πάρει +20 πόντους. Όταν υπάρχουν δυο ίδιες τρίτες από δύο αντιπαλους, τότε μετράει μόνο η τρίτη που είναι στα κόζια. Αν δεν είναι καμία από τις δύο τρίτες στα κόζια, αλλά είναι και οι δύο σε απλά χρώματα τότε δε μετράει καμία.
Όταν ο ένας παίχτης έχει καρέ (από αυτά που δίνουν πόντους) τότε οι τρίτες των αντιπάλων δε μετράνε. Αντιθέτως αν ο συμπαίχτης έχει κάποια τρίτη, οι πόντοι θα προστεθούν. Η σειρά δυναμικότητας των ατού μετράνε και στα καρέ. Αν ο ένας παίχτης έχει καρέ του Ασσου και ο αντίπαλός του καρέ του 10, τότε θα περάσει μόνο το καρέ του Άσσου.
Όπως αναφέρθηκε πόντους μπορεί να πάρει μια ομάδα και στην περίπτωση που υπάρχει μπουρλότ. Όταν ένας παίχτης έχει Κ & Q στο χρώμα των ατου, τότε τη στιγμή που πετάει το πρώτο από τα δύο φύλλα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού λέει ότι έχει μπουρλότ και η ομάδα του παίρνει αυτομάτως 20 πόντοι. Οι πόντοι αυτοί δε χάνονται, δεν επηρεάζονται δηλαδή από τον αέρα που μπορεί να έχει η αντίπαλη ομάδα.
Τώρα μπορούμε πλέον να περάσουμε στο μίλημα:
Έστω ότι έχουμε τους παίχτες Α,Β,Γ,Δ όπου ο Α είναι συμπαίκτης με τον Γ και ο Β με τον Δ
Αν είναι ο Α ο παίχτης που μοίρασε τα φύλλα τότε πρώτος μιλάει ο Β, ο οποίος υποτίθεται ότι κάθεται στα δεξιά του Α. Αν ο Β έχει καλό φύλλο δηλαδή τουλάχιστον 3 κόζια με J ή 9 (ας πούμε στα σπαθιά)και έναν ξώφυλλο Α με τρίτη ή με κάτι καλό, τότε λέει 80. Αυτό σημαίνει ότι πιστεύει πως μαζί με τον συμπαίκτη του θα βγάλουν 80 τουλάχιστον 80 πόντους αν η αγορά είναι τα σπαθιά.
ΠΡΟΣΟΧΗ Βασικός κανόνας: Όταν ανοίγουμε αγορά στα 80 δίνουμε στον συμπαίκτη να καταλάβει ότι είμαστε καλοί σε αυτό το χρώμα, αλλά μας λείπει ο J ή το 9. Το άνοιγμα στα 80 λοιπόν είναι μονό διότι μας λείπει το ένα από τα δύο πιο δυνατά κόζια.
Αν ο παίχτης Γ που είναι σειρά του να μιλήσει έχει κι αυτός αγορά, τότε θα πρέπει να δηλώσει από 90 πόντους και πάνω (οι πόντοι στο μίλημα ανεβαίνουν ανα 10). Αν λοιπόν ο Γ δηλώσει πχ κούπες 90, τότε ο συμπαίχτης του θα καταλάβει πως ο Γ είναι καλός στις κούπες, αλλά του λείπει το ένα από τα δύο δυνατά κόζια (ο J ή το 9). Αν πάλι ο Γ δηλώσει κούπες 100, τότε πρόκειται για διπλό άνοιγμα. Σε αυτή την περίπτωση ο συμπαίχτης του θα καταλάβει ότι ο Γ είναι καλός στις κούπες και έχει και τα δύο δυνατά κόζια στα φύλλα του.
Έστω λοιπόν ότι ο Β δήλωσε σπαθιά 80 και ο Γ δήλωσε κούπες 100. Είναι σειρά του Δ να μιλήσει. Ο Δ μπορεί να ανοίξει αν θέλει δική του αγορά ανοίγοντας ένα καινούριο χρώμα, αλλά θα πρέπει να έχει πολύ καλό φύλλο διότι οι πόντοι του μιλήματος αρχίζουν πλέον να κυμαίνονται σε υψηλά επίπεδα πράγμα που σημαίνει ότι με 2-3 χαμένες μπάζες η αγορά τους θα μπει μέσα. Αν ο Δ δεν έχει αρκετά καλό φύλλο για να ανοίξει δική του αγορά, τότε σκέφτεται αν έχει να δώσει κάποιο από φύλλο που θα βοηθούσε την αγορά του συμπαίκτη του. Από τη στιγμή λοιπόν που ο συμπαίχτης του (Α) άνοιξε 80 σπαθιά, ο Δ πρέπει να κοιτάξει να δει αν έχει το δεύτερο από τα δυνατά κόζια (J ή 9) στα σπαθιά. Αν το έχει τότε θα ανεβάσει την αγορά 10 πόντους (110). Αν εκτός από το δυνατό κόζι έχει στα φύλλα του και κάποιον ξώφυλλο (προσοχή ξώφυλλο, δηλαδή όχι στο χρώμα της αγοράς: όχι στα σπαθιά δηλ) τότε θα ανεβάσει την αγορά 20 πόντους (120). Αν ο Δ έχει κάποιον ξώφυλλο Α και όχι το δεύτερο κόζι τότε πρέπει να πει πάσο.
Έστω λοιπόν ότι ο Δ έχει κάποιον ξώφυλλο Α (Α κούπα) αλλά δεν έχει το δυνατό κόζι. Ο Δ πάει πάσο και σειρά παίρνει ο Α, ενώ η αγορά βρίσκεται στους 100 πόντους.
Από τη στιγμή που ο συμπαίχτης Γ άνοιξε διπλή αγορά, ο Α δεν ψάχνει να βρει στα φύλλα του κάποιο από τα δυνατά κόζια, αλλά ελέγχει αν έχει κάποιο ξώφυλλο Α (όχι Α κούπα δηλ). Αν έχει θα ανεβάσει την αγορά 10 πόντους. Έστω ότι έχει τον Α μπαστούνι. Δηλώνει λοιπόν κούπες 110. Σε αυτή την περίπτωση καλό είναι ο Γ να έχει τουλάχιστον ένα κόζι (κούπα) στα χέρια του, ώστε να μην εκτεθεί ο συμπαίχτης του μη μπορώντας να τα μαζέψει.
Οι 110 πόντοι είναι αρκετοί, οπότε ο παίχτης Β πάει πάσο διότι δε μπορεί να τους βγάλει στην περίπτωση που ο συμπαίχτης του δεν έχει αρκετά καλό φύλλο, ενώ ο παίχτης Γ πάει και αυτός πάσο διότι η αγορά είναι στην ομάδα του, οπότε δεν υπάρχει λόγος να ανεβάσουν την τιμή ρισκάροντας να τη βάλουν μέσα.
Έχει φτάσει λοιπόν η σειρά του Δ, ο οποίος είχε έναν ξώφυλλο Α, αλλά δεν είχε το δεύτερο δυνατό κόζι. Αν πει πάσο κι αυτός η αγορά κλείνει στους 110 πόντους (μετά από 3 συνεχόμενα πάσο κλείνει η αγορά-μετά από 4 αν δεν έχουν μιλήσει όλοι οι παίχτες στην αρχή του μιλήματος). Ο Δ λοιπόν δηλώνει 120 για να δώσει στον συμπαίχτη του να καταλάβει ότι έχει ξώφυλλο Α. Οι 3 υπόλοιποι παίχτες πηγαίνουν πάσο, διότι οι πόντοι είναι πολλοί, εκτός κι αν έχει κάποιος από τους αντιπάλους αέρα και καλό φύλλο οπότε και μπορεί να δηλώσει 130 για να πάρει την αγορά.
Έστω ότι η αγορά έμεινε στην ομάδα των Β-Δ στους 120 πόντους. Το παιχνίδι ξεκινάει και η ομάδα ΒΔ πρέπει να πάρει μπάζες που να περιέχουν τουλάχιστον 120 πόντους (αρκεί να μην έχει και η αντίπαλη ομάδα περισσότερους).
Αν η ομάδα ΒΔ μαζέψει για παράδειγμα 134 πόντους, τότε γράφει στο σκορ 120 πόντους που δήλωσε στο μίλημα και 130 πόντους που μάζεψε. Όπως καταλαβαίνετε οι πόντοι που μαζεύονται στρογγυλοποιούνται.
Η ομάδα ΑΓ μάζεψε 28 πόντους (134+28=162 άρα δεν υπήρχαν τρίτες) θα γράφει μόνο 30 πόντους.
Σε περίπτωση που η ομάδα ΒΔ βγάλει λιγότερους από 120 πόντους, πχ 119, τότε
η ομάδα ΒΔ γράφει 0 πόντους, ενώ η ομάδα ΑΓ γράφει τους 120 πόντους της αγοράς + 160 πόντους (όλους τους πόντους δηλαδή - αν υπήρχε και τρίτη από οποιαδήποτε ομάδα θα έγραφε 180).
Αν η ομάδα ΑΓ πιστεύει (κατά τη διάρκεια του μιλήματος) ότι η ομάδα ΒΔ δε μπορεί να βγάλει την αγορά, τότε βάζει βίδα. Αυτό σημαίνει ότι αν η ομάδα ΒΔ δε βγάλει την αγορά όπως στη 2η περίπτωση, η ομάδα ΑΓ θα γράψει 160 πόντους + 2Χ120. Διπλασιάζονται δηλαδή οι πόντοι της αγοράς.
Αν όμως η ομάδα ΒΔ βγάλει την αγορά όπως στην 1η περίπτωση, τότε παίρνει αυτή 160 πόντους + 2Χ120. Όπως και να 'χει όταν μπαίνει βίδα το μίλημα σταματάει κατευθείαν και στο τέλος η μια ομάδα παίρνει Χ2 τους πόντους της αγοράς, ενώ η άλλη ομάδα δεν παίρνει τίποτε.
Αν η ομάδα ΑΓ βάλει βίδα, οι παίχτες της ομάδας ΒΔ έχουν το δικαίωμα να βάλουν κόντρα-βίδα και να τετραπλασιαστούν οι πόντοι της αγοράς για όποια ομάδα κερδίσει το σετάκι. Σε κάθε γύρο μπορούν να μπουν μέχρι και 4 βίδες εναλλάξ.
Επίσης αν κάποιος παίχτης πιστεύει κατά τη διάρκεια του μιλήματος ότι η ομάδα του δεν πρόκειται να χάσει μπάζα στο χρώμα που προτείνει (καπό) τότε δηλώνει 250 πόντους. Αν έχει στα χέρια του και μπουρλοτ θα δηλώσει 270. Αν έχει και αέρα (οι τρίτες συνήθως δε δηλώνονται σε αυτό το σημείο για σιγουριά, επειδή υπάρχει πιθανότητα να κοπούν) μπορεί να τον προσθέσει και αυτόν. Όταν λοιπόν μια ομάδα βγάζει καπό, δηλαδή όταν η ομάδα δε χάνει καμία μπάζα, τότε δε γράφει 160, αλλά 250 πόντους.

Σε ότι έχει να κάνει τώρα με τους κανόνες παιξίματος:
Έστω ότι τα μπαστούνια είναι τα κόζια
#όταν ο παίχτης που παίζει πετάξει ένα μπαστούνι, δηλαδή ένα κόζι, θα πρέπει και οι υπόλοιποι παίχτες να πετάξουν ένα φύλλο του ίδιου χρώματος, το οποίο θα πρέπει μιας που μιλάμε για κόζια να είναι μεγαλύτερο από τα φύλλα που βρίσκονται στο τραπέζι στη συγκεκριμένη χαρτωσιά, εφ 'όσον βέβαια είναι κάτι τέτοιο εφικτό. Αν κάποιος παίχτης δεν έχει κόζι (μπαστούνι στο συγκεκριμένο παράδειγμα) τότε μπορεί να πετάξει οποιοδήποτε φύλλο άλλου χρώματος. Το πιο ισχυρό κόζι θα δώσει τη μπάζα μαζί με τους αντίστοιχους πόντους την ομάδα του κατοχου του φύλλου.
#οταν ο παίχτης που παίζει πετάξει ένα απλό φύλλο, πχ Α κούπα, τότε οι υπόλοιποι παίχτες πρέπει να απαντήσουν πετώντας και αυτοί κούπα. Σε αυτήν την περίπτωση ο οιοσδήποτε παίχτηςδεν είναι υποχρεωμένος να ανέβει , όπως συμβαίνει στην περίπτωση των ατου (κόζια). Αν κάποιος παίχτης δεν έχει να απαντήσει στην κούπα, τότε είναι υποχρεωμένος να "τσακίσει" πετώντας κόζι. Ο παίχτης που τσακίζει παίρνει και τη μπάζα. Αν υπάρχει και δεύτερος παίχτης που δεν έχει να απαντήσει, τότε θα πρέπει να τσακίσει και αυτός ρίχνοντας ένα ακόμη μεγαλύτερο κόζι. Αν δεν έχει μεγαλύτερο κόζι, πετάει όποιο έχει και χάνει τη μπάζα. Αν δεν έχει ούτε κόζι, τότε πετάει όποιο φύλλο θέλει.
Το παιχνίδι τελειώνει όταν η μια ομάδα μαζέψει 3500 πόντους, ή 5000 πόντους ανάλογα με τη συμφωνία.

*Οι συμβουλές του post σε ότι αφορά στο μίλημα δεν είναι απαραίτητο να τηρούνται πάντα από τους παίχτες. Υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις όπου ο κάθε παίχτης πρέπει να κρίνει αν είναι συνετό να κάνει τη δήλωση με τους de facto όρους ή όχι. Παρ'όλα αυτά οι συμβουλές αυτές είναι βασικές και ακολουθούνται στις περισσότερες των περιπτώσεων. Πρέπει να διευκρινίσω επίσης ότι ο κάθε ερασιτέχνης επίδοξος παίχτης βίδας θα πρέπει να κάνει εξάσκηση για πολύ καιρό για να μάθει να παίζει σωστά. Το ποστ αυτό περιλαμβάνει μόνο τους βασικούς κανόνες και συμβουλές.

Παραλειπόμενα:
Οι τρίτες συνήθως φανερώνονται κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Πχ αν ο παίχτης Α έχει τρίτη 8.,9,10 στα σπαθιά, τότε πρέπει να τη δείξει τη στιγμή που θα πετάξει το πρώτο από τα 3 αυτά φύλλα.
Η ομάδα που παίρνει την αγορά για να γράψει τους πόντους θα πρέπει να βγάλει τους πόντους της αγοράς και να έχει επίσης περισσότερους πόντους από τους αντιπαλους (σε μερικές περιπτώσεις οι αντίπαλοι μαζεύουν περισσότερους πόντους από την αγορά λόγω αέρα). Υπάρχει όμως και μια άλλη εκδοχή όπου η ομάδα που παίρνει την αγορά αρκεί να βγάλει τους πόντους που δήλωσε.

Πιθανό να έχω ξεχάσει κάποια από τα βασικά tips, οπότε είναι πιθανό να υπάρξουν διορθώσεις.
Καλή τύχη

Update [15/9/06]: Παίξτε πιλόττα στο ιντερνετ {made by Zapitis}

Διαμάντια

Ανακοίνωση:

Όσοι αγαπητοί αναγνώστες είχατε συνηθίσει μέχρι τώρα να διαβάζετε τούτο εδώ το μπλογκ το βράδυ στις 10-12 με μουσική υποκρουση τα τραγούδια των Σημαντηρωικών Διαμαντιών, θα πρέπει να αλλάξετε την κακή αυτή συνήθεια. Τα 'Διαμάντια' πλέον μεταδίδονται από τον 102FM (για βόρεια Ελλάδα) ή από το site της ΕΡΤ 3 στις 7-8.
Όσοι δεν καταλαβαίνετε περι τινος πρόκειται είστε τυχεροί. Αν δεν έχετε ακούσει 'Διαμάντια' σίγουρα οι πιθανότητες να έχετε σώα τα γκάζια σας, είναι σαφώς μεγαλύτερες. Τις παρενέργειες που εμφανίζονται μετά από πολυετείς ακροάσεις της εκπομπής μπορείτε να τις διακρίνετε στα κείμενα τούτου του του του μπλογκός. Εαν δε μπορείτε να συνετιστείτε συντονιστείτε.
Τα Διαμάντια είναι παντοτινά

Παπαρολόγιον

Αγαπητοί συμπλόγκερς υποδεχθείτε με θέρμη το παπαρολόγιο του Vdktsos.
Ισως να είναι (όπως ομολογεί) ο μεγαλύτερος παπάρας της μπλογκοκενωνίας, αλλά είναι κολλητός μου και πρέπει να τον στηρίξω.
Αρχικός του στόχος είναι να διαδώσει το ableology σε όλη τη μπλογκόσφαιρα.
Φερθείτε με στοργή και αγάπη

Το Τρίγωνο της Βερμούδας

Υπάρχουν τρία μαγαζιά στην περιοχή της Ροτόντας στη Θεσσαλονίκη όπου έχουν χαθεί πολλά χρόνια νέων ανθρώπων ηλικίας 18-28. Αν πάρουμε ένα χάρτη και ενώσουμε τα 3 σημεία που αντιστοιχούν στα μαγαζιά αυτά θα σχηματιστεί ένα τρίγωνο. Πολλοί από τους νεανίες που βρέθηκαν σε αυτό το τρίγωνο κόλλησαν εκεί για πάντα.
Πρόκειται για μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων που έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι (1) 22-25, (2) αιώνιοι φοιτητές, (3) έχουν μακριά μαλλιά, (4) ακούν metal ή έστω ροκ, (5) έχουν εντυπωσιακή συλλογή από καρτελάκια παιχνιδιών rpg, (6) γνωρίζουν από υπολογιστές, (7) τρελαίνονται για διαδικτυακά παιχνίδια όπως counter strike (τουλάχιστον αυτό ήταν της μόδας όταν πρωτογνώρισα το κύκλωμα) και Worcraft, αλλά (8) και για χαρτοπαίγνια όπως πρέφα και βίδα. Όλα τα άτομα αυτής της κατηγορίας πληρούν τουλάχιστον τα 6 από τα 8 βασικά χαρακτηριστικά. Όσο καλύτερος είναι ο κάθε μαγκάκος στα παιχνίδια, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο σεβασμός που απολαμβάνει από τα υπόλοιπα μέλη της παρέας. Στα μέλη της ομάδας περιλαμβάνονται και κοπέλες, οι οποίες όμως δεν έχουν καταφέρει να φτάσουν ακόμα σε ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο γνώσης των παιχνιδιών.
Τα άτομα αυτά κοιμούνται συνήθως νωρίς το πρωί και ξυπνάνε κάποια στιγμή το μεσημέρι. Η μέρα λοιπόν ξεκινάει στο μέρος#1 το οποίο είναι φούρνος. Στον ‘Κόκκινο Φούρνο’ λοιπόν παίρνει το κάθε μέλος αυτής της άτυπης ομάδας το πρωινό του.
Δύο βήματα πιο εκεί βρίσκεται το μέρος #2, το οποίο είναι μια καφετέρια ονόματι ‘Δώμα’. Εκεί γίνεται η πρώτη συνάντηση κατά τις 15:00-17:00. Ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων που μαζεύονται επιλέγεται και το αντίστοιχο παιχνίδι. Αν τα άτομα είναι 3 θα παίξουν πρέφα, αν είναι 4 θα παίξουν βίδα και αν είναι 5 θα παίξουν κάποιο παιχνίδι rpg (magic κτλ).
Μετά από πολλές ώρες χαρτοπαιξίας και αφού έχει πια νυχτώσει, οι φίλοι μας συνεχίζουν το πρόγραμμά τους, κάνοντας μια σύντομη στάση σε ένα γυράδικο της γειτονιάς, στο μέρος#3 το internet café GΝet (πρώην Matrix, όπως συνεχίζουμε να το αποκαλούμε όλοι), το οποίο απέχει μόλις 20 μέτρα από το Δώμα. Διαδικτυακά παιχνίδια για όλη την παρέα μέχρι να τους βρει το ξημέρωμα. Η καλύτερή τους τα Lan Parties. Προαιρετική κρίνεται μια νέα στάση στον Κόκκινο Φούρνο για πρωινό λίγο πριν την πέσουνε για ύπνο.
Το πρόγραμμα δεν ακολουθείται πάντα με θρησκευτική ευλάβεια. Πολλές φορές η μέρα ξεκινάει με διαδικτυακά παιχνίδια και συνεχίζεται με βίδα. Πολλές φορές υπάρχουν 2 ή και 3 εναλλαγές από Matrix σε Δώμα και από Δώμα σε Matrix. Όπως και να εξελιχθεί όμως η μέρα το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δε θα κάνει το μεγάλο βήμα. Κανείς δε θα τολμήσει να ξεστρατίσει πηδώντας έξω από την περίμετρο των 100 μέτρων του τριγώνου.
Χρόνια ατελείωτα χάνονται μέσα σε αυτό το τρίγωνο. Η συνήθης θητεία των μελών διαρκεί 5-10 χρόνια. Θα μπορούσε να κρατήσει μια ολόκληρη ζωή υπο προϋποθέσεις. Κάποια στιγμή όμως η φοιτητική ζωή τελειώνει και οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας γίνονται αισθητές. Οσοι έχουν έρθει Θεσσαλονίκη από άλλη πόλη για σπουδές την εγκαταλείπουν και όσοι αναγκάζονται να δουλέψουν δεν έχουν πλέον αρκετό ελεύθερο χρόνο. Συνήθως για τους Θεσσαλονικείς υπάρχει μια περίοδος προσαρμογής. Δουλειά το πρωί και χαρτί ή internet café το απόγευμα.
Θα μπορούσα να πω ότι υπήρξα κι εγώ μέλος αυτής της άτυπης ομάδας για ένα σχετικά μικρό διάστημα (περίπου για ένα χρόνο). Πληρούσα 6 (για να μην πω 7) από τις 8 απαραίτητες προϋποθέσεις. Δεν ήμουν «αιώνιος φοιτητής» αλλά σπούδαζα, ενώ το μεγαλύτερό μου μειονέκτημα ήταν η άγνοιά μου απέναντι στους κανόνες των παιχνιδιών rpg.
Τι γίνονται όμως όλα αυτά τα χρόνια; Χάνονται κάπου στο χωρόχρονο, ή περιμένουν στη γωνία να εκδικηθούν τους ήρωες μας, οι οποίοι τόλμησαν να τα σπαταλήσουν έτσι άσκοπα; Μερικά ερωτήματα είναι καταδικασμένα να μείνουν για πάντα αναπάντητα. Το μόνο που ξέρω είναι ότι αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω θα προσπαθούσα να μην κάνω ξανά το ίδιο λάθος. Θα είχα καταφέρει να πληρώ και τα 8 κριτήρια!

Την κάναμε ταράτσα

Πρέπει να ομολογήσω ότι ποτέ δεν υπήρξα οπαδός των Kraftwerk. Ένας 'Das model' ξέρω, άντε και κανδυό ακόμη κομμάτια. ΓΙ αυτό και το είχα πάρει απόφαση από νωρίς ότι άλλα 38 ευρώ μέσα σε μια εβδομάδα δεν τα δίνω. Μόνον κούτρα θα μπορούσα να παρακολουθήσω το live.
Αφού δε μπόρεσαν να παρευρεθούν στη συναυλία ο Μαρκ και ο Crazy Monkey ξεκίνησα ξανά να πάω για δεύτερη συνεχόμενη φορά με το φιλαράκι μου τον Alex (Alex Q όπως τον έχω καταχωρημένο στο κινητό για να ξεχωρίζει από τους άλλους Αλέξηδες).
Η χθεσινή εμπειρία μου θύμησε πολύ το story της ταινία 'The beach'. Μπορεί να μην είχαμε χάρτι, αλλά ξέραμε ότι υπάρχει ένα γιαπί απέναντι από το συναυλιακό χώρο οπότε έπρεπε να βρούμε την είσοδο. Κάνοντας ένα γύρο το τετράγωνο βρήκαμε γρήγορα τελικά τη λύση. Βοήθησε και η παρουσία 5-6 τζαμπατζήδων που ψάχναν το ίδιο πράγμα. Στην είσοδο βέβαια δεν υπήρχε γκόμενα υποδοχής να μας καλωσορίσει, υπήρχε μια μάντρα που έπρεπε να πηδήξουμε (no comments περι μάντρας). Κάπου εκεί άρχισε η περιπέτεια.
Αφού πηδήξαμε τη μάντρα κατευθυνθήκαμε προς το γιαπί. Στην ταράτσα ήδη φαινόντουσαν 3-4 άτομα που μας κάνανε νοήματα για βρούμε πιο μονοπάτι πρέπει να ακολουθήσουμε για να μπούμε στο γιαπί χωρίς να φάμε τα μούτρα μας. Οι επιλογές δύο: ή ανεβαίνεις από το βουναλάκι με χαλίκια ή σκαρφαλώνεις από τη σκάλα. Η δεύτερη επιλογή έπαψε να υφίσταται από κάποια στιγμή κι έπειτα. Κάποιος δύστυχος έφαγε τα μούτρα του, καθώς η σκάλα - που δεν ήταν και πολύ καλά στερεωμένη- έφυγε από τη θέση της.
Φτάνοντας λοιπόν στην ταράτσα με τον Alex Q βρήκαμε καμια 15ριά άτομα. Όλοι μες τη καλή χαρά. Πλησιάσαμε την άκρη της ταράτσας για να δούμε τι παίζει στο συναυλιακό χώρο (το Live δεν είχε ξεκινήσει ακόμα).
-Παιδιά μην πλησιάζετε ακόμα. Δεν πρέπει να δίνουμε στόχο. Είπε κάποιος ραστατσάκαλος.
Όπως καταλαβαίνετε αυτή η ταράτσα ήταν η δική μας παραλία. Ολοένα και περισσότερα άτομα κατάφερναν να φτάσουν και ο ενθουσιασμός μεγάλωνε. Παρ'όλα αυτά υπήρχαν κάποιοι άγραφοι κανόνες. Έπρεπε να προσέχουμε γιατί οι άνθρωποι με τα άσπρα από απέναντι ήταν σε επιφυλακή.
21:40 η συναυλία ξεκίνησε και οι τζαμπατζήδες πήγαμε όλοι στο τοιχάκι στην άκρη της ταράτσας. Όπως το φοβόμουνα οι Kraftwerk δεν είχαν και πολλά να μου δείξουν εμένα προσωπικά. 4 τύποι κοστουμαρισμένοι με ένα λαπτοπ ο καθένας είχαν στηθεί στη σειρά πάνω στη σκηνή. Πίσω τους έπαιζε video art κατάσταση. Νομίζω ότι είναι κρίμα συγκρότημα που παίζει καθαρά και μόνο με ηλεκτρονικούς ήχους να μην ξεσηκώνει τον κόσμο, να μη μπορεί να τον κάνει να χορέψει. Καταλαβαίνω ότι πριν από 30 χρόνια η μουσική τους ήταν καινοτόμα και ο ηλεκτρονικός τους ήχος ενέμπνευσε πολλά άλλα συγκροτήματα, τώρα όμως ζούμε στο 2005 και αυτό το κάτι σαν αργόμπητο trance με τη techno φιλτραρισμένη φωνή δε μου λέει τίποτε. Θα είχε ενδιαφέρον να γινόταν το live σε κάποιο καταχθόνιο καταγώγι. Εκεί η προβολή video ταινιών σε συνδυασμό με τους ηλεκτρονικούς ήχους του συγκροτήματος σίγουρα θα ήταν ανεπανάληπτη εμπειρία για τους φανατικούς του γκρουπ. Σε ανοιχτό χώρο δε με έπεισαν. Το ίδιο και στον Alex.
Κατά τις 22:10 ήρθαν στην ταράτσα οι άντρες με τα άσπρα και μας ζήτησαν να αποχωρήσουμε. Κάνει παράπονα η κατασκευάστρια εταιρεία μας είπανε.
-Μη με βλέπετε έτσι κι εγώ Bob Marley άκουγα, είπε ο ένας για να μας πείσει.
Όχι όμως, οι 100 και πλέον τζαμπατζήδες δεν ήταν διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν την παραλία τους. Κανείς δα θα κατάφερνε να τους διώξει.
Έτσι κι έγινε. Η συναυλία συνεχιζόταν και οι ταρατσόβιοι συνέχισαν να πληθαίνουν. Ολοένα και περισσότεροι περιπλανώμενοι φτάνανε ευτυχισμένοι στην ταράτσα σα να είχαν μόλις καταφέρει να ανεβούν στο Εβερεστ.
Δε μου έκανε καρδιά να αφήσω την ταράτσα, αλλά η μουσική των Kraftwerk ήταν τελείως έξω από τα γούστα μου. Ένιωθα σα να είχα έρθει σε λάθος πάρτυ. Αποφασίσαμε λοιπόν να εγκαταλείψουμε το χώρο κατά τις 22:40. Κατεβήκαμε τα θεοσκότεινα σκαλιά του κτιρίου, γλιστρίσαμε το βουναλάκι, πηδήξαμε τη μάντρα και επιστρέψαμε στον πραγματικό κόσμο. Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Εξηγήσαμε σε καμια 10ρια ακόμη περιπλανώμενους τη διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσουν και φύγαμε.
Στη συναυλία δεν είδα περισσότερα από 3 κεφάλια να κινούνται ρυθμικά, παρ'όλα αυτά ο κόσμος χειροκροτούσε με ενθουσιασμό στο τέλος του κάθε κομματιού. Φαντάζομαι πως οι οπαδοί των Kraftwerk θα πέρασαν καλά. Σήμερα ακούω στο ραδιόφωνο ότι η συναυλία των Kraftwerk ήταν υπέροχη. Βέβαια αυτό έχει πολύ μικρή σημασία για όποιον κατάφερε να κατακτήσει την ταράτσα.


Update#1: Οι fan του συγκροτήματος ας προτιμήσουν το σχολιασμό του Vague Tourist (εδώ) ή του Shottkey (εδώ). Δε θέλω να είμαι εγώ ο υπαίτιος της απομυθοποίησης.

Update#2: Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων (που ημιπαρατηρήθηκαν) διευκρινίζω ότι σκοπός του post δεν ήταν ο χλευασμός και η ολοκληρωτική απαξίωση του ιδιαίτερα σημαντικού συγκροτήματος που συνέβαλλε σε μεγάλο βαθμό στην εξέλιξη του ηλεκτρονικού ήχου.

Queens of the Universe

Όσοι βρέθηκαν προχθές το βράδυ στα χαρακώματα στις πρώτες σειρές μπροστά στη σκηνή (στη Μονή Λαζαριστών) θα θυμούνται για πολύ καιρό ακόμη τη συναυλία των Queens of the Stone Age. Ακόμη και τα πιο ήσυχα παιδιά το ιδρώσαν το μπλουζάκι τους στη 12λεπτη εκτέλεση του ‘No One Knows’ το οποίο και έμελε να κλείσει το βασικό πρόγραμμα της βραδιάς (ακολούθησε encore 2 κομματιών).

Ιδανικό support υπήρξαν και οι ‘Eagles of Death Metal’, το συγκρότημα του Josh Homme δηλαδή, οι οποίοι ζέσταναν από νωρίς την ατμόσφαιρα.

Για όσους Θεσσαλονικιούς θέλουν να παρακολουθήσουν τους Kraftwerk μεθαύριο αλλά λυπούνται τα 38 ευρώ υπάρχει λύση. Όσοι παρακολούθησαν τη προχθεσινή συναυλία από το γιαπί (σχολείο) που βρίσκεται φάτσα κάρτα στη σκηνή δήλωσαν απόλυτα ικανοποιημένοι.


Update: Το πιο γελοίο σκηνικό συνέβη πριν ακόμα αρχίσει η συναυλία. Μπαίνοντας στο συναυλιακό χώρο με σταμάτησε μια ασπροντυμένη κοπέλα και μου έκανε σωματικό έλεγχο (κάτι σε ροζ φαντασίωση σας φέρνει έτσι..?). Δεν την ενόχλησε το κινητό τεραστίου μεγάθους που είχα στην τσέπη (παπα πάλι πρόστυχη μου βγήκε η ατάκα), ούτε τα κλειδιά, ούτε τα κέρματα. Εκεί που πήγα λοιπόν να περάσω μέσα, μου λέει μια στιγμή. Μου παίρνει το μπουκάλι νερού που είχα στο χέρι, πετάει το καπάκι και μου το επιστρέφει. Προφανώς φοβήθηκε ότι θα κατασκεύαζα αυτοσχέδια σφεντόνα για να βγάλω το μάτι του Josh Homme. Τι να πω - Χριστός και Παναγία.

Tavling II

Θύελλα αντιδράσεων φαίνεται πως ξεσήκωσε το post Tavling I που αναρτήθηκε πριν από μια εβδομάδα. Μετά από τον king που εξέφρασε τις αντιρρήσεις του μέσω comment, σειρά παίρνει ένας ακόμη πρώην αντίπαλος του Zpi ο Vdktsos. O VD μου έστειλε προχθές εξοργισμένος ένα mail διαμαρτυρίας, το οποίο και μου ζήτησε να δημοσιεύσω. Επιτρέψτε μου μονάχα αγαπητέ VD να σημειώσω με * ορισμένα σημεία, τα οποία θα ήθελα να σχολιάσω στη συνέχεια.



De kserw ti profil prospathei na perasei stous fanatikous tou anagnostes o filos, epistimonas kai doctor Zpi, alla apla merika pragmata prepei na bainoun sti thesi tous.
1. Pragmati, exoun iparksei, kata to parelthon, eklampseis eufiias apo ti meria tou agapitoy doctora, se polla pedia kathws kai drastiriotites. I skakistiki toy dinotita kata ta prota xronia tis foititikis toy zois*, apotelei labro paradeigma. Oso gia tin ikanotita toy sto tavli, de borw para na ekfrasw tis amfivolies mou. Opws einai gnwsto, ta oria metaksi paiktikis eufiias kai kolofardias einai disdiakrita se ena paixnidi san to tavli. De tha arnithw oti egw ikanopoiisa gia ena olokliro kalokairi tin anagi tou filou mou na akouei sti galiki oti eimai to poutanaki tou (je suis ton petite putaine). Omws itan sigiries kai apithanes zaries (gia tis opoies o Zpi einai diasimos), pou diamorfosan to teliko apotelesma. Theorw loipon oti o xaraktirismos mou ws erasitexnis** kai ta ipoloipa eironika sxolia, einai toulaxiston anoita kai atyxh (gia na min arxisw na xrisimopoiw pio varies ekfraseis)
2.Enas poli simantikos paragontas pou epireazei tin ikanotita sto tavli einai kai i empeiria. Ektos apo tin analitiki skepsi, tin eyfiia kai fisika tin kolofardia, o arithmos twn sinolikwn agonwn dinei "experience" kai anevazei to level tou paixti. Meta apo xronia agonwn, o doctor-Zpi eftase se ena poli ipsilo level (girw sto 20). Ki omws, opws paradexetai ki o idios, toy einai adinato na kerdisei opoiodipote antipalo. De boroume loipon para na ipothesoume pws oi alloi paragontes pou kathorizoun ti niki (eufiia kai analysi), exoun pesei se proefiviko epipedo. (Sayto to simeio thelw na tonisw pws pragmati, ki egw aisthanomai arketa pio ilithios apooti imoun 5-6 xronia prin kai ayto ofeiletai stis kataxriseis kai ti monotonia tou sigxronou tropou zois***. Parolayta, borw akoma na nikisw tin 7xroni ksaderfoula mou, kati pou apodikniei pws i egefaliki mou drastiriotita itan kai einai safws megaliteri).
3. Pote epitelous tha kaneis anafora sti vida? Mipws de boreis na paikseis oute ki ayto? Otan girisw apo to nisi, tha ithela na exeis kanei mia proetoimasia, theoritiki. Meta analamvanw egw tin praktiki eksaskisi (allwste, kai poios de tha ithele na mathei apo ton kalitero?)****

Ayta ta liga, elpizw o Dr na dexetai tin critiki kai na diomosieusei to mikro alla periektiko mail mou. An den to kanei, iposxomai na blogarw me thematologia pou tha afora ton idio (kai pistepste me einai polla ayta pou de tha ithele na dimosieytoun). *****

VDKTSOS



...και σχολιάζω

*Σκακιστική δεινότητα. Μάλιστα καταλαβαίνω. Έξυπνη τακτική. Πλέκετε αρχικά εγκώμια για τον Zpi προσδίδοντας έτσι αληθοφάνεια στις ανυπόστατες συκοφαντίες που πρόκειται να ακολουθήσουν. Ω μα πρέπει να ομολογήσω κι εγώ ότι κατά την προεφηβική περίοδο υπήρξατε μια από τις σπάνιες περιπτώσεις ατόμων που διέθεταν την ικανότητα να συντονίζουν με τεράστια επιτυχία τις σωματικές με τις εγκεφαλικές δυνατότητες. Ακόμα δε μπορώ να ξεχάσω τους άθλους που σημειώνατε στο ‘κουτσό’.

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι πάντα σας νικούσα στο σκάκι, αλλά όπως πιστεύω ότι θα συμφωνείτε κι εσείς το να νικάει κανείς έναν αντίπαλο με παιχτική ευφυία ανάλογη της ευφυίας ενός 7 χρονου παιδιού, δεν είναι σπουδαίο κατόρθωμα. Ακόμα και οι 3 συμμετοχές μου σε Φοιτητικές Πανεπιστημιάδες υπήρξαν τελείως συγκυριακές. Η ομάδα χρειαζόταν 6 άτομα και οι συμμετοχές δεν ξεπερνούσαν ποτέ τις 5.

**Μα αδερφικέ μου φίλε σε κανένα σημείο του άρθρου δεν υποστηρίζω ότι υπήρξατε εσείς συγκεκριμένα ερασιτέχνης. Μόνος σας βγάλατε το συμπέρασμα.

***Κατ’ αρχάς είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε ότι είστε πιο ηλίθιος απ’ότι υπήρξατε πριν από 5-6 χρόνια. Αυτή είναι δυστυχώς και η σκληρή πραγματικότητα. Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι πιθανό να ισχύει το ίδιο και στη δική μου περίπτωση. Θα συμφωνήσω επίσης μαζί σας ότι χρειάζονται πολλοί παράγοντες για να υπολογιστεί η παιχτική ικανότητα του κάθε παίχτη. Επιτρέψτε μου όμως να διαφωνήσω σε ότι αφορά στον τρόπο με τον οποίο υπολογίζετε την ικανότητα αυτή. Κατα την ταπεινή μου γνώμη η παιχτική ικανότητα πρέπει να ορίζεται ως γινόμενο των επιμέρους παραγόντων και όχι ως άθροισμα. Πχ

Έστω
x -> εμπειρία
y -> κωλοφαρδία
z -> ευφυία
v -> ξεγνοιασιά

οι οποίοι θεωρώ πως έιναι οι κυριότεροι παράγοντες (ναι μάλιστα και η ξεγνοιασιά, ο παίχτης που έχει το κεφάλι του άδειο αποδίδει σαφώς καλύτερα).

Η παιχτική ικανότητα λοιπόν (έστω Q) θα ισούται με:

Q= xyzv και όχι με Q=x+y+z+v

Όπως μπορείτε να φανταστείτε λοιπόν όταν 2 τόσο βασικοί παράγοντες όπως η κωλοφαρδία (που ομολογώ ότι με συντρόφευε για πολλά χρόνια) και η ξεγνοιασιά τείνουν να αγγίξουν το ‘0’, τότε η εμπειρία (όπως και η ευφυία) τις κοιτάζει μόνη κι έρημη από το βασίλειό της ανήμπορη να αλλάξει την κατάσταση.

(Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω λυρικό ύφος στην τελευταία παρατήρηση προσπαθώντας να αντεπεξέλθω στο λόγιο ύφος που διέκρινα στο κείμενο σας όταν αναφέρεστε στο σύγχρονο τρόπο ζωής. Πραγματικά εξαιρετική επιλογή λέξεων. Σας αξίζουν συγχαρητήρια ο τρόπος γραφής που υιοθετείτε είναι ιδιαίτερα γοητευτικός).

****Θα προσπεράσω το αφελές σχόλιο περί βιδοπαιχτικής ικανότητας και θα παραδεχτώ ότι επιτέλους μιλάτε σωστά. Όφειλα να έχω ήδη εκπαιδεύσει τους αναγνώστες του μπλογκ. Δυστυχώς οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις σε συνδυασμό με το σύγχρονο τρόπο ζωής (αχ καλέ τι ωραία που ακούγεται – τελικά κολλάει παντού έτσι;) δε μου επέτρεψαν να αναλύσω το θέμα. Τώρα που έρχεται καλοκαιράκι και θα είναι πιο χαλαρά τα πράγματα σας υπόσχομαι ότι θα γίνει και αυτό. Όσο για τη φήμη σας δεν υπάρχει αμφιβολία – είστε ένας από τους καλύτερους. Οι περισσότεροι εκ των αντιπάλων που τόλμησαν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι γνώρισαν την ταπείνωση. Θεωρώ όμως τουλάχιστον αγενές εκ μέρους σας το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζετε την αξία του υπέρτατου συμπαίκτη σας Zpi. Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι όλοι οι αντίπαλοι νιώθουν απέραντη εχθρότητα, μίσος και αποστροφή προς το πρόσωπο του Zpi και όχι προς το δικό σας, πράγμα που σημαίνει ότι το δικό μου – επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη – performance είναι που κλέβει την παράσταση. Καταλαβαίνω βεβαίως πως με αυτή τη διαπίστωση σας δίνω έτοιμη τροφή για να νέου είδους συκοφαντίες, αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής και να λέω τα πράγματα με το όνομά τους.

***** Ελάτε τώρα φίλτατε δεν ήταν ανάγκη να με απειλήσετε. Όπως βλέπετε το κείμενο σας δημοσιεύτηκε αν και είναι αλήθεια ότι είμαι πολύ περίεργος να δω αν θα τολμούσατε να μπειτε στη διαδικασία μπλογκο-ξεκατινιάσματος. Μεταξύ μας ξέρουμε πολύ καλά και οι δύο ότι είστε ψιλοτεμπελάκος. Απορώ που βρήκατε το κουράγιο να γράψετε το mail διαμαρτυρίας. Η ζωή στη Σκωτία πρέπει να είναι ιδιαίτερα βαρετή έτσι; Κλείνοντας για να σας χαροποιήσω σας υπόσχομαι ότι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, εκτός από το ποστ που θα είναι αφιερωμένο στη βίδα, θα ακολουθήσει και σειρά άρθρων αφιερωμένη στο καζίνο. Παραδέξου το κολλητέ σου έφτιαξα τη μέρα!



ΥΓ: Παρακαλώ την επόμενη φορά αποφύγετε τα greeklish

Αυστηρώς Ραδιοφωνικά

Παρασκευή βράδυ και διορθώνω γραπτά ακούγοντας ως συνήθως ραδιόφωνο. Έχουν περάσει περίπου 45 λεπτά από τη στιγμή που ξεκίνησαν τα ‘Διαμάντια’ (102 FM – ξέρω το ‘χω πει 100 φορές και μάλλον θα το πω άλλες τόσες) και ξαφνικά εισβάλλει στο studio ο αγαπητός - πρωην ραδιοφωνικός παραγωγός της πόλης μας - Λευτέρης Λάλος (http://www.lalos.gr).

Ο Λάλος μιλάει στον αέρα για το μεγάλο πάρτυ που κανονίζουν οι παραγωγοί του παλιού πειρατικού ραδιοφωνικού σταθμού ‘Μουσικός Δίαυλος’ (FM 97.3), οι εκπομπές των οποίων είχαν κάνει ιδιαίτερη αίσθηση εκείνη την εποχή (’86-’88). Εγώ βέβαια δεν είχα κλείσει καλά καλά τα 10 το 1988 οπότε δεν έχω προσωπική εμπειρία ακρόασης, είναι όμως αυτές οι νοσταλγικές ιστορίες των ‘παλιών’ που δε με αφήνουν ποτέ ασυγκίνητο. Μπορώ να πω ότι νοσταλγώ κι εγώ μέσα από τις αφηγήσεις τους τις παλιές καλές ραδιοφωνικές εποχές κι ας μην τις έζησα ποτέ στην πραγματικότητα.

Για να μπω στο ψητό το πάρτυ θα πραγματοποιηθεί στις 2 Σεπτεμβρίου ημέρα Παρασκευή. Υπάρχει πολύς καιρός ακόμα, οπότε μπορείτε να κοιμάστε ήσυχα. Σίγουρα θα υπάρξουν νεώτερα μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου μέσω του zpiderland και όχι μόνο. Πάω στοίχημα ότι ο Mark, ο Oneiros και ο Θοδωρής Γούτας θα είναι μερικοί μόνον από τους Θεσσαλονικείς bloggers που θα ασχοληθούν στο μέλλον με το θέμα.

Πρώην πειρατές - κουμάσια πρώτης τάξεως δηλαδή - όπως Ν. Κατανάκης, Τ. Αγγέλου, Σ. Στεργίου, Γ. Μιχαλόπουλος, Σ. Παναγιωτόπουλος και πολλοί άλλοι μαζί με guest star τον Methew Fisher (keyboardίστα των Procol Harum) θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να οργανώσουν ένα παρτυ που θα αφήσει εποχή. Σκοπός τους είναι η αναβίωση της γλυκιάς εκείνης ραδιοφωνικής εποχής, ενώ η όλη εκδήλωση θα είναι αφιερωμένη σε έναν από τους μεγαλύτερους ‘δασκάλους’ του ραδιοφώνου, τον Γιώργο Αλεξίου (Γιώργος Σερίδης), ο οποίος απεβίωσε στις 3/12/2004. «Τον άνθρωπο που μας έμαθε να κάνουμε ραδιόφωνο, τον άνθρωπο που μας έκανε να αγαπήσουμε το ραδιόφωνο» όπως είχε πει και ο Νίκος Κομνηνός (σχετικό ποστ από Θ.Γούτα, Ποπ Κορν 1988) στην εκπομπή που αφιέρωσε 3 μέρες αργότερα στον Γ. Αλεξίου.

Δυστυχώς η αποψινή βραδιά επιφύλασσε και μια δυσάρεστη έκπληξη. Κάνοντας ένα σύντομο ραδιοφωνικό ζαπινγκ για να δω μήπως λέει και ο Κομνηνός στον 1055 Rock τίποτε σχετικό για το πάρτυ, έμαθα ότι η σημερινή (χθεσινή πλέον) εκπομπή του Νίκου ήταν και η τελευταία. Τον τελευταίο χρόνο οι εκπομπές του Ν. Κομνηνού που κατάφερα να ακούσω ήταν μετρημένες στα δάχτυλα. Δηλώνω απόλυτα γοητευμένος από την αισθητική των εκπομπών του, καθώς και από τις μουσικές του επιλογές (αν δεν υπήρχε ο Κομνηνός ονόματα συγκροτημάτων όπως αυτό των lamp θα αποτελούσαν άγνωστες λέξεις για μένα), αλλά η αδυναμία που έχω στον Σημαντήρα είναι τεράστια. Δε μπορούσα να αποχωρηστώ τα ‘Διαμάντια’. Θα ήταν μια μικρή προδοσία μετά από τόσα χρόνια ακρόασης.

Ήταν γραφτό λοιπόν οι δύο αγαπημένες μου εκπομπές να συμπέσουν στην ίδια ζώνη (10-11 ο Κομνηνός, 10-12 ο Σημαντήρας) με αποτέλεσμα να αναγκαστώ να διαλέξω. Παρ’όλα αυτά κάθε βράδυ που άκουγα τα ‘Διαμάντια’ ήξερα πως ακριβώς απέναντι από τα studios της Αγγελάκη βρισκόταν εν δράσει ο Κομνηνός. Ήμουν ήσυχος, ήξερα ότι έστω κι έτσι κάτι κινείται στο ραδιόφωνο της πόλης μας. Όταν συζητούσα με τον Oneiro για την κατάντια του ραδιοφώνου του έλεγα «εντάξει μην κάνεις έτσι - υπάρχει και ο Κομνηνός».

Πάντα με πιάνει μελαγχολία όταν αποσύρεται από την ενεργό δράση κάποιος γνωστός ραδ. παραγωγός, ακόμα και όταν έχω καιρό να ακούσω την εκπομπή του. Τέλος εποχής λοιπόν για τον Νίκο στον 1055 ROCK. Το μόνο που απομένει είναι να του ευχηθούμε καλή επιτυχία σε ότι επιλέξει να κάνει στη ζωή του.

Ευχαριστούμε Νίκο και ελπίζουμε να σε ξανακούσουμε σύντομα.

ΥΓ:

#1 Αν υπάρχει κάποιος παλιός ακροατής ανάμεσά μας ας κάνει τον κόπο να μας γράψει 2 γραμμούλες για τις παλιές ραδιοφωνικές εκπομπές (πειρατικές ή μη)

#2 Αν ξέρει κανείς οτιδήποτε για τις δραστηριότητες του Ν. Κομνηνού (αν παίζει σε κανένα μπαρ ή αν παίξει μουσική κάποια στιγμή σε άλλο σταθμός) ας κάνει και πάλι τον κόπο να με πληροφορήσει.

#3 Εφχαρίστο τον Γ.Σημαντήρα για τις διευκρινίσεις

#4 Χωρίς το site του Λευτέρη Λάλου θα λείπανε τα μισά λινκς

Δώστε σεξ στον Μπάτμαν

Όχι δεν είναι ένα ακόμη σατηρικό πόνημα του Zpi. Πρόκειται για τίτλο άρθρου που δημοσιεύτηκε σε χθεσινή εφημερίδα (αν θυμάμαι καλά στα ‘ΝΕΑ’). Παραθέτω το εν λόγω άρθρο:


Δώστε σεξ στον Μπάτμαν

Ο Κρίστιαν Μπέιλ, πρωταγωνιστής του ‘Batman Begins’ (που βγαίνει την ερχόμενη Τετάρτη στις ελληνικές αίθουσες), έχει ήδη υπογράψει και για τον επόμενο Μπάτμαν κι έχει μια...προτότυπη ιδέα για τους παραγωγούς τς ταινίας: Την επόμενη φορά, να γυριστούν δύο βερσιόν, ένας Μπάτμαν για 12χρονους κι ένας για μεγαλύτερους, όπου θα απελευθερωθεί και η σεξουαλική του πλευρά. «Νομίζω» - λέει ο Μπέιλ – «ότι υπάρχει πολύ υλικό για να γίνει μια “ακατάλληλη” ταινία. Αλλά θέλουμε να έρθουν και να βγουν ευχαριστημένοι οι 12χρονοι. Νομίζω λοιπόν ότι θα ήταν καλύτερο να υπάρξουν δύο βερσιόν, μια “κατάλληλη από 13” και μια “ακατάλληλη”. Το να διεισδύει κανείς στις πιο προσωπικές στιγμές του ήρωα (κάτι που δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής) θα αναδείξει σίγουρα και... άλλες πτυχές του».

Ωραία το σκέφτεται ο Μπέιλ. Σου λέει 2 βερσιόν άρα διπλά φράγκα + σεξυ γυρίσματα με κάποιο σένιο χολυγουντιανό γκομενάκι. Μπράβο ρε Batman εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο ‘Σεξολοθρευτής’. Εκτός και αν ο κ. Μπέιλ έχει μάθει για τη μυστική ζωή του Batman που πρώτος αποκάλυψα πριν από 3-4 μήνες και θέλει να συμμετάσχει σε μια πραγματική βιογραφία του υπερήρωα. Αν είναι έτσι χαλάλι. Έχω περιέργεια να δω τις ερωτικές περιπτύξεις των Batman & Robin στο γυαλί., καθώς και τον ηθοποιό που θα υποδυθεί τον πιστό σύντροφο του ανθρώπου-νυχτερίδα. 12χρονα τρέμετε – τα άπλυτα των υπερηρώων θα βγουν επιτέλους στη φόρα.

Δίλημμα

Ο Ιούνιος έχει μπει με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Ο καιρός μίζερος και η διάθεσή σου χάλια. Σα να μη σου φτάνανε τα προσωπικά σου προβλήματα, ξαφνικά προσπαθώντας να κλείσεις επιτέλους κάποιο άρθρο που σε παίδευε ένα χρόνο ανακαλύπτεις ότι έχεις κάνει ένα λάθος. Πως αντιδράς;

α) Γάμησε το δε θα το καταλάβει κανείς έτσι κι αλλιώς
β) Θέλω να είμαι σωστός. Ενημερώνω τους συνεργάτες και το ξανακάνω από την αρχή.
γ) Τα παρατάω όλα και το ρίχνω στη ζωγραφική κι ας μην είχα ποτέ κλίση.
δ)Αντί να πάρω βιαστικές αποφάσεις, βγαίνω έξω για ένα καφέ με φιλαράκι. Όταν γυρίσω πίσω το λάθος πλέον μοιάζει πολύ μικρό για να μου χαλάσει τη διάθεση. Αν είναι να σαλτάρω θα συμβεί για πιο σοβαρό λόγο.

Στενές Επαφές 3ου Τύπου

Πριν από 1 μήνα έβαλα για πρώτη φορά μετρητή (counter) στο zpiderland θέλοντας να διαπιστώσω αν με διαβάζει κανείς πέρα από τον φίλο μου τον Μαρκ και 2-3 άλλους γνωστούς. Το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό οπότε για καλή σας τύχη (άιντε πάλι σας έφεξε) αποφάσισα να συνεχίσω να γράφω.

Πριν από 2 περίπου εβδομάδες είπα από περιέργεια να ρίξω μια ματιά στα στατιστικά του μπλογκ, γι αυτό κι έβαλα το ‘Extreme Tracking’. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση από τις πρώτες μέρες είναι οι επισκέψεις που δέχεται το zpiderland από ξένες χώρες. Λίγες επισκέψεις για να ακριβολογούμε, αλλά από μεγάλη ποικιλία χωρών. Μιλάμε για πραγματική μπλογκο-παγκοζμοιοποίηση. Πολλές από αυτές βέβαια φαντάζομαι ότι προέρχονται από bots και όχι από αλλοδαπούς χρήστες του διαδικτύου που προσπαθούν να μάθουν ελληνικά μέσω zpiderland, αλλά το προσπερνώ.

Σήμερα όμως έγινε το μεγάλο μπαμ! Το zpiderland δέχτηκε επίσκεψη από άγνωστο τόπο προέλευσης. Όπως μπορείτε να δείτε στη photo λίγο παρακάτω (ανάμεσα σε Ισπανία και Αυστραλία) το μπλογκ σήμερα δέχθηκε επίσκεψη από άγνωστη χώρα. Η επόμενη photo (όποιος θέλει να δει τις photos καλύτερα, ως γνωστόν κλικάρει για να τις μεγενθύνει) πιστοποιεί ότι η επίσκεψη ήρθε από άγνωστη χώρα καθώς τοποθετείται στην κατηγορία άγνωστη ήπειρος.

Λέτε να είναι εξωγήινος; Να είναι κάποιος Zpiderιανός που ψάχνει να βρει την πατρίδα του

ΥΓ: Μιας που αναφέρομαι σε επισκέψεις, αποφάσισα να αφήσω ασχολίαστη την επίσκεψη που δέχτηκε το zpiderland από άνδρο Αμερικανών gay. Όποιος θέλει ας ρίξει μια ματιά εδώ

Για περάστε

Αφού ρίξετε μια ματιά στο Cine Blog όπου παίζονται 'Clerks' και 'Die Fetten Jahre Sind Forbei', περάστε και από το Βιβλιογνώμες. O blogger Λεμόνι Δίχως Όνειρα έχει ήδη ξεκινήσει τις εγγραφές.

Tavling I

Όσο μετριόφρων κι αν είμαι (όποιος θέλει το πιστεύει) δε μπορώ να μην παραδεχθώ ότι ως φοιτητής και υπ. διδάκτορας υπήρξα υπέρτατος ταβλαδόρος. Δε μπορώ να πω είχα και μεγάλο δάσκαλο. Στα 18 μου νόμιζα ότι ήμουν παιχταράς μέχρι που άρχισα να παίζω με το νέο μου φιλαράκι τον Bani. Η παιχτική ιδιοφυία του Bani με ανάγκασε να αναθεωρήσω. Φοιτητική ζωή, άφθονος ελεύθερος χρόνος για τάβλι και σύντομα ο μαθητής Zpi έφτασε το επίπεδο του Bani και όπως συμβαίνει πολύ συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις, ο μαθητής έφερε τον καθηγητή σε πολύ δύσκολη θέση για πολλά έτη.

Εκτός από τον Bani όμως υπήρξαν πολλοί άλλοι άτυχοι ταβλαδόροι που προσπάθησαν να τα βάλουν με τον Zpi και καταράστηκαν την ώρα και τη στιγμή. Αμέτρητοι τάχα μου τάχα μου παιχταράδες βρήκαν το μάστορά τους. Ένα καλοκαίρι μάλιστα πριν από 3 χρόνια είχα πετύχει ένα τρομερό ντεμπαράζ κερδισμένων στοιχημάτων με αποτέλεσμα να αναγκαστούν 4 φίλοι μου να απαντούν καθημερινώς στην ερώτηση μου «Τί είσαι» λέγοντας «Είμαι το πουτανάκι σου». Όσοι αναιδείς απαίτησαν ρεβάνς προσπαθώντας να ξεπλύνουν την ντροπή κατέληξαν να μου λένε την ίδια ατάκα σε άλλες γλώσσες.

Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν ήταν όλοι οι αντίπαλοι έμπειροι παίχτες. Σίγουρα το γεγονός ότι έβαλα στοίχημα με αρκετούς ερασιτέχνες φίλους ταβλαδόρους δεν με τιμά, αλλά τι να κάνουμε δε μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό της καζούρας.

Ώρα να επανέρθω στην τωρινή πραγματικότητα. Μια μέρα λοιπόν εντελώς ξαφνικά πριν από 3 περίπου χρόνια έχασα ολοκληρωτικά το ενδιαφέρον μου για το τάβλι. Τα είχα ξαναπεράσει στο παρελθόν και με το μπιλιάρδο, οπότε ήξερα τι με περίμενε. Χωρίς ενδιαφέρον για το παιχνίδι δε μπόρεσα να ξανακερδίσω παρτίδα. Ο κάθε άσχετος μπορούσε πλέον να ξεφτιλίσει τον μέχρι πρότινος μυθικών διαστάσεων ήρωα Zpi. Η τύχη μου με εγκατέλειψε όπως εγκαταλείπουν τα ποντίκια το βυθισμένο καράβι.

Η έλλειψη του ενδιαφέροντος, ίσως και οι απανωτές ήττες, σε συνδυασμό με το φόρτο εργασίας με έκαναν να παρατήσω το άθλημα. Για 3 χρόνια δεν ξαναέπαιξα τάβλι. Υπήρξαν 2-3 φορές που προσπάθησα να παίξω, αλλά συνειδητοποίησα ότι μου ήταν αδύνατο να βγάλω ολόκληρο σετ ως τα 7 ή έστω ως τα 5.

Την Κυριακή που μας πέρασε ο δρόμος μου με έβγαλε στην Αθήνα όπου και με φιλοξένησε για το συγκεκριμένο βράδυ ο φίλος μου τον Tommy. Ο Tommy υπήρξε ένας από τους λίγους παίχτες με τους οποίους χαιρόμουνα να παίζω τάβλι. Ατελείωτα παιχνίδια κατά τη διάρκεια της φοιτητικής θητείας με σασπένς και απρόσμενο τέλος έλαβαν μέρος στην πρώην κατοικία του στη Μανουσογιαννάκη στη Θεσσαλονίκη. Παιχνίδια συνοδευόμενα πάντα και με το κατάλληλο στοίχημα, το οποίο έδινε σημαντικό κίνητρο στον νικητή. Είπα λοιπόν να ξαναδοκιμάσω την τύχη μου. Σε περίπτωση ήττας θα ήμουν υποχρεωμένος να γράψω στο μπλογκ μια παράγραφο για τον Tommy. Σε περίπτωση ήττας δε θέλω να πω τι θα έκανε ο Tommy για μένα, διότι θα τον εκθέσω ανεπανόρθωτα. Μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό, πάντως ήταν δελεαστική πρόταση.

Το παιχνίδι ξεκίνησε και το αποτέλεσμα: πανωλεθρία. 8-2 το ματσάκι περίπατος για τον Tommy. «Πάει ρεβανς για 2^η παράγραφο;» ρωτάει ο Tommy. «Πάει» του λέω κι εγώ και ξαναξεκινάμε, ως τα 5 αυτή τη φορά. Αποτέλεσμα: Τραγωδία. 5-2 το ματσάκι κατοχυρώνεται για τον Tommy. Δεν υπήρχε χρόνος και διάθεση για 3^η παρτίδα. Πάλι καλά γιατί στο τέλος θα αναγκαζόμουν να γράψω ολόκληρο μυθιστόρημα.

Το θέμα όμως είναι ότι μετά από 3 χρόνια κατάφερα να ξαναπαίξω ολόκληρο σετ και μάλιστα να βγάλω και τη ρεβανς. Όπως θα έλεγε και ο Πωλ Νιούμαν στον αυθάδη Τομ Κρουζ στο ‘Χρώμα του Χρήματος’: Μπορεί να χάσω σήμερα, μπορεί να χάσω και στην επόμενη αναμέτρηση, αλλά θα συνεχίσω να παίζω και κάποια στιγμή αναπόφευκτα η νίκη θα γίνει δική μου.

‘I’m back

ΥΓ: Tommy υποσχέθηκες να ‘ρθεις Θεσσαλονίκη στις 18 Ιουνίου. Καταλαβαίνεις ότι θα απαιτήσω ρεβανς, σο b πριπερντ. Το post που ακολουθεί δικό σου.

Επειδή τα στοιχήματα πληρώνονται...

Επειδή τα στοιχήματα πρέπει να πληρώνονται (βλ. Tavling) ετοίμασα ένα post με ορισμένες από τις αγαπημένες αναμνήσεις που έχω από τη συντροφιά του φίλου Tom.

Χειμώνας 1998: Ο φίλος μας Bani μετά από τις αλλεπάλληλες επιτυχίες του στο σκάκι γίνεται ανάρπαστος σε συνεντεύξεις αθλητικών εφημερίδων με αποτέλεσμα να ξεκόψει από την παρέα προσωρινά λόγω έλλειψης χρόνου. Ο Tommy που μόλις έχει μετακομίσει του κλείνει ραντεβου χρημοποιώντας το όνομα Σκουφάς για συνέντευξη σε εφημερίδα. Ο ανυποψίαστος Bani καταφτάνει στο σπίτι του Tom με την τσίμπλα στο μάτι και αντικρίζει έκπληκτος τους συμφοιτητές του στο σπίτι του υποτιθέμενου δημοσιογράφου να τον κινηματογραφούν. Το ντοκουμέντο θα ήταν πληρέστερο αν δεν είχα ξεχάσει να πατήσω το rec.

Άνοιξη 1999: Zpi & Tommy αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας εργασία Marketing με θέμα την προώθηση ενός ανύπαρκτου προϊόντος. Το δυναμικό δίδυμο επιλέγει να προωθήσει καινούριο προφυλακτικό με αξιέπαινες αντοχές συνθήκες έντονης τριβής. Η ώρα είναι 3:30 το βράδυ. Ο Tom πληκτρολογεί την τελευταία λέξη και από τη βιασύνη του να κλείσει το αρχείο πατάει ‘Χ’ και έξοδο χωρίς αποθήκευση. [6 χρόνια αργότερα ο Tom επαναλαμβάνει το ίδο λάθος στη δουλειά του – δε μαθαίνει με τίποτε αυτό το παιδί]. Τελικά η εργασία βαθμολογείται με 10, αν και η πρόταση για οικονομική συσκευασία Viagra – Condoms 2 σε 1 δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Καλοκαίρι 2000: Οι δύο φίλοι απολαμβάνουν τις διακοπές του όπως όλα τα φοιτητόπαιδα της Θεσσαλονίκης στο Πωσείδι. Ο Tom προσεγγίζει δύο κοπέλες και ο Zpi ως πιστός φίλος καταφτάνει για να βοηθήσει τον φίλο του. Οι ώρες περνάνε ευχάριστα και το τσίπουρο του Θείου Σταύρου που έχει κουβαλήσει ο Tom δημιουργεί απίστευτα εύθυμη διάθεση. Ξαφνικά ο μέθυσος Zpi νιώθει τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια του. Προσπαθώντας να αποχωρήσει χωρίς να γίνει αντιληπτή η κατάστασή του στις κοπέλες ξεστομίζει την εξής ανεπανάληπτη ατάκα:

«Ε λοιπόν εγώ φεύγω για λίγο. Πάω να βρω τα παιδιά»

«Ποια παιδία βρε μαλάκα;»

«Ε τα παιδιά, θα γυρίσω σε λίγο»

Θα μπορούσα να βρω και άλλες πολλές αναμνήσεις, αλλά πρώτον στις περισσότερες εμπλέκονται και άλλα άτομα και δεύτερον λέω να κρατήσω καμιά καβάτζα διότι πλησιάζει νέα ρεβανς. Tom σε περιμένω παίδαρε να δημιουργήσουμε μελλοντικές αναμνήσεις.