Παγκόσμια Μέρα Αντισύλληψης

Ta nea metra erxontai...

Ο φίλτατος Crazy Monkey έγραψε στο σημερινό του post 'Πόσο κεφάτος θα είσαι στο Βερόπουλο;':

"- Και μην ξεχνάς. ΦΠΑ 19%
- 19; 18 εννοείς.
- Οχι, το κάνανε 19 σου λέω! Από 1η Απριλίου. Και μάλιστα το είπαν από σήμερα για να μην νομίζεις ότι είναι Πρωταπριλιάτικο αστείο."

Μα όχι βρε CM δεν έχει να κάνει με την πρωταπριλιά το θέμα. Απλά διάλεψαν την παγκόσμια μέρα αντισύλληψης για να μας προετοιμάσουν. Ε πάρτε βρε παιδιά κι εσείς τα μέτρα σας...

ΑξEXέχαστη βραδιά

Με λίγα λόγια λοιπόν οι EX με πιάσανε αδιάβαστο την Κυριακή το βράδυ.
Αν υπήρχαν ολλανδικά βραβεία 'Αρίωνας' οι EX θα έπρεπε να βραβευτούν ως το καλύτερο συγκρότημα στην κατηγορία έντεχνου punk.Παράλογα χαρωπή ατμόσφαιρα για πανκ συναυλία και απίστευτη ενεργητικότητα από τους 4 45ρηδες (2 ηλ. κιθάρες, φωνή και μπάσο), καθώς και από τη (γύρω στα 30) drummer του συγκροτήματος. Πολλά γκάζια - το κοντέρ ξεπέρασε σε πολλές περιπτώσεις τα 130 bps.
Στην υπέροχη βραδιά συνέβαλε όμως και το ακροατήριο το οποίο γέμισε το ξυλουργείο. Χοροπηδητό και πολύ καλή διάθεση στις πρώτες σειρές μπροστά στην πίστα, χωρίς ξύλο, σπρωξίματα και μαλακιούλες...
Η αλήθεια είναι ότι ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που έστειλα ευχαριστήριο mail στο συγκρότημα.
Η βραδιά άνοιξε με ένα 40λεπτο non-stop ροκο-ψυχεδελικό σετάκι του Damo Suzuki (performer των Can), τον οποίο πλαισίωσαν πέντε νεαροί σε ηλικία μουσικοί. Ενδιαφέρον άκουσμα, αλλά ως εκεί.
Για να τελειώνουμε το θέμα είναι ότι οι EX κλέψανε τις καρδιές μας και ελπίζω να μας δωθεί η ευκαιρεία να τους ξαναδούμε στο μέλλον. Δεν είναι τυχαίο ότι όλο το ακροατήριο απαιτούσε encore χτυπώντας χέρια και πόδια. Οι EX μας κάναν μάλιστα τη χάρη (χωρίς να πουλήσουν μούρη όπως κάνουν κάποιοι άλλοι) να ξαναβγούνε 2 φορές.

Thx for all and come again


ΥΓ: Μαρκ κρίμα που δεν πήγαμε παρέα, αν δεν το είχες προτείνει εσύ ούτε που θα μου περνούσε από το μυαλό να πάω στη συναυλία.
Get well soon

Batman ο κακομαθημένος

Και η απομυθοποίηση των υπερ-ηρώων συνεχίζεται. Μετά από την ανάλυση της ψυχοσύνθεσης του superman (βλ. Post ‘O Superman ήταν αδερφή’) ήρθε η ώρα να εξετάσουμε την περίπτωση του Batman. Για να γίνουν ευκολότερα κατανοητά τα σχόλια που ακολουθούν υπενθυμίζω ότι κανένας από τους υπερ-ήρωες δεν υπήρξε διχασμένη προσωπικότητα, πράγμα που σημαίνει πως ο Superman ήξερε πολύ καλά τι έκανε ο Κλάρκ Κέντ, όπως και ο Κλάρκ Κέντ ήξερε τι έκανε ο Superman. Έτσι λοιπόν και ο Μπρους Γουέην είχε πλήρη επίγνωση σε ότι είχε να κάνει με τις δραστηριότητες του Batman και αντιστρόφως.

Ο Batman λοιπόν που παρουσιάζεται ως ένας από τους πιο ισχυρούς και δημοφιλείς υπερ-ήρωες δεν ήταν τίποτε παραπάνω παρά ένα κακομαθημένο πλουσιόπαιδο. Όταν ήταν μικρός στο σχολείο ήταν το παιδί της καρπαζιάς. Πήγαινε κάθε πρωί φορώντας μαύρο ατσαλάκωτο πουκάμισο κουμπωμένο μέχρι το γιακά, μαύρο γιλεκάκι, γυαλιστερά μαύρα λουστρίνια και υφασμάτινο μαύρο παντελόνι. Απαραίτητο συμπλήρωμα στο όλο concept αποτελούσε το καλαθάκι με το κολατσιό που του φτιαχνε ανελλιπώς ο μπάτλερ Άλφρεντ. Όπως καταλαβαίνετε κάθε μέρα ο Μπρους έτρωγε τρελό δούλεμα από τα άλλα παιδάκια με αποτέλεσμα να μεγαλώσει μοναχικά. Η μόνη του παρέα ήταν ο Αλφρεντ με τον οποίο σκότωνε το χρόνο του παίζοντας play station. Βέβαια και ο Άλφρεντ άλλη όρεξη δεν είχε… αλλά βλέπετε οι Γουέηνς πληρώνανε καλά.

Πέρασαν λοιπόν τα χρόνια και ο μικρός Μπρους μεγάλωσε. Μαζί του μεγάλωσαν και το σύνδρομο απόρριψης που κουβαλούσε μαζί του τόσα χρόνια. Ο Μπρους είχε πλέον ενηλικιωθεί, αλλά η μοναδική του παρέα εξακολουθούσε να είναι ο Άλφρεντ. Όταν μάλιστα απεβίωσαν και οι γονείς του, αφήνοντας τον ως μοναδικό κληρονόμο της αμύθητης περιουσίας τους, ο Μπρους σάστισε. Τότε ήταν που αποφάσισε να του μιλήσει ο Άλφρεντ. «Μπρους παιδί μου» του είπε γεμάτος στοργή και αγάπη «ήρθε η ώρα να γίνεις άντρας. Βγάλε από πάνω σου αυτά τα ρούχα και γίνε επιτέλους άνθρωπος. Σα νυχτερίδα είσαι αγόρι μου». Κάπου εκεί ο Μπρους πήρε ανάποδες. Κλείστηκε για δυο μέρες στο δωμάτιο του, έφαγε τη φρίκη του και είδε να περνάει μπροστά από τα μάτια του όλη η ζωή του σε flashback σαν σε ταινία ένα πράγμα. Το δούλεμα των συμμαθητών του, το ντάντεμα της μάνας του, ο δικηγόρος με τα χαρτιά της διαθήκης και τέλος το πρόσωπο του Άλφρεντ. Όσο περνούσαν από μπροστά του όλες αυτές οι εικόνες, στα αφτιά του αντηχούσαν τα λόγια του καλού του Άλφρεντ. «γίνε επιτέλους άνθρωπος – σα νυχτερίδα είσαι – σα νυχτερίδα είσαι…»

Αυτό ήταν λοιπόν. Ο Μπρους τα πήρε στο κρανίο και αποφάσισε να πλασάρει στην κοινωνία μια νέα περσόνα, μια περσόνα που δε θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Μια περσόνα που έκλεβε την παράσταση. Έχοντας ακόμα στο μυαλό του τα λόγια του Άλφρεντ αποφάσισε πως ο άνθρωπος νυχτερίδα θα ήταν η περσόνα που θα του εξασφάλιζε την πολυπόθητη δημοσιότητα που πάντα ονειρευόταν. Ο εξοπλισμός δεν ήταν πρόβλημα. Με την περιουσία που διέθετε το να φτιάξει στολή, σπηλιά και το bat-mobil ήταν θέμα μερικών εβδομάδων.

Έτσι λοιπόν όταν ήταν όλα έτοιμα ο Μπρους φόρεσε τη στολή του, μπήκε στο Bat-mobil και ξεκίνησε την τσάρκα του στο κέντρο της Gotham City. Το πλάνο ήταν απλό. Θα βολτάριζε μπροστά από τις καφετέριες της Gotham street με ανοιχτό το γυάλινο τρούλο της οροφής του bat-mobil μέχρι να συγκεντρωθούν όλα τα βλέμματα πάνω του. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην κερδίσει το θαυμασμό των συμπολιτών του. Έλα όμως που η φιγούρα που έκανε ήταν τόσο υπερβολική, που ο κόσμος τον πέρασε για ένα ακόμη ψώνιο της εποχής. «Α καλέ αυτός πρέπει να πάει στις Αγρυπνίες στη Χουαννίτα Μπάνια», είπε η γκαρσόνα της καφετέριας Α. «Βρε σεις ήρθαν οι εξωγήινοι και δεν πήραμε είδηση; Είδε κανείς σας Χαρχαβέλα χθες βράδυ;» είπε αστειευόμενος ο πιτσιρικάς που έπινε τη φράπα του στο πρώτο τραπέζι.

Ο Batman τα χασε. Τέτοια κατακραυγή δεν την είχε φανταστεί. Ήταν αναπάντεχο. Γύρισε σπίτι, έκλαψε στην αγκαλιά του Άλφρεντ και κλείστηκε στο δωμάτιό του για άλλες δυο μέρες. Ξαφνικά του ήρθε αναλαμπή. Με τόσα φράγκα, τόσες εφημερίδες περιοδικά και κανάλια που είχε στην κατοχή του, το να φτιάξει το image ήταν το μόνο εύκολο. Πήρε λοιπόν τα κατάλληλα τηλέφωνα, έκανε τα κονέ του με τα ΜΜΕ και περίμενε. Για να περάσει η ώρα ασχολήθηκε για λίγο με τις προμήθειες και τα δημόσια έργα που είχε αναλάβει η εταιρεία του (βλέπετε οι πολιτικοί της Gotham City είχαν τη στοιχειώδη ευφυΐα να μην ανακατευτούν με το Βασικό Μέτοχο). Διαπιστώνοντας πως τα κέρδη του εξακολουθούσαν να κυμαίνονται σε υψηλά επίπεδα ο Μπρους κοιμήθηκε γλυκά πάνω στο γραφείο του.

Όταν ξύπνησε την επόμενη μέρα το πρωί άνοιξε αμέσως την τηλεόραση. Πράγματι το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό.

‘ΥΠΟΔΕΧΘΕΙΤΕ ΤΟΝ ΝΕΟ ΥΠΕΡΗΡΩΑ’ φώναζε ο Μπαρμπαδάκης

‘Ο ΝΕΟΣ ΜΑΣ ΣΩΣΤΗΡΑΣ’ είπε ο Κουίν, κάνοντας ένα ακόμα σαρδάμ

‘ΓΙΑΓΙΑΚΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΛΙΓΟ ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΙΔΗΣΗ’ είπε και ο Μυτιάς διακόπτοντας την κουβέντα που είχε ανοίξει για το ΛΑΦΚΑ, για παρουσιάσει τον νέο υπερ-ήρωα.

Ο Μπρους ξετρελάθηκε. Τέτοιο ντόρο δεν τον φανταζόταν. Έβαλε τα Nike του και έτρεξε στα περίπτερα να δει τι έγραφαν οι εφημερίδες. Απίστευτο. Ακόμα και οι εγκυρότερες εφημερίδες της χώρας τον είχαν πρωτοσέλιδο. Έκπληκτος αγόρασε μια ντουζίνα από αυτές για να διαβάσει τα σχετικά άρθρα. Για καλή του τύχη υπήρχε εκεί κοντά κι ένα παρατημένο καροτσάκι λαϊκής (βλέπετε οι εφημερίδες ήταν Κυριακάτικες). Τις διάβασε μια μια και έμεινε άφωνος διαπιστώνοντας πως υπήρχαν ένα σωρό φανταστικές ιστορίες για την πάρτη του. Πως βοήθησε στη σύλληψη κακοποιών, πως απέτρεψε τρομοκρατικό χτύπημα, πως έπιασε τον δράκο της κοιλιάς την ώρα που ετοιμαζόταν να βιάσει κτλ.

Μετά από όλα αυτά ο Μπρους αποφάσισε πως ήταν η ώρα να τεστάρει τη δημοτικότητά του. Έβαλε ξανά τη στολή βγήκε μια βόλτα με το Bat-mobil και πραγματικά γνώρισε την αποθέωση. Ο κόσμος μαζευόταν τριγύρω του ζητωκραυγάζοντας. «Τέτοια δημοτικότητα δεν την είχε ούτε ο Τσάκας» συλλογίστηκε ο Batman.

Η λατρεία προς το πρόσωπο του Batman είχε εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα σαν επιδημία. Είχε γίνει πλέον τόσο περιζήτητος που ο gay γείτονας του ο Ρόμπιν έχασε τα μυαλά του. Ο Ρόμπιν με το που είδε τον Batman να βολτάρει δίπλα του, αφήνιασε και πήδηξε στην αγκαλιά του. Του είπε πως είναι ερωτευμένος μαζί του και πως θέλει να γίνουν ζευγάρι. Ο Batman για πρώτη φορά στη ζωή του είδε κάποιον ξένο άνθρωπο να εκδηλώνει τέτοια συναισθήματα αγάπης προς το άτομο του. Δεν άντεξε τη συγκίνηση και παραδόθηκε.

Παρεμπιπτόντως του Ρόμπιν του έκατσε μια χαρά η σχέση με τον ζάπλουτο Μπρους. Βλέπετε ο Ρόμπιν ήταν άφραγκος αυτόν τον καιρό. Δούλευε για 1.5 χρόνο σε ερευνητικό πρόγραμμα, αλλά τον τελευταίο καιρό ήταν άνεργος γιατί η επιτροπή ερευνών του είχε διακόψει τη σύμβαση φοβούμενη πως αν ο Ρόμπιν έκλεινε 2 χρόνια εργασίας θα έκανε αίτηση για μονιμότητα.

Κάπως έτσι λοιπόν απέκτησε ο Batman τη φήμη του υπερ ήρωα και για να μην προκαλούν τα ΜΜΕ με το σύντροφό του Ρομπιν, του φόρεσε μια αποκριάτικη στολή και τον παρουσίασε ως τον σύντροφό του στον αγώνα ενάντια του κακού.

Για αυτό να μην πιστεύετε πάντα τους δημοσιογράφους όταν πλέκουν το εγκώμιο κάποιου επιφανούς πολίτη. Καλά το λεγε ο λαός: όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι. Η ιδιοτέλεια είναι πονηρή και ξέρει να κρύβεται καλά πίσω από κάθε καλοπροαίρετη πράξη.

ΥΓ: Από την άλλη υπάρχουν φήμες που θέλουν τον Βαβύλη να κρύβεται πίσω από την περσόνα του Batman. Για περισσότερα κάντε κλικ εδώ

Πιτσουνάκια

'Έρχονται τα πιτσουνάκια...τα νέα σας φιλαράκια... μπλα μπλα μπλα...τα νέα σας φιλαράκια' (Star)

Ρε δικέ μου με το ζόρι προξενιό δε γίνεται. Δε γουστάρω άλλα φιλαράκια. Λες και με κάνουν πάσα σε ανάδοχη οικογένεια, σαν ορφανό νιώθω.

Friends for ever

ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ

Georgia-Greece 1-3

Music Newz

‘Starting out as an anarcho-punk band from Amsterdam and Wormer, The Ex has developed over the years into a melting pot of divergent musical styles, interweaving noise, folk, jazz and ethnic music, under one unique umbrella: Ex-music...’

Κυριακή 27 Μαρτίου παίζουν στο ξυλουργείο του Μύλου οι παντελώς άγνωστοι στη χώρα μας EX. Μα είναι δυνατόν να χάσουμε τέτοιο Live? Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι με τον Mαρκ τσεπώσαμε δύο προσκλησούλες για το συγκεκριμένο live (ας είναι καλά ο ΣημαντήρΩας 1, 2, 3). Δυστυχώς όμως ο Μαρκ έκανε πολλές τσαχπινιές χθες στη Βασιλίτσα με αποτέλεσμα να γυρίσει με το πόδι στον ώμο. Περισσεύει λοιπόν ένα ticketάκι για Κυριακή. Ποιός καλός bloger θα με συνοδεύσει στο ξυλουργείο;

EX

Ενημερωτικά για όποιον ενδιαφέρεται οι EX φαίνεται να είναι ιδιαίτερα γνωστοί στην Ολλανδία όπως με πληροφόρησε ο lefty στο 11 comment (μπράβο ποδαρικό lefty) του πρώτου του post. Επίσης πληροφορίες μπορείτε να βρείτε και στο site των EX όπου διατίθενται και πολλά κομμάτια (τζαμπαντάν) έτσι για να πάρετε μια ιδέα από την πολυετή σταδιοδρομία του συγκροτήματος. Μαζί με τους EX θα εμφανιστεί και ο Damo Suzuki των CAN ενός εκ των θρυλικότερων συγκροτημάτων στο χώρο της avant-garde rock (Vitamin C). Και μην ξεχάσετε να ευχαριστήσετε και να ευχηθείτε περαστικά στον Μαρκ(Introspection) έτσι;

CAN

Listen to the Painters (by EX)
We need poets we need painters
we need poets we need painters
we need poetry and paintings...

Naroow minds are weapons made for mass destruction
file them under giant ass seduction
file with crazy leaders, heading for disaster
courting jesters who take themselves for masters

The shrub who took himself for a park
the squeak who took himself for a bark

We need poets we need painters
we need poets we need painters
we need poetry and paintings...

We need filmers, and writers, dancers, musicians
actors, and sculptors, bakers, electricians
thinkers and doctors, cyclists and builders
lovers, friends and neighbours and others
filmers, writers, dancers, musicians
poets and painters, poets and painters

Blog_Meeting_2005

Τι να γράψω τώρα κι εγώ ο κακομοίρης. Σηκώθηκα πρωί πρωί (9:30) με εμφανή συμπτώτα hangover (ελαφριάς μορφής ευτυχώς), πήρα τους δρόμους, έφαγα όλη την κίνηση στο κέντρο (50λεπτά Καλαμαριά - Βαρδάρης) για να φτάσω επιτέλους στον Βόλο κατά τις 14:00. Μην τα πολυλογώ μόλις τώρα τελείωσα από τη δουλειά και η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πολύ διάθεση για posting..
Όπως και να 'χει πάντως το πρώτο blog meeting έχει περάσει πλέον στην ιστορία. 10+1 συμμετοχές από τη Θεσσαλονίκη στο τραπέζι. Ναυτίλος και το ταίρι του, Τάσος (για 5 λεπτά) Discolata, Crazy Monkey, Argos, Ελευθερία, Σάκης, Oneiros, Mark και η αφεντιά μου. *
Τα είπαμε, τα ήπιαμε, φάγαμε και 2-3 αγελάδες....
Δε μπορώ να γράψω κάτι παραπάνω αυτή τη στιγμή. Οι εντυπώσεις ήταν πολύ καλές και ελπίζω να συναντηθούμε σύντομα και με τα αδέρφια του Νότου ορέ. Αν κρίνω από την αναλογία Αθήνας - Θεσσαλονίκης (σε μπλογκεράδες, την οποία υπολογίζω ως 3 προς ένα στο περίπου), μάλλον θα αναγκαστούμε να κάνουμε εμείς την κατεβασιά...


*Ήθελα να βάλω links για όλα τα μέλη της παρέας, αλλά βαρέθηκα. Να με σχωράτε

Update: Για ντοκουμέντα ρίξτε μια ματιά στην αφίσα που φιλοτέχνησε ο Crazy Monkey, κάνοντας κλικ εδώ

Gridlocked

Το Σάββατο προβλήθηκε από το ΝΕΤ στις 2:30 το βράδυ η ταινία ‘Gridlocked’ με ελληνική μετάφραση ‘Στα πλοκάμια της γραφειοκρατείας’. Πρωταγωνιστές ο πολυαγαπημένος μου Τιμ Ροθ και ο γνωστός ράπερ 2PAC (Shakur Tupac). 2PAC και Ροθ είναι δύο χρήστες ναρκωτικών, οι οποίοι αποφασίζουν να ξεκόψουν. Για να τα καταφέρουν προσπαθούν να ενταχθούν σε κάποιο πρόγραμμα αποτοξίνωσης. Σύντομα όμως διαπιστώνουν πως τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα. Για να μπουν σε πρόγραμμα χρειάζεται να έχουν βγάλει κάρτα υγείας (10 μέρες), για να βγάλουν κάρτα υγείας πρέπει να γραφτούν πρώτα στην Πρόνοια (4-6 εβδομάδες) κτλ.

Το έργο καυτηριάζει το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της Αμερικής αναδεικνύοντας ένα πρόβλημα απέναντι στο οποίο η κοινωνία των ΗΠΑ (και της Ελλάδας ας μη κοροϊδευόμαστε) επιλέγει να εθελοτυφλεί. Πρόκειται για κλασική περίπτωση στρουθοκαμηλισμού. Οι αρμόδιοι αποφεύγουν να αγγίξουν το πρόβλημα των ναρκωτικών ελπίζοντας πως έτσι το πρόβλημα θα παύσει να υφίσταται.

Η ταινία δεν είναι κανένα αριστούργημα, προσεγγίζει όμως το πρόβλημα της απεξάρτησης με μεγάλη επιτυχία, ενώ το δίδυμο 2PAC – Τιμ Ροθ καθιστά αναπόφευκτα την ταινία ως μια από τις πλέον αγαπημένες μου στο χώρο του cult. Τα εύσημα και στο σκηνοθέτη Βόντι Κέρτις Χολ. Κρίμα για την απαγορευτική ώρα μετάδοσης, αν την ξαναπετύχετε μην τη χάσετε.

BlogoDate

Η πρώτη άτυπη συνάντηση μπλογκεράδων φαίνεται πως είναι πλέον θέμα χρόνου στη Θεσσαλονίκη. Όσοι ενδιαφέρονται ας ρίξουν μια ματιά στο σχετικό post του Ναυτίλου.

Video Art Fest

Μόλις γύρισα από την πρώτη μέρα του διήμερου φεστιβάλ Video Art με τίτλο ‘PIXEL DANCE’. Επιτέλους κάτι διαφορετικό. Έκθεση επεξεργασμένης ψηφιακής φωτογραφίας, προβολές Video Art και διάφορα άλλα χάπενινγκς έλαβαν χώρο σήμερα (Σάββατο βράδυ) στην αίθουσα PICTOR (ΑΠΘ Τμήμα Εικαστικών Τεχνών Α’ Εργαστήριο, είσοδος από 3^η Σεπτεμβρίου έναντι φοιτ. λέσχης).

Η εκδήλωση ξεκίνησε κατά τις 17:30 για να τελειώσει γύρω στις 1:00. Αύριο (Κυριακή) θα έχουμε το 2^ο μέρος. Κάτι παραπλήσιο θα πραγματοποιηθεί και στην Αθήνα στις 19-21 Απριλίου. Δυστυχώς δε θυμάμαι περισσότερα από την αφίσα που είδα, θα προσπαθήσω αύριο να κρατήσω μερικές πληροφορίες. Υπήρχαν συμμετοχές από διάφορες χώρες. Μερικές προβολές μας κούρασαν, αλλά πολλές άλλες κατάφεραν να κρατήσουν το ενδιαφέρον αμείωτο. Ιδιαίτερα εντυπωσιακές στιγμές η χορο-θεατρική επίδειξη που πραγματοποιήθηκε από 6 καλλιτέχνες, καθώς και το VJ set που έκλεισε τη βραδιά. Μετά το τέλος ακολούθησε παρτάκι. Η είσοδος είναι δωρεάν και αξίζει να πάτε μια βόλτα να δείτε από κοντά τι παίζει...

ΥΓ: Μαριάννα ευχαριστώ για το τηλεφώνημα και την ενημέρωση ;-D

Απαραίτητη η γονική συναίνεση...

Ακολουθεί απόσπασμα από την επιστολή που έστειλε ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης Π. Ψωμιάδης στον υπουργό Άμυνας κ. Σ. Σπηλιωτόπουλο

«...Όλοι μας πιστεύουμε ότι με την Στρατιωτική παρέλαση μεταφέρονται, με τον πλέον επιβλητικό τρόπο, τα σημαντικότατα μηνύματα της Εθνικής μας υπερηφάνειας στις νέες γενιές, που τόσο ανάγκη έχουν τη σημερινή δύσκολη εποχή από τέτοιου είδους στηρίγματα.

Για το λόγο αυτό κ. Υπουργέ, παρακαλούμε πολύ να δώσετε τις απαραίτητες οδηγίες και στο εξής, να συμμετέχουν πεζοπόρα τμήματα του στρατού στις παρελάσεις της 25^ης Μαρτίου, με περισσότερα μάλιστα τμήματα απ’ ότι πέρσι, για να μπορούμε, κάτι που σίγουρα δικαιούμαστε όλοι εμείς οι Θεσσαλονικείς, να τιμούμε την ημέρα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, όπως ακριβώς μας αξίζει».

Αχ καλέ τέτοια χαρά δώσε μας εμάς τους Θεσσαλονικείς και τίποτα άλλο δε θέλουμε...


Πηγή: http://www.thess.gr

Για ολόκληρη την επιστολή πατήστε εδώ

Εκπτώσεις...ηθικής

Παγκόσμια μέρα καταναλωτή σήμερα. Κρίνω λοιπόν ότι είναι η καταλληλότερη στιγμή για να δημοσιοποιήσω τα αποτελέσματα μιας μίνι έρευνας που πραγματοποίησα κατά την περίοδο 20/2/2005 – 12/3/2005, η οποία έχει ως στόχο την αφύπνιση και την προστασία του καταναλωτή. Δείτε πως έχουν τα πράγματα:

Πριν από 1.5 μήνα περίπου απολάμβανα τον (πανάκριβο βεβαίως βεβαίως) καφέ μου σε συνοικιακή καφετέρια, όταν ο φίλος μου ο Χρήστος έκανε το εξής σχόλιο:

- Ρε συ τι αληταράδες είναι τούτοι...Πέρασα προχθές από το χ κατάστημα και στάθηκα για λίγο να χαζεύσω τη βιτρίνα. Έπεσε το μάτι μου σε κάτι παπούτσια τα οποία κόστιζαν 80 ευρώ. Ξαναπερνώ σήμερα, 1^η μέρα των εκπτώσεων και τα βλέπω με τιμή ’60 από 100’.

Χμ να μια καλή υπόθεση για τον Zpike σκέφτηκα. Εντάξει ούτε καμπαρτίνα φόρεσα ούτε κρυφή κάμερα χρησιμοποίησα, ούτε και κατασκοπία έκανα. Αποφάσισα απλά να δανειστώ μια παλιά ψηφιακή φωτογραφική μηχανή φίλου, να κάνω μια βόλτα στην αγορά της γειτονιάς μου και να βγάλω φωτογραφία ορισμένα προϊόντα με υψηλή αναγραφόμενη έκπτωση της τάξης του 50%. Με τον τρόπο αυτό σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να διαπιστώσω μετά την περίοδο των εκπτώσεων αν ήταν όντως πραγματικό το ποσοστό που αναγραφόταν πάνω από το κάθε προϊόν. Αν δεν ήταν θα μπορούσα όπως και κάνω να χρησιμοποιήσω τις φωτογραφίες ως αποδεικτικά στοιχεία.

Βγήκα λοιπόν μια βόλτα την Κυριακή 20/2/2005 και φωτογράφισα προϊόντα με μεγάλη αναγραφόμενη έκπτωση από βιτρίνες τριών καταστημάτων. Δυστυχώς κάνοντας μια βόλτα μια εβδομάδα αργότερα διαπίστωσα ότι είχαν ήδη αλλάξει οι 2 από τις 3 βιτρίνες, οπότε αποφάσισα να σταθώ στην πρώτη βιτρίνα που φωτογράφισα (έστω βιτρίνα Α – φώτο ). Πιο συγκεκριμένα είχα βάλει στο μάτι ένα ζευγάρι παπούτσια στα οποία υπήρχε έκπτωση 50% δηλ το ζευγάρι κόστιζε 60 ευρώ από 120 (φώτο ).

vitrina A papoutsi kata thn periodo ekptosewn

Όταν τελείωσαν πριν από μια εβδομάδα οι εκπτώσεις έριξα μια ματιά στη βιτρίνα Α (12/3/2005) για να συγκρίνω τιμές και να βγάλω συμπεράσματα. Δυστυχώς διαπίστωσα πως και η βιτρίνα Α είχε αλλάξει με αποτέλεσμα να μη μπορώ να συγκρίνω τις τιμές των προϊόντων που είχα φωτογραφήσει. Παρ’ όλα αυτά όμως κοιτάζοντας πιο προσεχτικά βρήκα προς το βάθος της βιτρίνας το ίδιο ζευγάρι με εκείνο που είχα βάλει στο μάτι και διαπίστωσα ότι το ζευγάρι εξακολουθούσε να κοστίζει 60 ευρώ (φώτο ). Όπως καταλαβαίνετε είμαι σίγουρος ότι το ίδιο ζευγάρι θα κόστιζε 60 ευρώ και πριν την περίοδο των εκπτώσεων. Οι αθεόφοβοι το πλασάρανε και καλά στη μισή τιμή, ενώ στην πραγματικότητα δεν κόψανε ούτε ένα λεπτό!

papoutsi meta tis ekptoseis

Ξέρω ότι αυτή τη στιγμή δε βγάζω καμία καινούρια είδηση στη φόρα, όλοι ξέρουμε ότι συμβαίνουν τέτοιου είδους μικροαπατεωνιές καθημερινά. Όταν όμως υπάρχει φωτογραφικό ντοκουμέντο, ο κόσμος κάτι παθαίνει και σοκάρεται, ενώ στην πραγματικότητα βλέπει κάτι το οποίο ήδη γνώριζε.

Αυτή τη φορά ενήργησα κάπως καθυστερημένα και ανοργάνωτα. Προτείνω στις επόμενες εκπτώσεις να κάνουμε μια ομαδική έρευνα συγκρίνοντας αντίστοιχες τιμές πριν τις εκπτώσεις και κατά την περίοδο των εκπτώσεων. Στη συνέχεια θα αποφασίσουμε πως θα χειριστούμε τα ντοκουμέντα μας. Θα με ενδιέφερε πολύ να διαβάσω και τη δική σας γνώμη

ΥΓ#1: Η βιτρίνα που φωτογράφισα δεν ανήκει στο κατάστημα που είχε αναφέρει το φιλαράκι μου.
ΥΓ#2: Δεν αναφέρω την επωνυμία του καταστήματος:
1^ον γιατί δε βρίσκω σκόπιμο να δυσφημίσω ένα συγκεκριμένο κατάστημα από τη στιγμή που υπάρχουν τόσα και τόσα άλλα που ακολουθούν την ίδια τακτική και

2^ον γιατί σε μια σοβαρή επώνυμη κατηγορία υποθέτω ότι οι φωτογραφίες αυτές δε θα επαρκούσαν από μόνες του ως αξιόπιστα στοιχεία, καθώς δε φαίνεται πουθενά κάποια χρονολογική αναφορά που να πιστοποιεί και να επαληθεύει τα λεγόμενά μου.

Οι Γερμανοί ξανάρχονται!

Αυτός είναι ο τίτλος της έγγραφης ανακοίνωσης που εξέδωσε η ΠΑΕ Ξάνθη μετά τον Κυριακάτικο αγώνα της Ξάνθης κόντρα στη Χαλκιδόνα διαμαρτυρόμενη για την κακή διαιτησία του διαιτητή Γερμανάκου.

Η ΠΑΕ Ξάνθης διαμαρτύρεται κυρίως για δύο φάσεις:

Φάση 1^η: Ο Λουτσιάνο (παίχτης της Ξάνθης) αποβάλλεται κάπου γύρω στο 70’ (και ενώ η ομάδα του βρίσκεται πίσω στο σκορ με 2-1) με 2^η κίτρινη κάρτα. Ο διαιτητής έγραψε στο φύλλο αγώνα ότι έδειξε την κάρτα στο Λουτσιάνο επειδή έκανε καθυστέρηση. Δεν είδα το ματς αλλά μου φαίνεται κάπως παράλογο να έκανε ο Λουτσιάνο καθυστέρηση ενώ η ομάδα του βρισκόταν πίσω στο σκορ.

Φάση 2^η: Ο Λαμπριάκος (παίχτης της Ξάνθης) εκτελεί στο 87’ πέναλτι, πετυχαίνει το γκολ αλλά ο διαιτητής διατάζει να επαναληφθεί η εκτέλεση. Ντεζαβού...ο Λαμπριάκος εκτελεί το πέναλτι, πετυχαίνει το γκολ αλλά ο διαιτητής διατάζει να επαναληφθεί η εκτέλεση για 3^η φορά. Ο Λαμπριάκος εκτελεί το πέναλτι, ο τερματοφύλακας αποκρούει και το παιχνίδι συνεχίζεται. Ο διαιτητής ισχυρίστηκε ότι δεν είχε σφυρίξει στις δύο πρώτες φορές επειδή έδινε ακόμη εντολές στον τερματοφύλακα σχετικά με τη θέση που έπρεπε να πάρει κάτω από τα δοκάρια. Μπορεί να έχει και δίκιο αλλά πόση ώρα χρειάζεται τέλος πάντων για να πάρει θέση ένας τερματοφύλακας. Υπενθυμίζω ότι στην περίπτωση που ο τερματοφύλακας κινείται κατά την ώρα που εκτελείται το πέναλτι, το πλεονέκτημα το έχει η ομάδα που έχει κερδίσει το πέναλτυ.

Όπως και να ‘χει όλα αυτά φαίνονται πολύ ύποπτα, αλλά έτσι κι αλλιώς αυτή δεν είναι ούτε η πρώτη αλλά ούτε και η τελευταία φορά που αδικείται φέτος η Ξάνθη. Ο λόγος που με έκανε να γράψω το post είναι ο αν μη τι άλλο εμπνευσμένος τίτλος της ανακοίνωσης:

Οι Γερμανοί ξανάρχονται!

Απλά Υπέροχο

Βόλτα στη blogόσφαιρα

Προχθές ανακάλυψα το blog softius, όπου και βρήκα ορισμένα ενδιαφέροντα links.

Link #1: Μήτσος

Link #2: deviantART

Καλύτερα πάντως να ρίξετε μια ματιά στο ίδιο το blog (softius) για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται

Ο Superman ήταν αδερφή

Ξέρω ότι μερικοί από εσάς μαγαλώσατε έχοντας για πρότυπο κάποιον υπερήρωα. Λυπάμαι που θα σας πληγώσω αλλά από αυτό εδώ το post ξεκινάει η υπερ απομυθοποίηση. Ήρθε η ώρα να προσγειωθείτε στη σκληρή πραγματικότητα.

Ο Superman ήταν αδερφή, το ίδιο και οι υπόλοιποι υπερ-ήρωες της παρέας του. Μην τρώτε το παραμύθι πως άλλη προσωπικότητα αυτή του superman και άλλη αυτή του Κλάρκ Κέντ, όλοι ξέρουμε ότι ήταν το ίδιο άτομο. Κλαρκ Κέντ = Superman. Και μάλιστα για να ακριβολογούμε ο Κλαρκ Κέντ ήταν αυτός που προϋπήρχε.

Ο Κλάρκ λοιπόν ήταν ένας φλωράκος. Πήγαινε κάθε μέρα στη δουλειά του, ανεχόταν τις κοροϊδίες και τα πειράγματα του κάθε μαλάκα και σκότωνε την ώρα του παίρνοντας μάτι την Λόις, το ωραίο γκομενάκι που δούλευε στο διπλανό γραφείο. Του τρέχανε τα σάλια αλλά ήξερε πως δε θα έβρισκε ποτέ το θάρρος να της μιλήσει. Αφού λοιπόν συνειδητοποίησε πως τα χρόνια περνούσαν και η μίζερη καθημερινότητά του τον έπνιγε μέρα με τη μέρα ολοένα και περισσότερο, πήρε την απόφαση να εκμεταλλευτεί τη super δύναμή του για να την πέσει στη Λόις. Με πρόφαση λοιπόν τη σωτηρία του κόσμου και τον αέναο αγώνα του καλού με το κακό, άρχισε να πολεμάει κακοποιούς, να προσγειώνει αεροπλάνα με μηχανική βλάβη, να μαζεύει γατάκια που δε μπορούσανε να κατεβούν από το δέντρο και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο νους σας. Και όλα αυτά για να κάνει φιγούρα στη Λόις, η οποία Λόις δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια επαρμένη χαζογκόμενα. Με το που είδε τον superman μπροστά της να την καμακώνει (σηκώνοντας το αριστερό του φρύδι) ζαλίστηκε από την ομορφιά του. Λες και είχε κάνει καμιά τρομερή μεταμφίεση ο Κλαρκ που μέχρι πρότινος η Λόις κοίταζε με αηδία και απέχθεια. Έβγαλε τα γυαλιά του, φόρεσε και το βρακί του πάνω από το παντελόνι και έγινε superman! Μα τι σόι υπερήρωας είναι αυτός. Αν δεν είναι ο γελοιότερος σίγουρα πάντως είναι ο πιο κακόγουστος.

Για να τελειώνουμε λοιπόν με αυτόν τον καραγκιοζάκο τον superman. Ο Κλάρκ δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα καταπιεσμένο ανθρωπάκι σαν αυτούς τους κακόμοιρους εργαζόμενους που χτυπάνε καθημερινά την κάρτα στη δουλειά τους, περιμένοντας πότε θα περάσουν οι επόμενες οχτώ ώρες. Σαν αυτούς που περιμένουν πότε θα έρθουν τα Χριστούγεννα για να χαμογελάσει λίγο το χειλάκι τους. Η μοναδική αλήθεια είναι ότι αν δεν υπήρχε η Λόις στο διπλανό γραφείο, ο superman πιθανότατα δε θα εμφανιζόταν ποτέ. Θα έμενε για πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του Κλάρκ. Θα συνέχιζε να περνάει τα βράδια του στο δυάρι του, που πλήρωνε μετά κόπων και βασάνων, βλέποντας σοφτ πορνό στο Άλτερ. Γι αυτό σας λέω πριν μυθοποιήσετε κάποιους ανθρώπους ρίξτε και μια ματιά στην περίπτωσή τους από διαφορετική οπτική γωνία...

Bonus track: Ο superman και ο spiderman είχαν μαλώσει επειδή γουστάρανε και οι δύο τη supergirl. Για σπάσιμο λοιπόν πάει ο superman και γράφει με σπρέι στον τοίχο ‘Ο spiderman είναι αδερφή’. Το βλέπει ο spiderman και τρελαίνεται. Παίρνει κι αυτός το σπρέι και γράφει: ‘Ο superman είναι ο Κλάρκ Κεντ’.

ΥΓ: Περιμένετε κι έχω πολλά ράμματα και για τη γούνα όλων των υπερ-ηρώων.

ΚΥΡ ελέησον

KYP

Συνωμοσία των Μετρίων

Χθες το βράδυ κάνοντας ζάπινγκ έπεσε το μάτι μου στον ‘Αθέατο κόσμο’ του Χαρχαβέλα. Το θέμα που προβλημάτιζε τον έγκρρριτο δημοσιογράφο είχε να κάνει με τα UFO, τις κρυμμένες ερευνητικές βάσεις, τις επισκέψεις των εξωγήινων κτλ. Οι καλεσμένοι που ήρθανε στο studio για να διαλευκάνουν την υπόθεση ήταν 6. Φαντάζομαι ότι όλοι τους θα είχαν κάποιο τίτλο (επιστήμονες, καθηγητές κτλ) ώστε να προσδώσουν εγκυρότητα στη θεματολογία της εκπομπής. Έλα μου όμως που τους δύο από δαύτους (τουλάχιστον τόσους θυμάμαι εγώ) τους είχαμε πρωτοσυναντήσει στις πρώτες ‘άυπνες’ εκπομπές της Χουανίτας Πάνια πριν από 1.5 περίπου χρόνο. Δε μπορώ να ξεχάσω τις απίστευτες ατάκες που είχαν ξεστομίσει οι δύο αυτοί κύριοι, καθώς και τις απόψεις τους σχετικά με την παρουσία των εξωγήινων στον πλανήτη μας. Μιλούσαν για τους ‘Υποχθόνιους’ και τους ‘Καταχθόνιους’ οι οποίοι ήταν φυλές εξωγήινων, οι οποίοι ζούσαν στο εσωτερικό της Γης με σκοπό να την καταστρέψουν. Το panel εκείνων των εκπομπών της Χουανίτας αποτελούνταν και πάλι από 5-6 επιστήμονες. Αυτό που με είχε εντυπωσιάσει αφάνταστα είναι ότι συνομιλούσαν έχοντας ως κοινό θέμα την παρουσία των ‘Υποχθόνιων’ και των ‘Καταχθόνιων’ στη Γη και συμφωνούσαν απόλυτα μεταξύ τους, ακριβώς σα να πρόκειται για ένα πασίγνωστο και αυταπόδεικτο γεγονός.

Δεν παρακολούθησα τη χθεσινή εκπομπή του Χαρχαβέλα και έχω την περιέργεια να μάθω αν ακούστηκαν και χθες παρόμοιες απόψεις σχετικά με την επικείμενη εισβολή των εξωγήινων στη Γη. Παρακαλώ όποιον παρακολούθησε την εκπομπή να κάνει ένα comment αναφέροντας τα καλύτερα από όσα ειπώθηκαν.

Έχω βαρεθεί να βλέπω σοβαροφανείς δημοσιογράφους τύπου Χαρχαβέλα, Κουίν, Αιμίλιο το μήλο και ‘Συγνώμη δεν καταλαβαίνω’ Καμπσή να αυτοαποκαλούνται γκουρού της δημοσιογραφίας και μια και δυο και εικοσυδυό φορές μέχρι να το πιστέψει ο κόσμος, ενώ στην πραγματικότητα τα ρεπορτάζ τους δεν είναι πιο σοβαρά από τα ρεπορτάζ του Χίουιου και της Κατιάνας. Η λίστα της σοβαροφανούς δημοσιογραφίας βέβαια δε σταματάει στην απαρίθμηση των τεσσάρων αυτών δημοσιογράφων, είναι πολύυυ μεγαλύτερη. Μερικοί από αυτούς τους δημοσιογράφους είναι αλήθεια ότι έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο χώρο της δημοσιογραφίας, παρουσιάζοντας κατά περιόδους καλά δείγματα. Αυτοί σήμερα είναι οι χειρότεροι του είδους. Για παράδειγμα αναφέρω τις εκπομπές του κ. Κουίν ο οποίος έχοντας γραμμένες στο βιογραφικό του εκπομπές τύπου ‘3 στον αέρα’, πιστεύει πως έχει το δικαίωμα πλέον να απαιτεί τη συμμετοχή του κόσμου στις εξορμήσεις του. Δε μπορώ να ξεχάσω την εξόρμηση του στην Ξάνθη (μπορεί να ήταν και άλλη πόλη ή χωριό δεν είμαι σίγουρος) όπου προσπαθούσε να αποσπάσει δυο λόγια από μια περαστική τοποθετώντας το μικρόφωνο στο στόμα της. Η κοπέλα δεν είχε καμία διάθεση να μιλήσει και να βγει στην τηλεόραση. Πώς έπρεπε να αντιδράσει λοιπόν ο κ. Κουίν; Να σεβαστεί την επιλογή της κοπέλας και να ψάξει για άλλον πελάτη; Μα φυσικά και όχι. Ο κ. Κουίν αποφάσισε προφανώς ότι η κοπέλα όφειλε να του μιλήσει (και ποιά ήταν στο κάτω κάτω αυτή η χωριατοπούλα που θα του δινε χυλόπιτα) και την πήρε από πίσω για κανά χιλιόμετρο ξεστομίζοντας ατάκες τύπου:

- Ωραία ανατροφή έχετε

- Αυτή είναι η ηθική σας;

- Τόσο δρόμο κάναμε να ρθούμε στην πόλη σας για να ασχοληθούμε με τα προβλήματά σας

Συγχαρητήρια κ. Κουίν. Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι Ξανθιώτες κρεμόντουσαν από το στόμα σας. Επιτέλους ο Σωτήρας που όλοι περιμένανε. Είμαι σίγουρος ότι μετά από το συγκεκριμένο ρεπορτάζ η Ξάνθη έχει μετατραπεί σε πραγματικό παράδεισο.

Ειναι καιρός λοιπόν να καταλάβουν οι συγκεκριμένοι κύριοι και το λόμπι τους ότι δεν είναι δυνατόν να κοροϊδεύουν τον κόσμο με αυτόν τον τρόπο και πως θα έπρεπε να σοβαρευτούν και να κάνουν τη δουλειά τους με περισσότερη σοβαρότητα, γιατί πιστεύω ότι η κατάντια τους οφείλεται κυρίως σε θέματα προσωπικών τους επιλογών και όχι στην ανικανότητά τους. Πως μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό; Το μόνο εύκολο. Ο φόβος τους έχει όνομα και λέγεται AGB. Αφήστε να πέσουν λίγο τα νουμεράκια τους και θα δείτε πως θα αλλάξουν τακτική οι εν λόγω κύριοι...

ΥΓ: Στο σημερινό post αποφάσισα να ακολουθήσω την τακτική της Χριστίνας Ταχιάου (‘πονηρές προθέσεις 102 FM, 16:30 – 18:00). Η Χριστίνα όταν αναφέρεται σε ανθρώπους των ΜΜΕ με στόχο να τους θίξει φροντίζει να παραποιήσει τα ονόματά τους, καθώς η αναφορά στο όνομά δημοσίων προσώπων ακόμα και όταν έχει ως στόχο τη δυσφήμηση τελικά λειτουργεί προς όφελός τους.

Μιζέρια

Γκρινιάζουμε διαρκώς για τις λίγες καλές συναυλίες που γίνονται στη Θεσσαλονίκη και στην Ελλάδα γενικότερα. Μα γιατί να γίνουν περισσότερες; Γιατί να μας επισκεφτεί μια σοβαρή μπάντα από τη στιγμή που η μουσική παιδεία των Ελλήνων είναι ανύπαρκτη. Λες και δεν έχουν εμφανιστεί αμέτρητες φορές ελπιδοφόρες νέες μπάντες στη χώρα μας μπροστά σε κοινό που δε θα έφτανε καλά καλά για να φτιάξει ποδοσφαιρική ομάδα. Σήμερα άκουσα σε εκπομπή του 105.5 πως οι Primal Scream στην πρώτη συναυλία που κάνανε στη χώρα μας παίξανε μπροστά σε 29 άτομα! Μα όχι βέβαια, φυσικά και δε θα πάμε να δούμε τη νέα μπάντα. Θα περιμένουμε να γίνουν διάσημοι πρώτα. Θα περιμένουμε να έρθουν οι Radiohead και οι Red Hot Chili Peppers για να ξεκολλήσουμε τον κώλο μας από τον καναπέ. Χθες βράδυ τηλεφώνησα στον Σημαντήρα (βλ 'Δύσκολοι καιροί για ήρωες' & 'Bloggers στο ραδιόφωνο') για να του κάνω καζούρα. Δεύτερη φορά σε διάστημα δύο εβδομάδων που δίνει ο άνθρωπος δωρεάν προσκλήσεις για συναυλίες (Radio 4, MC5) και στο τέλος αναγκάζεται να παρακαλάει τους ακροατές να τηλεφωνήσουν.

Και μιας που αναφέρθηκα στο θέμα της μουσικής παιδείας δεν είναι απαραίτητο να είναι κανείς στατιστικολόγος για να προσέξει πως ένα cd της Βανδή κοστίζει περίπου 18 ευρώ και γίνεται χρυσό, ενώ ένα cd του John Coltrane ή του Miles Davis κοστίζει 6-8 ευρώ και μένει απούλητο στα ράφια. Κι ύστερα μας φταίει η πειρατεία που σκοτώνει τη μουσική. Μα την έχουν ήδη σκοτώσει από μόνοι τους οι ιθύνοντες των δισκογραφικών εταιριών..

Καταλαβαίνω πως κινδυνεύω να καταντήσω γραφικός σχολιάζοντας για δεύτερη φορά το συγκεκριμένο θέμα μέσα σε χρονικό διάστημα 15 ημερών. Παρ’ όλα αυτά δε μπορώ να μη σχολιάσω τη μίζερη αυτή κατάσταση που βιώνω καθημερινά. Για το συγκεκριμένο πρόβλημα δε ευθύνεται ούτε η κυβέρνηση, ούτε ο Μπους, ούτε ο Αρχιεπίσκοπος με την κληροσυμμορία του. Ο μοναδικός υπαίτιος είμαστε εμείς.

Τι θέλει να πει ο ποιητής;

Πόσες φορές δε μας απασχόλησε το ερώτημα αυτό κατά τη διάρκεια των μαθητικών μας χρόνων. Οφείλω πάντως να ομολογήσω ότι οι φιλόλογοι που είχα στο σχολείο ήταν οι καλύτεροι. Ποιήματα του Ρίτσου και του Ελύτη, όπως και διηγήματα του Κάφκα και του Καμύ φάνταζαν σα παραμυθάκια στα μάτια των καθηγητάδων μου. Τι θέλει να πει ο ποιητής. Ω τι αστεία ερώτηση. Η απάντηση έμοιαζε πάντα τόσο αυτονόητη, ειπωμένη από το στόμα του καθηγητή, που με έκανε να απορώ. Η απόλυτη σιγουριά που διέκρινα στο πρόσωπο του, όταν αυτός μας έδινε την απάντηση, με έκανε να πιστεύω πως ήταν τουλάχιστον αδύνατο να κατανοήσω το βαθύτερο νόημα οποιουδήποτε μυθιστορήματος. Το πήρα λοιπόν από μικρός απόφαση πως η λογοτεχνία δεν ήτανε για μένα.

Έπρεπε να γίνω 20 χρονών για να ξεπεράσω τη φοβία μου αρχίζοντας δειλά δειλά να διαβάζω μυθιστορήματα. Μου πήρε επίσης πολλά χρόνια για να καταλάβω ότι οι στίχοι ενός ποιήματος ή τραγουδιού (όπως και οι εναλλαγές των σκηνών μιας ταινίας) δεν είναι απαραίτητο να είναι απόλυτα ερμηνεύσιμοι,. Πίστευα βλέπετε πως πρέπει πάντα να καταλαβαίνει ο κόσμος τι ακριβώς θέλει να πει ο ποιητής.

Σήμερα θα σχολιάσω ένα συγκεκριμένο στίχο από ‘Υπόγεια Ρεύματα’

«Άντε γαμήσου καινούρια Σελήνη»

Το άλμπουμ που περιέχει το τραγούδι με το συγκεκριμένο στίχο κυκλοφόρησε πριν από 7 περίπου χρόνια. Από τότε αναρωτήθηκα πολλές φορές τι ήθελε να πει ο ποιητής. Ποια είναι αυτή η καινούρια Σελήνη και τι του ‘χει κάνει για να της συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο. Ακριβής απάντηση δε δόθηκε ποτέ.

Είχαν περάσει πολλά χρόνια από τότε που με προβλημάτισε για τελευταία φορά ο εν λόγω στίχος. Προχθές το βράδυ γύρισα σπίτι φορτωμένος. Δεν ήξερα τι μου έφταιγε. Τα είχα βάλει με τους πάντες και τα πάντα, ακόμα και με τον εαυτό μου (προπαντός με τον εαυτό μου). Διάφορα ερωτήματα υπαρξιακού χαρακτήρα βασάνιζαν το φτωχό μου μυαλουδάκι (ναι ήταν από εκείνες τις περίεργες νύχτες) Πόσες φορές δείλιασα δυσκολεύοντας μόνος μου τη ζωή μου, πόσες φορές αφέθηκα επιτρέποντας την καθημερινότητα να με προσπεράσει κτλ. Ένιωσα την ανάγκη να κάνω μια νέα αρχή, φωνάζοντας ένα πελώριο «Άντε γαμήσου» αλλά δεν ήξερα σε ποιόν απευθυνόταν το μπινελίκι. Τότε ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό αυτός ο ξεχασμένος στίχος. «Άντε γαμήσου καινούρια Σελήνη». Εξακολουθώ να μην κατανοώ πλήρως τι ακριβώς ήθελε να πει ο ποιητής, αλλά για πρώτη φορά νιώθω αυτόν το στίχο τόσο οικείο. Το επόμενο πρωινό έψαξα στο Internet να βρω τους στίχους ολόκληρου του κομματιού. Πράγματι αυτή τη φορά οι στίχοι βγάζανε κάποιο νόημα. Δε μοιάζανε με τους στίχους που είχα διαβάσει πριν από 7 χρόνια.

Το λοιπόν (αγαπημένη ατάκα του θεολόγου μας, τελικά με στιγμάτισε ο μπαγάσας), για να κλείσω κάπως το παραλήρημά μου, πιστεύω ακράδαντα πως οι στίχοι ενός τραγουδιού (ή ποιήματος) δεν είναι απαραίτητο να ερμηνεύονται με τον ίδιο τρόπο από όλους τους ακροατές. Δε με νοιάζει τι πιστεύεις εσύ πως θέλει να πει ο ποιητής, με νοιάζει τι μου λένε εμένα οι στίχοι του. Ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει με το δικό του τρόπο τους στίχους ενός τραγουδιού ανάλογα με τα δικά του προσωπικά βιώματα. Ένας στίχος μπορεί να μιλάει με διαφορετικό τρόπο στον κάθε ακροατή. Κάποτε θα πρέπει να κατανοήσουν οι ειδήμονες της φιλολογίας πως τα σχετικά μαθήματα θα πρέπει να διδάσκονται με διαφορετικό τρόπο. Θα πρέπει να είναι πιο προσιτά στους μαθητές, χωρίς να απορρίπτεται αβίαστα η κρίση τους. Δεν είναι δυνατό να παρουσιάζεται η άποψη του καθηγητή ή του Πατάκη (βλ. βοηθήματα) αν προτιμάτε ως πανάκεια. Κλείνω λοιπόν το post αυτό παραθέτοντας τους στίχους του τραγουδιού ‘Καινούρια Σελήνη’. Ο καθένας σας μπορεί να τους ερμηνεύσει με το δικό του τρόπο. Πάντως δε θα είμαι εγώ αυτός που θα σας κρίνει.

ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΣΕΛΗΝΗ

Κρύβω τη φρίκη στην άδεια καρδιά μου
Ξερνάω απλόχερα την ανθρωπιά μου
Χορεύω γυμνός σ'ένα κύκλο που κλείνει
Κ ότι ξεχώρισα αλίμονο σβήνει

Φοράω τα αλλοιώτικα μικρά μυστικά μου
Ξενέρωτα όνειρα χτυπάν τη ματιά μου
Πετάω τα κουρέλια μου σε μαύρο καμίνι
Άντε γαμήσου καινούρια Σελήνη

Σβήνω το φως και απλώνω τα όρια
Μα εσείς πάντα εκεί κελιά μου πελώρια
Χτυπάω στους υγρούς τιτάνιους τοίχους σας
Και γράφω για σας γράφω τους στίχους σας